ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ. Η ΜΟΝΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ!...

Πρόσωπα

 

ΖΟΡΝΤΙ ΡΟΥΡΑ, 45, πρώην ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα, και τώρα προσωρινός προπονητής της, μέχρι να γίνει καλά ο κανονικός κόουτς της ομάδος, Τίτο Βιλανόβα, 44, ο οποίος ακολουθεί θεραπευτική αγωγή (ακτινοθεραπεία και χημοθεραπεία) στο νοσοκομείο Memorial Sloan-Kettering της Νέας Υόρκης, έπειτα από χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε  λίγο πριν τα περασμένα Χριστούγεννα για αφαίρεση όγκου στο λαιμό.

Το γεγονός ότι η, κατά πολλούς, κορυφαία ομάδα στον κόσμο, και με προυπολογισμό πολλών εκατομμυρίων ευρώ, εμπιστεύεται την τεχνική καθοδήγησή της σε έναν υπηρεσιακό προπονητή (ο Βιλανόβα βρίσκεται στην Αμερική εδώ και έναν μήνα, και δεν αναμένεται να επιστρέψει πριν τα μέσα Μαρτίου), είναι ενδεικτικό του ότι σε τούτο το σωματείο τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η Μπαρτσελόνα δεν κυνηγάει ποτέ «μεγάλα ονόματα». Τα δημιουργεί! Και τα δημιουργεί επάνω στη δική της «φιλοσοφία», και με τον δικό της τρόπο δουλειάς.


Ο Βιλανόβα κι ο Ρούρα είναι φίλοι και συμπαίκτες από παλιά. Φίλος τους ήταν και ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο προηγούμενος προπονητής της Μπάρτσα, που από του χρόνου θα κοουτσάρει την Μπάγερν Μονάχου. Και οι τρεις τους, δεν ήταν σπουδαίοι ως ποδοσφαιριστές. Αλλά ως προπονητές, προερχόμενοι από την φημισμένη «σχολή της Μπαρτσελόνα», είναι στον δρόμο της «μεγάλης καταξίωσης». Οι ακαδημίες της Μπάρτσα (κάτι σαν το Χάρβαρντ του ποδοσφαίρου), δεν γεννούν μόνο σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Γεννούν, πρώτα, τους προπονητές που θα γεννήσουν αυτούς τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές!

Ο Βιλανόβα, από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο, παρακολουθεί σε βίντεο τους αγωνες των αντιπάλων της ομάδος του, καταστρώνει το τεχνικό του σχέδιο, μιλάει συνεχώς, online ως επί το πλείστον, με τον Ρούρα, αυτός τον ενημερώνει για την κατάσταση των παικτών, ο Βιλανόβα προτείνει την σύνθεση για κάθε αγώνα, η γνώμη του Ρούρα μετράει, και εκείνος είναι που θα καθήσει στον πάγκο, σε κάθε αγώνα, και ουσιαστικά θα είναι πλέον μόνος του.

Οι παίκτες της Μπάρτσα είναι πολύ ευχαριστημένοι με τον Ρουύα. Ο Τσάβι δηλωσε πριν λίγες μέρες ότι «η ομάδα είναι πάντα σε καλά χέρια». Η διοίκηση στηρίζει απολύτως τον προπονητή και τον βοηθό του. Όχι στα λόγια, αλλά έμπρακτα.

Η Μπαρτσελόνα είναι ίσως η μόνη βασίλισα στον κόσμο που κέρδισε τον τίτλο της επάξια, και όχι δια του πιστοποιητικού γεννήσεώς της!...

Γιατί να μήν λειτουργούν έτσι και τα κράτη - ιδίως το δικό μας; Να φτιάχνουν γερές υποδομές, "ακαδημίες" που να υποδέχονται και να καλλιεργουν τους καλύτερους, να δίνουν ευκαιρίες στα νέα παιδιά, να παράγουν και δικά τους προιόντα, όχι μόνο να εισάγουν ξένα; εμπιστεύονται τους προπονητές τους, τους μάνατζέρς τους, τους διευθυντές τους, και να τους στηρίζουν. Να ανταμοίβουν γενναία εκείνους που αξίζουν πραγματικά. Να αποβάλουν όσους νομίζουν ότι μπορουν να ξεγελάσουν την "ομάδα". Να παρέχουν υπηρεσίες υψηλότατου επιπέδου. Ενδεικτικά αναφέρω ένα: Το βιβλίο παραπόνων, το οποίο έχει αναρτήσει στον ιστότοπό της η Μπαρτσελόνα, εάν το "φυλλομετρήσει" κάποιος, θα καταλάβει πόσο μπροστά βρίσκεται αυτή η ομάδα. Τα παράπονα των "καταναλωτών", είναι ασήμαντα μπροστα σε αυτά που θα είχαν οι δικοί μας οπαδοί, εάν ανοιγόταν κάποιο παρόμοιο "βιβλίο παραπόνων" από την ΑΕΚ, το Παναθηναικο, τον Ολυμπιακό, και τις άλλες ομάδες-εταιρείες.

Κλείνω εδω, με παράπονο, αυτό το σημείωμα. Γνωρίζοντας ότι, στον δικό μου βίο, δεν θάρθει ποτέ η μέρα που ένας "υπηρεσιακός" θα αντικαταστήσει τον "κανονικό", και θάναι σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα!...