Φίλτατοι φίλοι,
Πίνουμε και τρώμε σε μια γωνιά των Εξαρχείων. Είμαστε λίγοι αλλά είμαστε όλοι. Μας ενώνει η αρχή αλλά τώρα πια μας ενώνει και το τέλος. Πίνουμε και τρώμε, και εγώ ανακατεύω στο μυαλό μου ρόλους και χρόνους. Τελικά ποιοι είμαστε; Οι πιτσιρικάδες της ελπίδας του τότε ή οι μασκαράδες της
καταστροφής του σήμερα; Τρυφεροί εραστές της ζωής και του θανάτου ή οι απατημένοι, η προδομένοι της καθημερινότητας μας; Οι υπερασπιστές της ποιότητας του αναγκαίου ή οι φαφλατάδες της ποσότητας του περιττού; Φρέσκοι
επαναστάτες, ανατροπείς της ιστορίας μας ή βετεράνοι της υποκρισίας, ληστές του χώρου και του χρόνου. Σύγχηση και μπέρδεμα. Αλλά να ο κύριος "Ν" μας αποχαιρετά. Το καθήκον τον υποχρεώνει. Το σοσιαλιστικό κομμάτι του καπιταλισμού, εκτιμώντας τις επιδόσεις του στις βόμβες του ανάθεσε τώρα και
τις νότες. Κύριε "Ν" εύχομαι οι νότες να έχουν την ίδια επιτυχία με τις βόμβες. Το χρειάζονται και οι νότες και ο Νίκος. Και σύγχηση και μπέρδεμα αλλά και λύση. Κατέφυγα στη θηλυκή πλευρά του εαυτού μου. Αναζήτησα τον εραστή της μιας βραδιάς. Να μιλήσω για τα παράνομα, τα πρόστυχα, τα
απαγορευμένα. Να ανατρέψω την αταξία των "κακών λέξεων" που επιβεβαιώνουν τρομαγμένους ανδρισμούς. Δε γίνεται. Θα πετάξω τελικά την βόμβα. Θα την πετάξω στους δασκάλους μας. Σ αυτούς που μας έμαθαν την αλήθεια με χίλια ψέμματα, το δίκαιο με χίλιες αδικίες, τον έρωτα με χίλιες χιλιάδες ανέραστες θεωρίες. Και μετά θα σας πάρω όλους να κατηφορίσουμε στο δρομάκι που ξέρετε για να ξαναγράψουμε από την αρχή το παραμύθι μας.
Χαλασμένοι του '69
Πελάτες και έμποροι της αστικής δημοκρατίας και του όποιου σοσιαλισμού
Προδότες της πολυγαμίας
No comments:
Post a Comment