Ενα από τα ωραιότερα κείμενα που διάβασα τελευταία. Αποό τον Μαικήνα, στο "Εν χορδαίς και οργάνοις", από τα blogs του capital.gr
Στη ζωή μου ευτύχησα να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους. Πολλοί με ενθουσίαζαν, λιγώτεροι πάλι με γοήτευαν, συχνά μέχρι σημείου πλάνης, οι πολλοί πέρασαν αδιαβάθμητοι, ενώ τέλος λίγοι βαθμολογήθηκαν με κακό βαθμό. Ο λόγος ήταν μια εκ φύσεως καλοπροαίρετη στάση που είχα για τους ανθρώπους. Δεν συγχωρούσα πραγματικά, όμως με μια θυμόσοφη διάθεση έλεγα αυτά συμβαίνουν στη ζωή.
Περνώντας τα 50 βρέθηκα να κάνω πάλι έναν απολογισμό. Το αποτέλεσμα απογοητευτικό. Εχθρός της συμβατικότητας προτιμούσα να ξεκόβω διακριτικά παρά να συντηρώ πεθαμένες καταστάσεις. Ποιός το κάνει άλλωστε; Η αποθήκη των φίλων σχεδόν άδεια.
Οι φίλοι όμως υπάρχουν. Κι αν δεν το γνωρίζουμε, η ζωή έχει το τρόπο της να μας το θυμίσει.
Έτσι έγινε και με εμένα. Ένα φοβερό τροχαίο και τρεις μήνες στην εντατική μου το έδειξαν. Κάποιοι εμφανίστηκαν απρόσμενα μετά απο χρόνια. Το ίδιο σιωπηλά ξαναέφυγαν χωρίς να θέλουν να εισπράξουν την οφειλόμενη ευχαριστία. Οι καινούργιοι, γιατί μια περιπέτεια σε φέρνει με δύμαμη κοντά σε ανθρώπους, και όσοι απ τους παλιούς μου απέμειναν εκφράζουν αυτά που έμαθα τα δύσκολα χρόνια. Έχοντας φτάσει κοντά στο τέρμα έμαθα να εκτιμώ εξίσου τα πιο απλά με τα πιο περίτεχνα αρκεί να έχουν κάποια ουσία, κάποια σχέση με την πραγματική ζωή.
Μα πάνω απ΄όλα απολαμβάνω το αντάμωμα με παλιούς γνωστούς που κι αυτοί όπως και εγώ έχουν αρχίσει να γερνάνε. Πολλούς τους βρήκα ξαναχτίζοντας κυριολεκτικά τη ζωή μου. Άνοιξα παλιές ατζέντες, είπα εδώ είμαι, πιο ζωντανός παρά ποτέ. Είναι αλήθεια πως το Facebook με έφερε κι αυτό κοντά σε πολλούς.
Κι αν κάτι απολαμβάνω είναι που μπορώ να δώ πώς σκέφτονται, πως αντιδρούν όχι μόνο στα μεγάλα αλλά και στα μικρά, κυριώς στα μικρά. Και τι ευτυχία Θεέ μου, όταν τους βλέπεις να γερνάνε όμορφα, να έχουν την πατίνα και τη μεστή γεύση του χρόνου. Σαν το παλιό κρασί πρέπει να απολαμβάνουμε το δώρο αυτό. Τους φίλους που ακόμα και μακριά τους χαιρόμαστε, αφού η αύρα τους δεν υπακούει στο περιορισμό του χώρου, της απόστασης και του χρόνου.
Δεν είμαστε μόνοι!
ΜΑΙΚΗΝΑΣ
No comments:
Post a Comment