Φιλοσοφικές πιρουέτες...

Ως συγγραφέα εκτιμώ αφάνταστα τον Πακιστανό, βρετανικής υπηκοότητας, Ταρίκ Αλί. Τον εκτιμώ και ως ακτιβιστή, με την έννοια ότι αισθάνομαι πάντοτε πολύ πιο κοντά σε κάποιον που δεν ησυχάζει, και που αγωνίζεται για τα πιστεύω του, ακόμα και εάν διαφωνώ ριζικά με αυτόν, παρά σε κάποιον που έχει τις ίδιες απόψεις με μένα και κάθεται σε μία πολυθρόνα, κάνοντας κριτική πρός όλους, και περιμένοντας από άλλους να αγωνιστούν.

Διαβάζοντας την συνέντεξή του στον Βασίλη Καλαμαρά, στην "Ελευθεροτυπία" του περασμένου Σαββάτου, διαπίστωσα πάλι, όμως, ότι υπάρχουν θέματα πολύπλοκα και δύσκολα, όπως είναι το οικονομικό φερ ειπείν, που χρειάζονται ειδικές γνωσεις ώστε πρώτα να τα καταλάβει κάποιος καλά, καί έπειτα να διαμορφώσει περί αυτών τη γνώμη του. Τέτοιες γνωσεις για τα οικονομικά δεν έχω, άν και οι σπουδές μου στα μαθηματικά, καί το μεταπτυχιακό μου στη Στατσιστική και στην Οικονομετρία με φέρνουν κάπως κοντύτερα. Ωστόσο, από τότε που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, οι ατέλειωτές ώρες διαβάσματος και μελέτης που έχω ρίξει, μου επιτρέπουν νομίζω, ακόμα περισσότερο όσον αφορά τη χωρα μου, να θεωρώ πολύ επικίνδνη έως καί σχεδόν αφελή την προτροπή του Πακιστανού συγγραφέα πρός ημάς, "πτωχεύσατε και φύγετε από την Ε.Ε.", κάτι που προτείνει να κάνουν καί οι Πορτογάλοι, και οι Ιρλανδοί. Λαχταρούσα, πραγματικά, μεσα από το κείμενο της συνέντευξής του, να βρω μία εξήγηση-δικαιολόγηση της άποψής αυτής. Το μόνο που βρήκα ηταν η φράση "αυτό θα ήταν ευρέως αποδεκτό από τον λαό, και θα έδινε μία καιούργια βάση για το τί θα γίνει από εδώ και πέρα".

Η ... εξήγηση αυτή είναι, δίχως άλλο, αποθεωτική στην αοριστολογία της, και ταυτόχρονα βασίζεται σε μία "υπόθεση εργασίας" ("ευρέως αποδεκτό από τον λαό"), που δεν υποστηρίζεται από κανένα πραγματικό στοιχείο (έρευνα, δημοσκόπηση, τάση, κλπ), ούτε από κάποια λογική ετίμηση των τάσεων της ελληνικής κονωνίας.

Ευτυχώς η πολιτική, ακόμα και με αυτούς που διαθέτουμε να την ασκουν, δεν καθορίζεται από τέτοιες προτροπές που, μπορεί να ηχούν όμορφες στα αυτιά εκείνων που μοιράζονται την ίδια φιλοσοφική σκέψη με τον κ.Αλί, ή που γενικώς αρέσκονται σε "ωραίες φωτοβολίδες μεσα στη βαριά νύχτα", αλλά εάν ληφθουν στα σοβαρά θα μας κάνουν όλους ... ακτιβιστες! Η υλοποιηση μιας τέτοιας προτροπής, να πτώχευσουμε από μόνοι μας, και να φύγουμε αύριο το πρωί από την Ευρωπαική Ενωση, θα μας οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια (και όχι φιλοσοφική πιρουέτα), την επόμενη κιόλας μέρα στην ίδια ... σταθερή μοίρα με την παρίδα του κ. Αλί, το Πακιστάν.

ΥΓ: Ο κ. Ταρικ Αλί είναι ένα από τα κεντρικά πρόσωπα που έχουν προσκληθεί στην Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης (5-8 Μαίου), για να μιλήσει με θέμα "Μέση Ανατολή. Οταν οι ιδέες εξεγείρονται".