Εδω στην Αθηνα, ο Καινούργιος Χρόνος βρήκε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της σε κάποιο σπίτι με συγγενείς και φίλους, σε κάποιο εστιατόριο η νυχτερινό κέντρο με παρέα. Οταν "γύρισε" ο χρόνος, άρχισε η "σκορποδιασκέδαση". Ο ένας από δω, ο άλλος από κεί, ο τρίτος παραπέρα, και ξανά-μανά το ίδιο, με εναλλασσόμενους ρόλους, όλη τη νύχτα. Να πάμε και στο Γκιουζέλ, άς περάσουμε κι αό το Σέντραλ, να μή δουμε και τι γίνεται στο πάρτι του Τσιλιχρήστου στο Χίλτον; Πήρε η Μαίρη τηλέφωνο, και μας είπε ότι μας περιμένει όλους στον Ρουβά και στη Βίσση, χαμός γίνεται. Εγω, θα πάω αργότερα, γιατί υποσχέθηκα στον φίλο μου τον Ανδρέα να περάσω λίγο από το καινούργιο του το μαγαζί, το Γκασπάρ, στο Νέο Ψυχικό, που μαζέυει, λέει, καλό κόσμο. Ο Δημητράκης και η Φαιδρα έστειλαν μήνυμα ότι γίνεται πανζουρλισμός στο "Ντου", στην Ακαδημίας, όπου παίζουν ρεμπέτικα καί λαικά. Η Ζιζέλ με τον Αντονι, πίνουν ποτά στο Γκάλαξι, και περιμένουν, λέει, να ανοιξει το Βυζαντινό, για να πάνε για μπρέκφαστ. Η Βασιλίσσης Σοφίας, είναι ένα φωταγωγημένο κονβόι. Εμείς, επιστρεφουμε για δευτερη φορά στο Σέντραλ, γιατί η Βίσση ηταν αισχος και φυγαμε. Δεν βρισκουμε, όμως, εκεί την παρέα την άλλη, που την έκανε για Μαζωνάκη, είχε όμως πολύ κόσμο και πάρκαραν στη Βίλα Μερσέντες. Φυγαμε! Πάρε, εν τω μεταξύ την Μελίνα και τον Τάσο, και πές τους ότι εμείς θα πάμε πρώτα στη Μεγάλη Βρετανία για πρωτη δόση μπρέκφαστ, κτα τις 6, και φευγοντας σταματάμε και στο Βυζαντινό που έχει τα φοβερά κρουασάν. Είμαστε χαρούμενοι διότι, παρά την κρίση, έχουμε ακόμα την δυνατότητα να μήν έχουμε χάσει όλες τις παλιές, καλές μας συνήθειες. Στο κάτω-κάτω, ρε πούστη μου, δικαιούμαστε να ξεδώσουμε τέτοια μέρα, αφου φέτος, εννοώντας το 2010, πόσες φορές πήγαμε μπουζούκια; Και Σέντραλ, 2-3 μόνο, και μόνο για ποτό. Αμάν πιά αυτή η κρίση.
Πως να είμαστε, όμως, άραγε, το επόμενο ρεβεγιόν; Ακόμα πιο λίγοι οι αντέχοντες; Που, έτσι κι αλλιώς, λιγότεροι ειμασταν φέτος; Χωρίς κίνηση η Βασιλίσσης Σοφίας, η Πειραιώς, η παραλιακή; Μήπως θα μαζευτούμε νωρίτερα στο σπίτι; Ισως και να καταργηθεί το πατροπαράδοτο μπρέκφαστ στα 5-αστέρων ξενοδοχεία.
Η εξέλιξη της κρίσης, τότε θα φανεί πραγματικά. Τωρα, είμαστε ακόμα στα πρώτα απόνερα. Κάτι περισσεύει ακόμα για τις παλιές, κακιές μας συνήθειες. Τού χρόνου τέτοιο καιρό, στο ρεβεγιόν της πρωτοχρονιάς του 2012, ίσως ξαναγνωριστούμε επιτέλους. Γιατί τώρα, ακόμα χαμένοι είμαστε. Εσύ στο Σέντραλ, εγω στη Μερσέντες, ο άλλος στον Ρουβά, και ή άλλη στον Μαζωνάκη.
Καλή Χρονιά, λοιπόν, και εις το επανειδείν!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Έκλαιγα όλη νύχτα!...
ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Από έναν δάσκαλο, που πριν από αρκετούς μήνες μου έστειλε ένα μέϊλ. Δεν θέλω να πω το όνομά του, γιατί ζούμε μέρες αδ...
-
Υποψήφιος για το βρετανικό θεατρικό Βραβείο Λόρενς Ολίβιε είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Τα θεατρικά βραβεία, τα οποία θεωρούνται τα «T...
-
Δεν ξέρω εάν ακόμα αποκαλούμε αγράμματο έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το δημοτικό. Ξέρω ότι για να διοριστείς σε ορισμένες θ...
Αγαπητέ Χρήστο
ReplyDeleteΚαλή χρονιά Είθε το 2011 να είναι χρόνος κατεύθυνσης.
Με την ευκαιρία σου στέλνω το link για το κείμενο που ανήρτησα λίγες ώρες πριν την είσοδο του νέου έτους.
Όπως ίσως διαπιστώσεις νομίζω ότι δικαιούμεθα μια εκτροπή μια φορά τουλάχιστον το χρόνο.
Άλλωστε οι "αρχαίοι ημών" έλεγαν "βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος"
Καλή χρονιά σε σένα και τους αναγνώστες σου
Γιωργος
http://maecenas.capitalblogs.gr/listArticles.asp