Σκεψεις για τον "Τουρίστα"

Είδα χθες βράδυ στον κινηματογράφο την ταινία "Ο Τουρίστας", με πρωταγωνιστές την Αντζελίνα Τζολί και τον Τζόνι Ντεπ. Μερικές σκόρπιες εντυπώσεις και παρατηρήσεις:

1. Ευχάριστη ταινία. Ομορφη και ελκυστική όπως πάντα η Αντζελίνα (ειδατε οικειότητα ο ληγούρης;), Εκπληκτικό το μακρύ, μαύρο φόρεμα που έβαλε τη βραδιά του μεγάλου χορού σε ξενοδοχείο της Βενετίας.

2. Αχ, η Βενετία! ϊσως η ωραοιότερη πόλη στον κόσμο. Μια πόλη που σε κλείνει στην αγκαλιά της και σου λέει "έλα, να περάσεις όμορφα". Δεν σε διώχνει, δεν σε τρομάζει, δεν σε αγχωνει, όπως τόσες άλλες.

3. Και η πολυτέλειά της. Τα ξενοδοχεία της. Οι χοροί. Ο καλός κόσμος, όπως λέμε. Εμείς, δεν έχουμε "πραγματικό χαϊλίκι" στην Ελλάδα. Χορούς μεγαλόπρεπους, με καλεσμένους ντυμένους επίσημα, οι άνδρες με τα σμόικιν τους, οι γυναικες με τις μακριές τους τουαλέτες, ορχήστρες να παίζουν ωραία κλασσικά και άλλα κομμάτια, και τα ζευγάρια να χορέυουν βάλς, ταγκό, και άλλους χορούς. Εμείς, δεν έχουμε εδώ πραγματική αριστοκρατία. Λεφτάδες έχουμε. Νεόπλουτους, όπως τους λέμε, που σμαίνει άξεστοι, και επιδειξιομανείς, και χορούς σωστούς τρόπους. Αιθουσες τέτοιες, ελάχιστες υπάρχουν στην Ελλάδα, μόνο σε λίγα, επιλεγμένα ξενοδοχεία. Υπάρχουν όμως τα music halls, η μπουζουξίδικα ή, εί το ορθότερον, σκυλάδικα. Με ορχήστρες απαίσιες και χορούς "όλα τα μωρά στη πίστα", κουτσοι στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα, ζειμπέκικο οι γυναικες, τσιφτετέλι οι άνδρες, ξεφτίλα όλοι.

4. Η Σκότλαντ Γυάρντ και η ιταλική αστυνομία (και αυτό δεν ηταν υπερβολή της ταινίας - ξέρω ότι έτσι γίνεται), μπορούν, και μόνο με την φωτογραφία ενός ανθρωπου, να τον βρούν, όπου και άν είναι, σε Ευρωπη και Αμερική, πιθανώς και σε άλλες χώρες όπως Αυστραλία, Ιαπωνία, κλπ, σε πολύ σύντομο χρόνο. Οι δικοί μας ακόμα ψάχνουν τους τύπους που ξυλοκόπησαν τον βουλευτή Κωστή Χατζηδάκη, τα άλλα αστέρια των "Πυρήνων" και της "Σέχτας";

5. Στην αίθουσα όπου ειδα το έργο, ήταν και ιδιοκτήτης τηλεοπτικού σταθμού, μετα των μπράβων του. Πέντ-έξη μέτρησα. Ζωή κι αυτή! Να πρέπει να συνοδεύεσαι από "φουσκωτούς" ακόμα και όταν πάς ένα απλό σινεμαδάκι, η κάπου ωραια να φας. No thank you!

6. Το έργο που συστήνω ανεπιφύλακτα - μη το χάσετε με τίποτα - είναι το "Ο Λόγος του Βασιλιά", με τον Κόλιν Φέρθ στον ρόλο του Βασιλιά Γεωργίου του 6ου, την Χελένα Μπόναμ Κάρτερ στον ρόλο της γυναικας του, Βασίλισσας Ελισάβετ, της Βασιλομήτορος, δηλαδή μητρός της τωρινής, και τον μέγα Τζέφρι Ρας στον ρόλο του αυτοδίδακτου λογοθεραπευτή. Ισως ανεβάσω άλλο post για την ταινία αυτή.

Ευχομαι καλό και ήρεμο υπόλοιπο Κυριακής.