ΟΙ ΠΙΟ ΚΑΛΟΙ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ

Πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι οι μαθητές και μαθήτριες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος; Μπορούν να αναλύσουν, να εξηγήσουν κάτι λογικά, και να το επικοινωνήσουν αποτελεσματικά; Έχουν την πνευματική ικανότητα να συνεχίσουν να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε όλη τους τη ζωή;

Ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη), έχει ένα πρόγραμμα που είναι γνωστό με τα αρχικά PISA, που μεταφράζονται σε Programme for International Student Assessment. Το πρόγραμμα αυτό επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήσεις σαν τις πιο πάνω, κάνοντας έρευνες σε μαθητές και μαθήτριες 15 ετών, από τις πιο ανεπτυγμένες, βιομηχανικά, χώρες του κόσμου. Κάθε 3 χρόνια, τα PISA συγκεντρώνει και αναλύει όλα τα στοιχεία, και εξετάζει πόσο καλά έχουν καταφέρει τα παιδιά που πλησιάζουν στο τέλος της σχολικής τους εκπαίδευσης να αποκτήσουν τις γνώσεις και τις τέχνες εκείνες ου θα τους επιτρέψουν να συμμετάσχουν πλήρως και ενεργά, ως ενήλικες πια, στη σύγχρονη κοινωνία.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα τελευταία αποτελέσματα για το έτος 2009, οι επιδόσεις των Ελληνόπουλων μαθητών, σε σύγκριση με το 2006, ανέβηκαν κατά τι, αλλά ακόμα παραμένουν κάτω από τον μέσο όρο επιδόσεων των χωρών του ΟΟΣΑ.
Στην 1^η θέση βρίσκονται και πάλι οι μαθητές από την Φινλανδία, το εκπαιδευτικό σύστημα της οποίας θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο. Όπως επισημαίνεται στα συμπεράσματα της έρευνας του PISA, η επιτυχία του λεγόμενου «φινλανδικού μοντέλου εκπαίδευσης» έγκειται στο ότι βασική προτεραιότητα και έγνοια των δασκάλων και των καθηγητών είναι να απαλλάσσουν τους μαθητές από το άγχος, δίδοντας έμφαση σε αυτά που μπορεί να κάνουν και όχι σε αυτά που δεν μπορούν. Οι Φινλανδοί εκπαιδευτές θεωρούν ότι οι δυνατότητες κάθε μαθητή έχουν μεγαλύτερη σημασία από τις αδυναμίες του.
«Ακόμη κι αν κάποιοι είναι αδύναμοι, δεν πρέπει να αισθάνονται ως τέτοιοι. Γι' αυτό και ο βαθμός μηδέν έχει καταργηθεί. Στην κλίμακα του 10, ο χαμηλότερος βαθμός είναι το 4 και δίνεται σπάνια. Εξάλλου, δεν γίνεται κατάχρηση της βαθμολογίας, αφού τα σχολεία δεν είναι υποχρεωμένα να δίνουν ελέγχους με τις επιδόσεις των μαθητών, παρά μόνο στα δυο τελευταία χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», διάβασα στο σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα».
Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο μοντέλο, το Νοτιοκορεατικο, που είναι εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας από το Φινλανδικό, και όμως, από απόψεως αποτελεσμάτων τουλάχιστον, φαίνεται να δουλεύει. Στην τελευταία έρευνα του PISA οι μαθητές από την Νότιο Κορέα είχαν εξαιρετικές επιδόσεις στην ανάγνωση/κατανόηση κειμένου, καθως επίσης και στα μαθηματικά. Πρώτευσαν σε όλα. Και ηρθαν δευτεροι στις φυσικές επιστημες.
Οι Νοτιοκορεάτες εφαρμόζουν πολύ αυστηρή γραμμή στην εκπαίδευσή τους, εναθρρύνοντας τον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών, και περνώντας τους τη φιλοσοφία ότι «μόνο οι άριστοι προχωρούν στη ζωή, και οι υπόλοιποι μένουν πίσω». Γράφουν, και πάλι, «Τα Νέα»:
 
Τα μαθήματα αρχίζουν στις 7.30 το πρωί και τελειώνουν στις 3 ή και στις 4 το απόγευμα. Πολλές φορές, όμως, ο αγώνας για την επιτυχία υποχρεώνει τους μαθητές να παραμένουν στα σχολεία έως τις 11 τη νύχτα.

Συνολικά, ένας μαθητής στη Νότια Κορέα μπορεί να μείνει και 15 ώρες την ημέρα στο σχολείο. Από γενιά σε γενιά, εξάλλου, διδάσκεται μια αρχή: «Οι τέσσερις ώρες ύπνου είναι επιτυχία. Οι πέντε αποτυχία».