Πεθαμένα κλαδιά
για την διακόσμηση των ημερών.
Νεκρά τριαντάφυλλα, κόκκινα
που μαύρισαν,
άσπρα που κιτρίνισαν,
κρεμασμένα ανάποδα στον τοίχο,
σαν πορτρέτο των ημερών
που φέύγουν.
Η αγωνία μου
στολίδι στο πουθενά - δηλαδή, εκεί
όπου στέκεται μόνιμα, γονυπετής!
τα τελευταία εκατό χρόνια
(ελπίζοντας ότι υπήρξα και πριν τη γέννα μου)
περιμένοντας το έλκυθρο του Santa Claus
ή το καραβάκι τ' Άη Νικόλα.
Οι θάλασσες, τώρα, είναι άδειες
από κίνηση,
και τα βουνά αχιόνιστα.
Έχω λαχτάρα να φωνάξω, σιωπώντας:
"Είναι κανείς εδώ;"
για την διακόσμηση των ημερών.
Νεκρά τριαντάφυλλα, κόκκινα
που μαύρισαν,
άσπρα που κιτρίνισαν,
κρεμασμένα ανάποδα στον τοίχο,
σαν πορτρέτο των ημερών
που φέύγουν.
Η αγωνία μου
στολίδι στο πουθενά - δηλαδή, εκεί
όπου στέκεται μόνιμα, γονυπετής!
τα τελευταία εκατό χρόνια
(ελπίζοντας ότι υπήρξα και πριν τη γέννα μου)
περιμένοντας το έλκυθρο του Santa Claus
ή το καραβάκι τ' Άη Νικόλα.
Οι θάλασσες, τώρα, είναι άδειες
από κίνηση,
και τα βουνά αχιόνιστα.
Έχω λαχτάρα να φωνάξω, σιωπώντας:
"Είναι κανείς εδώ;"
No comments:
Post a Comment