Οταν δεν ξέρω τι να σου πω, λέω πολλά. Φλυαρώ. Κατακρίνω. Υποδεικνύω. Και φωνάζω κιόλας. Σαν να θέλω να σε σώσω έγκαιρα, από κάτι που έπαθα και εγω άπειρες φορές, στα χρόνια που το ανέκφραστο βλέμμα μου ήταν τοσο χαμένο όσο και το δικό σου τώρα. Να σε προστατεύσω. Να μήν αφήσω καμμιά δυσκολία να σε αγγίξει. Να τις αναλάβω όλες εγω. Δεν γίνεται, αγόρι μου. Δεν πρέπει να γίνεται. Μπορώ να είμαι εκεί, κοντά σου. Αλλά δεν μπορώ να είμαι εσύ! You're still young. I am not. "Look at me, I am old, but I am happy". Take your time, και προχώρα...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Η τομογραφία ενός αχαλίνωτου ηγέτη*
Θέλουμε-δεν-θέλουμε, ο Ντόναλντ Τραμπ, έχει δείξει τις προθέσεις και την ρότα του στην Προεδρία της Αμερικής με το «καλημέρα». Η εικόνα του ...
-
Υποψήφιος για το βρετανικό θεατρικό Βραβείο Λόρενς Ολίβιε είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Τα θεατρικά βραβεία, τα οποία θεωρούνται τα «T... -
Δεν ξέρω εάν ακόμα αποκαλούμε αγράμματο έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το δημοτικό. Ξέρω ότι για να διοριστείς σε ορισμένες θ...
No comments:
Post a Comment