Ραγίζει απόψε η καρδιά...

Σήμερα, Κυριακή 13 Μασρίου 2011, βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Θεσσαλονίκη, ο μουσικός και συγγραφέας Μανώλης Ρασούλης. Ηταν 66 ετών. Τα αίτια του θανάτου του δεν έγιναν γνωστά. Το τελευταίο διάστημα ζουσε σε απομόνωση. Πιστεύεται ότι μπορεί να είχε πεθάνει και πριν από 3-4 μέρες.

Ηταν ένας καλλιτέχνης που δεν πούλησε τις αρχές του. Συγκρούστηκε πολλές φορές με τις μεγάλες δισκογραφικξές εταιρείες, και τερμάτισε ο ίδιος τη συνεργασία μαζί τους. Κυνηγήθηκε από τη δικτατορία και έζησε εξόριστος στο Λονδίνο 6 χρόνια. Εκεί, οργανώθηκε με το τροτσκιστικό κίνημα και γνωρίστηκε με τη διάσημη Βρετανίδα ηθοποιό Βανέσα Ρέντγκρεϊβ. Τον Μάη του 1968 έλαβε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.

Πλουσια η δισκογραφία του.

Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη. Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα "Νέγρικα" με την Μαρία Φαραντούρη.

Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα "Δήθεν" είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως "Αχ Ελλάδα", "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια", " Πότε Βούδας, πότε Κούδας", " Το κοτλέ παντελονάκι", " Τίποτα δεν πάει χαμένο".

Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.