Η επιστροφή μας στις γενέτειρες
Είναι
ένα πνευματικό γεγονός γεμάτο μυστήριο.
Όταν
κάποιος μας ρωτάει: «Από πού είσαι ;»
Απαντάμε
συνήθως λέγοντας «Γεννήθηκα… εκεί».
Αυτό το
«Γεννήθηκα» περιέχει
Όλο το
βάρος και την ελάφρυνση της ύπαρξής μας !
Φεύγοντας
απ’ αυτούς τους τόπους – νέοι συνήθως –
Κάθε
φορά που συναντιόμασταν με παλιούς φίλους
Αυτό
που χρησίμευε σαν αθωωτικό άλλοθι
Για το «αδίκημα»
της φυγής, ήταν η λέξη «Σκορπίσαμε»!
«Γεννηθήκαμε» - «Σκορπίσαμε»!
Τέτοιες
εξισώσεις μόνον η ζωή τις επινοεί
Χωρίς
να μας αποκαλύπτει μάλιστα την λύση.
Η
επιστροφή λοιπόν είναι μια περιπέτεια.
Τα
ερωτήματα σαν σμήνη αναστατωμένων πουλιών
Φτεροκοπούν
ασταμάτητα.
«Άλλαξα
εγώ ή ο τόπος;
Ή
αλλάξαμε κι οι δύο;»
Και η
μνήμη γιατί βάζει αντικανονικές τρικλοποδιές
Στον «τελικό»
της ισορροπίας ;
Και ο
χρόνος γιατί κάνει «τα στραβά μάτια»
Σαν «πουλημένος» διαιτητής;
Μέσα σ’
αυτό το στροβιλισμό ξέχασες κάτι.
Επιστρέφοντας
σ’ αυτούς τους τόπους
Είναι
σαν να παίζεις «εκτός έδρας»
Το
παρελθόν οικείο και ευανάγνωστο
Δεν
παύει να είναι ακίνητο !
Γι’
αυτό και το παιχνίδι είναι σικέ.
Κάποια
μεταγραφή από το μέλλον
Όσο κι
αν κοστίζει, επιβάλλεται!
(*) Ο Περικλής ειναι Δάσκαλος. Το προτιμώ από "εκπαιδευτικός" - έχει κακοποιηθεί συνδικαλιστικά ο όρος. Διδάσκει σ' ένα σχολείο έξω από την Πάτρα. Τον "γνωρισα" ως συνθετη και στιχουργό, από ένα δισκάκι, "Μεταμορφώσεις", με 4 μόλις τραγουδάκια. Το ένα, Ερημίτες, τοχω στο "ρεπερτόριο ζωής", όπως λέω μια "λίστα" με τα αγαπημένα μου - αυτα που, εάν ναυαγησω ποτέ, θα έχω οπσωδηποτε μαζί μου. Ερημίτης! Ο Περικλής είναι και ποιητής.
No comments:
Post a Comment