Sunday, January 16, 2011

Κράτος ασυστόλων…



Η απαγόρευση του καπνίσματος. Ολοι την εφάρμοσαν, εύκολα η δύσκολα. Εμείς πάλι όχι. Δυσκολευόμαστε. Γιατί είμαστε "άλλο εμείς". Διαφορετικοί, λέει. Προικισμένοι, λέει. Ατίθασοι, τρομάρα μας. Ελεύθεροι, από πότε, άραγε; Και ωραίοι, πανάθεμά μας. Το κράτος νομοθετεί, οι πολίτες, κάποτε και οι ίδιοι οι πολιτικοί, εξευτιλίζουν αμέσως τους νόμους, παραβιάζοντάς τους. Μας κοροιδεύει το σύμπαν. Αλλά αυτό, λίγο πειράζει. Το χειρότερο είναι ότι διαρκώς κοροιδεύουμε τον εαυτό μας.

Θεωρίες και σαχλαμάρες. Η ελευθερία μου. Τα δικαιώματά μου. Ποτέ η ελευθερία του άλλου. Ποτέ οι υποχρεώσεις μου. Ενα συνοθύλευμα εγωιστικών γουρουνιών. Καλύτερα τόπε όμως ο Σαββόπουλος: Κράτος ασυστόλων, και πεσμένων κώλων. Εξ ού και Κωλοέλληνες!

Απογοήτευση. Σκέτη απογοήτευση. Και γι' αυτούς που σοφίζονται και ψηφίζουν τους νόμους, και γι' αυτούς που τους παραβιάζουν, και μάλιστα με μαγκιά. Εξω από τα σύνορα αυτής της, θλιβερής όπως την κατάντησαν, χώρας, κάνουν και οι δύο, πολιτικοί και πολίτες, τις πάπιες. Καί μάλιστα τις ... ευρωπαικές. Δεν τους περνάει εκεί η μαγκιά. Δεν τους παίρνει. Στέκονται στην ουρά, κλαρίνο, νάρθει η σειρά τους. Φοράνε ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο, κράνος στη μοτοσικλέτα. Δεν παρκάρουν όπου νάναι, γιατί έρχεται συνεργείο αμέσως, και τους κλειδώνει το αυτοκίνητο, και για να το ξεκλειδώσουν θέλουν ταλαιπωρία μιας μέρας και πρόστιμο μισού μισθού. Δεν πετάνε σκουπίδια όπου νάναι. Δεν τολμούν να πάνε σε φαρμακείο χωρίς κανονική συνταγή γιατρού, γιατό ο φαρμακοποιός εκεί, που δεν ειναι "κλειστού επαγγέλματος" (δηλαδή, κυκλώματος), δεν θα του κάνει το χατίρι - όχι επειδή δεν θέλει, ή επειδή ειναι "σκληρός κι αδίστακτος", αλλά επειδή "δεν επιτρέπεται", "it's against the Law". Στο εξωτερικό, οι ατίθασοι εδω Ελληναράδες φτάνουν στο θέατρο στην ώρα τους, δεν τους περιμένει απ' έξω κανένας παρκαδόρος, άν είναι να πάνε μετα σε εστιατόριο και να πιούν, θα έχουν αφήσει το αυτοκίνητο σπίτι, και όπου απαγορεύεται το κάπνισμα δεν θα καπνίσουν.

Ευχάριστα δεν αισθάνονται. Βράζουν, και βρίζουν από μέσα τους. Λένε τους ξένους "ξενέρωτους", και πεθυμούν να γυρίσουν πίσω. "Σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει", λένε. Οχι επειδή αγαπούν τη χώρα τους, αλλά επειδή τους αρέσει που μπορούν εδω να κάνουν ό,τι θέλουν. Ό,τι τους καπνίσει. "Α ρε Ελλάδα!" αναφωνούν με μάγκικη έκσταση, αλλά όταν επιστρεφουν εδω, στα πάτρια εδάφη, πρώτοι-πρώτοι,  όλοι αυτοί οι ψευτόμαγκες, κουραδοπολιτικοί και κουραδοπολίτες, παραπονούνται ότι "η χώρα είναι σκατά", και γκρινιάζουν ότι "τίποτα εδώ δεν δουλευει σωστα". Πρώτοι αυτοί, οι "επαναστάτες του καπνίσματος", κατακεραυνώνουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, επιβαρύνοντάς το οί ίδιοι, με δισεκατομμύρια ευρω που ξοδεύονται για να θεραπευτούν ασθένειες (απ' όσες θεραπεύονται) που έχουν σχέση με τό κάπνισμα. Μου θυμίζουν τους άλλους, χάρτινους επαναστάτες των δρόμων, που βάζουν βόμβες και σκοτώνουν κόσμο για να ξηλώσουν και να διαλύσουν το σύστημα, λέει, αλλα ταυτόχρονα απαιτούν από τους άλλους να εφαρμόζουν για αυτούς τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα, που πρώτοι αυτοί θέλουν να καταργήσουν. Φούμαρα παντού, σ' αυτόν τον τόπο. Πνιγόμαστε πιά. 

Τα βράδυα, βλέπω στις τηλεοράσεις τους Παπαργηρόπουλους και σία, στο ένα παράθυρο, τους πολιτικούς-νομοθέτες στο άλλο, και αόρατος, από πάνω τους, σαν να ίπταται ο Ιονέσκου, ετοιμαζοντας το επόμενό του έργο.

Ενας φίλος, που'χει μπάρ και εστιατόρια και έχει στις τράπεζες τόσα ωστε να ζήσουν άλλες πέντε γενιές στη χλίδα, με μάλωσε τις προάλλες που γράφω εναντίον του καπνίσματος γιατί κάνω, λέει, ζημιά στην επιχείρησή του. Οσο καπνίζουν οι πελάτες, τόσο πίνουν μου είπε. Και ως γνωστόν, το ποτό είναι μεγάλη αρπαχτή στην ελληνική νύχτα, μέχρι και 500% κέρδος βγάζεις. Ενα ποτήρι λευκό κρασί Μοσχφίλερο, το πλήρωσα 25 στο μπάρ ενός εστιατορίου του. Την μπουκάλα ολόκληρη, στη κάβα, εγω την αγοράζω 8,5 ευρω - αυτός, πιθανώς, και 5. Κάντε υπολογισμούς...

Με μάλωσε, γιατί άν απαγορευτεί το κάπνισμα, λέει, αυτός θα κλείσει, και θα μείνουν, λέει πάλι, στον δρόμο τόσες οικογένειες. Εδω, αρχίσουν τα δράματα τύπου Μάρθας Βούρτση, για να συγκινηθούν τα πλήθη και να πάει το δάκρυ κορόμηλο. Πουλάνε, πάνοτε, και αυτά στόν τόπο μου. "Τόσοι άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους....", λέει.

Σκοτίστηκα, φίλε! Σκοτίστηκα, γιατί είναι απείρως περισσότερες οι οικογένειες που έχουν τσακιστεί, έχουν διαλυθεί, έχουν τελειώσει εξαιτίας αυτού που εσύ θέλεις να μήν απαγορευτεί, ώστε να θρεψεις με τα φράγκα σου και πέμπτη, και έκτη γενιά. Κι' άν αυριο, που δεν το επιθυμω με τίποτα, δεις μέσα από τους καπνούς της δικής σου επιχειρησης, να εμφανίζεται μια σκιά άσχημη στην ακτινογραφία θώρακα του δικού σου παιδιού, εντάξει, θά έχεις όσα λεφτα θέλεις να το πάς στους καλύτερους γιατρούς στον κόσμο, αλλά μπορεί πιά να είναι αργά.

Υ.Γ.: Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται από χθες και στο site http://www.aixmi.gr/.

1 comment:

  1. Σας ευχαριστώ για το άρθρο σας!

    Λέει αλήθειες και μου δίνει ισχυρά επιχειρήματα.

    Ελπίζω για το καλό όλων μας να εφαρμοστεί σύντομα η σχετική απαγόρευση...

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...