Καλημέρα.
Ή μάλλον, να το "σπάσω" καλύτερα: Καλή Μέρα.
Έτσι, μάλιστα! Το πρώτο είναι γρήγορο και χαριτωμένο. Το δεύτερο πιο αργό, πιό στέρεο.
Μια από τις πολλές ανοησίες που με απασχολούν εσχάτως, είναι να συγκρατήσω τον χρόνο που τρέχει τόσο ιλλιγγιωδώς. Έναν μόνο τρόπο ξέρω για να το πετύχω αυτό: αξιοποιώντας τον! Και μ' αυτό, δεν εννοώ κάνοντας περισσότερα πράγματα. Όχι. Μπορεί και να σημαίνει, κάπου-κάπου, να χαμηλώνεις ταχύτητα. Να στέκεσαι. Να σταματάς. Έχω βρεί ότι, έτσι, προσέχεις περισσότερα πράγματα γύρω σου. Βλέπεις καλύτερα τους ανθρώπους. Νοιώθεις τον ίδιο σου τον εαυτό πιο ατόφια.
Στέκομαι, λοιπόν, τώρα στο περιθώριο των πραγμάτων, για να μοιραστώ μαζί σας, σε τούτη την αλλόκοτη "ραδιοφωνική" περιπέτεια που αναπλάθω σ' ένα blog, από την όπερα "Ο Μαγικός Αυλός" του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, ένα υπέροχο ντουέτο με την Γερμανίδα σοπράνο Ντοροτέα Ρέσμαν στον ρόλο της Παμίνας και τον σπουδαίο Άγγλο βαρύτον Σάϊμον Κίνλισαϊτ στον ρόλο του Παπαγκένο.
Στο ντουέτο αυτό, ο καλοκάγαθος Παπαγκένο, εξομολογείται ότι δεν έχει και αυτός μια κοπέλλα να τον αγαπά. Η Παμίνα τον καθησυχάζει "θα φροντίσει και για σένα ο ουρανός". Ειναι εκπληκτικά εκφραστικό το πρόσωπο του Παπαγκένο καθώς, αμέσως μόλις το ακούει αυτό, στρέφει το βλέμμα του προς τα πάνω, και με υπέροχη αφέλεια, μα και με ειλικρίνεια συνάμα, αναρωτιέται "μηπως μπορεί ο ουρανός να βιαστεί λιγάκι;".
Θέλει και αυτός να προλάβει τον χρόνο...
Ο Μαγικός Αυλός, που έγραψε ο Μότσαρτ τον τελευταίο χρόνο της σύντομης ζωής του, είναι ένα πανηγύρι του έρωτα, και μέσα από τη μοναδική μουσική του, περνάει όλην αυτήν την αίσθηση και την χαρά του έρωτα.
Ο διεθνώς γνωστός για τις ερμηνείες του σε έργα Μότσαρτ, σερ Κόλιν Ντέϊβις, διευθυνει την χορωδία και την ορχήστρα του Royal Opera House, σ' αυτήν την ιστορική παράσταση του Ντέϊβιντ Μακ Βίκαρ, το 2003 στο Κόβεντ Γκάρντεν.
Το ντουέτο έχει διάρκεια περίπου 8 λεπτά. Έχουμε τόσα να διαθέσουμε;
Καλή ακρόαση.
Ή μάλλον, να το "σπάσω" καλύτερα: Καλή Μέρα.
Έτσι, μάλιστα! Το πρώτο είναι γρήγορο και χαριτωμένο. Το δεύτερο πιο αργό, πιό στέρεο.
Μια από τις πολλές ανοησίες που με απασχολούν εσχάτως, είναι να συγκρατήσω τον χρόνο που τρέχει τόσο ιλλιγγιωδώς. Έναν μόνο τρόπο ξέρω για να το πετύχω αυτό: αξιοποιώντας τον! Και μ' αυτό, δεν εννοώ κάνοντας περισσότερα πράγματα. Όχι. Μπορεί και να σημαίνει, κάπου-κάπου, να χαμηλώνεις ταχύτητα. Να στέκεσαι. Να σταματάς. Έχω βρεί ότι, έτσι, προσέχεις περισσότερα πράγματα γύρω σου. Βλέπεις καλύτερα τους ανθρώπους. Νοιώθεις τον ίδιο σου τον εαυτό πιο ατόφια.
Στέκομαι, λοιπόν, τώρα στο περιθώριο των πραγμάτων, για να μοιραστώ μαζί σας, σε τούτη την αλλόκοτη "ραδιοφωνική" περιπέτεια που αναπλάθω σ' ένα blog, από την όπερα "Ο Μαγικός Αυλός" του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, ένα υπέροχο ντουέτο με την Γερμανίδα σοπράνο Ντοροτέα Ρέσμαν στον ρόλο της Παμίνας και τον σπουδαίο Άγγλο βαρύτον Σάϊμον Κίνλισαϊτ στον ρόλο του Παπαγκένο.
Στο ντουέτο αυτό, ο καλοκάγαθος Παπαγκένο, εξομολογείται ότι δεν έχει και αυτός μια κοπέλλα να τον αγαπά. Η Παμίνα τον καθησυχάζει "θα φροντίσει και για σένα ο ουρανός". Ειναι εκπληκτικά εκφραστικό το πρόσωπο του Παπαγκένο καθώς, αμέσως μόλις το ακούει αυτό, στρέφει το βλέμμα του προς τα πάνω, και με υπέροχη αφέλεια, μα και με ειλικρίνεια συνάμα, αναρωτιέται "μηπως μπορεί ο ουρανός να βιαστεί λιγάκι;".
Θέλει και αυτός να προλάβει τον χρόνο...
Ο Μαγικός Αυλός, που έγραψε ο Μότσαρτ τον τελευταίο χρόνο της σύντομης ζωής του, είναι ένα πανηγύρι του έρωτα, και μέσα από τη μοναδική μουσική του, περνάει όλην αυτήν την αίσθηση και την χαρά του έρωτα.
Ο διεθνώς γνωστός για τις ερμηνείες του σε έργα Μότσαρτ, σερ Κόλιν Ντέϊβις, διευθυνει την χορωδία και την ορχήστρα του Royal Opera House, σ' αυτήν την ιστορική παράσταση του Ντέϊβιντ Μακ Βίκαρ, το 2003 στο Κόβεντ Γκάρντεν.
Το ντουέτο έχει διάρκεια περίπου 8 λεπτά. Έχουμε τόσα να διαθέσουμε;
Καλή ακρόαση.
No comments:
Post a Comment