Εμμανουήλ Ροΐδης 
(1836 - 1904)

Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας:
 
α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζωσιν τούτο εις την χύτραν τού προϋπολογισμού.
 
β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον ζητούν επί παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.
 
γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την χύτραν διά τού ιδρώτος των.
    

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Άρθρο του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ
για τις επερχόμενες εκλογές*
------------------------------------------------

Η σημαία του φόβου ανεμίζει στον αέρα.

Πολλοί προσπαθούν σταθερά να την κρατήσουν. Να ανεμίζει στην κορυφογραμμή της εποχής. Να την βλέπουν οι πολλοί και να τρομάζουν.

Μιλάω για την πορεία προς τις κάλπες.

Ο φόβος ως απειλή, ως κίνδυνος, ως τέλος, ήταν και θα είναι πάντα ένα στοιχείο της πολιτικής. Ένα στοιχείο της πολιτικής σύγκρουσης. Ιδιαίτερα στις εποχές της κρίσης. Δηλαδή στις εποχές της μετάβασης. Όπου η αμφιβολία, η αβεβαιότητα και το άγνωστο, μέσα από την ανασφάλεια που γεννάει, γίνεται πηγή συντήρησης, άρνηση της μεταβολής και εναγκαλισμός με το παρελθόν. Γίνεται στασιμότητα και μαρασμός.

Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΙΙ

O Κλάϊβ Πάλμερ, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Αυστραλίας, ανέθεσε σε κρατικό ναυπηγείο της Κίνας την κατασκευή του Τιτανικού 2, που θά είναι η νέα εκδοχή του Τιτανικού που βυθίστηκε πριν από 100 χρόνια. Ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας είπε στα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης ότι η κατασκευή του υπερωκεάνιου θα αρχίσει στο τέλος του 2013, και το πλοίο να είναι έτοιμο να πλεύσει το 2016. Θα είναι, είπε, σχεδόν παρόμοιο με τον θρυλικό Τιτανικό όσον αφορά το σχέδιο και τις προδιαγραφές του, αλλά με σύγχρονη τεχνολογία.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

414 δισεκατομμύρια λίρες είναι ο συνδυασμένος πλούτος των πλουσίων της Βρετανίας, που ειναι πλουσιότεροι απ' ότι ήταν ποτέ, παρά το γεγονός ότι η χώρα τους περνά την χειρότερη οικονομική κρίση από την δεκαετία του 1930. Η σχετική λίστα που δημοσιεύεται στη σημερινή Sunday Times, αποκαλύπτει ότι οι 1000 πλουσιότεροι άνδρες και γυναίκες της Βρετανίας, έχουν αυξήσει κατα 4,7% την περιουσία τους σε σχέση με πέρυσι.

77 δισεκατομμυριούχοι υπάρχουν στη φετεινή λίστα της Sunday Times. Στην κορυφή εξακολουθεί να είναι ο γεννημένος στην Ινδία Λάκσμι Μίτταλ, ιδιοκτήτης βιομηχανίας μετάλλων, με περιουσία που εκτιμάται στα 12,3 δισεκατομμυρια λίρες. Σε σχέση μέ περύσι, πάντως, είναι κατα 4,8 δις φτωχότερος. Δεύτερος είναι ο Ρώσος Αλισέρ Ουσμάνοφ που, εκτός από τις πλείστες επιχειρηματικές του δραστηριότητες, είναι και κάτοχος του 30% των μετοχών της Άρσεναλ. Η δική του περιουσία είναι στα 12,3 δις λίρες. Στην 3η θέση, Ρώσος και αυτός, ποδοσφαιρικός παράγων επίσης, είναι ο πολλύς Ρομάν Αμπράμοβιτς, ιδιοκτήτης, μεταξύ άλλων, και την ποδοσφαιρικής ομάδος της Τσέλσι. Αυτουνού η περιουσία μειώθηκε σε σχέση με πέρυσι κατα 800 εκατομμύρια λίρες, και είναι τώρα μόνο στα 9,5 δις.

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝ, ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ ΕΤΑΦΗΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 38 ΧΡΟΝΙΑ!

Κηδεύτηκαν μετα από 38 χρόνια, και ετάφησαν σήμερα στη Λευκωσία τα λείψανά του Μιχάλη και της Μαρίτσας Μαρωνίτη, που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους Τούρκους, μέσα στο σπίτι τους στο Νέο Χωριό Κυθραίας, στις 22 Αυγούστου του 1974. Έκτοτε, ήταν καταγεγραμμένοι ως Αγνοούμενοι, και μάλιστα ώς οι πλέον υπερήλικες εκείνης της μακάβριας λίστας των 1587 ψυχών. Εκείνος ήταν 77 ετών, εκείνη 75.

Όπως είπε στον επικήδειο λόγο του σήμερα, ο Κώστας Ζερβός, Κοινοτάρχης του κατεχόμενου "Νιοχώρκου", (έτσι το αποκαλούν οι ντόπιοι), ο Μιχάλης κι η Μαρίτσα,  ήταν από τους λίγους χωριανούς που δεν έφυγαν την 14η Αυγούστου και έμειναν στο χωριό, μόνοι και ανυπεράσπιστοι, κλεισμένοι στα σπίτια τους.

"Βίωσαν εφιαλτικές στιγμές, πρωτάκουστες και απερίγραπτες ενέργειες του Τούρκου εισβολέα, εικόνες τραγικές αντίκρυσαν τα μάτια τους, αθώα θύματα πλήρωσαν την αγριότητα του εχθρού."

Μεταξύ των θυμάτων του Νιοχώρκου, ήταν και οι ηλικιωμένοι Μιχάλης και Μαρίτσα Μαρωνίτη, 77 και 75 ετών αντίστοιχα. Τούρκοι στρατιώτες μπήκαν στο σπίτι τους και τους σκότωσαν εν ψυχρώ. Κατά την ταυτοποίηση με την μέθοδο του DNA που έγινε πρόσφατα στα λείψανά τους, διαπιστώθηκε ότι είχαν βρεθεί και οι δύο νεκροί από μία σφαίρα ο καθένας στο κεφάλι.

Ο Χρίστος Χριστοφίδης, Διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, είπε:

"Έφυγαν κυριολεκτικά ο ένας στην αγκαλιά του άλλου το πικρό εκείνο πρωινό μετά της 22 Αυγούστου του 1974. Πρόκειται για μία εν ψυχρώ δολοφονία δύο άκακων, ηλικιωμένων ανθρώπων. Δύο μαρτύρων καλοσύνης και απλότητας, οι οποίοι θυσιάστηκαν από το μένος του κατακτητή".

Εκ μέρους της οικογένειας, τον Μιχάλη και την Μαρίτσα Μαρωνίτη αποχαιρέτισε η εγγονή της Μάρω Τσιακλή. Ηταν παόρντα άλλα 3 εγγόνια, και 9 δισέγγονα. Τα παιδιά του ζεύγους, ο Σάββας κι ο Νικόλας δυστυχώς δεν ζούν πιά.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

4 χρόνια λαμπρής πορείας ως προπονητής στην Μπαρτσελόνα, με 13 τρόπαια και με ποδοσφαιρική τακτική και θέαμα που δεν ξέρω εάν είδαμε ποτέ σε τόση διάρκεια, ήρθαν στο τέλος τους για τον 41χρονο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος ανακοίνωσε χθες ότι πηρε την απόφαση να φύγει γιατί αισθάνεται ότι λιγόστεψαν μέσα του η ενέργεια και ο ενθουσιασμός, και δίχως αυτά "δεν μπορώ να συνεχίσω". Τωρα, φήμες τον φέρουν να πολιορκείται από τον Αμπράμοβιτς για να πάει στην Τσέλσι με "λευκή επιταγή", αλλά και να έχει βολιδοσκοπηθεί από την Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία για να αναλάβει την Εθνική Αγγλίας.

11 ομάδες έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδος στα 80 χρόνια του θεσμού, στον οποίο μόνο τις 69 φορές διεξήχθη τελικός και τις 68 απονεμήθηκε Κύπελλο! Ο Ολυμπιακός, που το διεκδικεί και απόψε εναντίον του Ατρομήτου Αθηνών (που παίζει σε τελικό για 2η φορά, έχασε πέρυσι από την ΑΕΚ), έχει κατακτήσεις το Κύπελλο 24 φορές. Ακολουθούν: Παναθηναικός 17, ΑΕΚ 14, ΠΑΟΚ 4, Πανιώνιος 2, Λάρισα 2, και από 1 ο Άρης, ο Ηρακλής, ο Εθνικός, ο ΟΦΗ και η Καστοριά.

4 διαφορετικές ομάδες έχει οδηγήσει σε τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος ο πολυνίκης Σερβοέλληνας προπονητής Ντούσαν Μπάγεβιτς - και αυτό είναι ρεκόρ αξεπέραστο. Οι ομάδες αυτές είναι η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και ο Άρης, που είναι και η μόνη που δεν το κατέκτησε με αυτόν στον πάγκο. 

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

1 εκατομμύριο ευρώ φέρεται να ζήτησε η τηλεπαρουσιλάστρια και μουσικός Ευγενία Μανωλίδου από τον Δήμο Πάφου, στη Κύπρο, για να παρουσιάσει μία δική της καλλιτεχνική δημιουργία σε οπερατική παράσταση, με την συμμετοχή, μεταξύ άλλων, και της ήθοποιού Μιμής Ντενίση. Σύμφωνα με την κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος", απ' όπου και η πληροφορία, το κόστος του ενός εκατομμυρίου, που απορρίφθηκε ασυζητητί από τον Δήμο Πάφου, αφορούσε αμοιβές καλλιτεχνών και προσωπικού, διαμονές, αεροπορικά εισιτήρια, διαφημιστικά έξοδα "καί άλλα".

ΔΙΑΨΕΥΣΗ: Σήμερα, Σάββατο 28/4/2012 εξεδόθη ανακοίνωση από τον Δήμαρχο Πάφο, με την οποία διαψεύδεται το χθεσινό δημοσίευμα του "Φιλελεύθερου" σχετικά με τα χρήματα που φέρεται να ζήτησε η κ. Μανωλίδου για μία οπερατική παράσταση στο Μεσαιωνικό Κάστρο της Πόλης. "Ουδέποτε η κ. Μανωλίδου έθεσε, είτε γραπτώς είτε προφορικά, θέμα κάλυψης ολόκληρου του κόστους της παραγωγής από το δήμο Πάφου", αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Δήμαρχος κ. Σάββας Βέργας.

1οι στον κόσμο, στην κατανάλωση λαχανικών είναι οι Έλληνες. Σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ, ο μέσος Έλληνας τρώει 257 κιλά λαζανικών τον χρόνο. Στη 2η θέση, με κατανάλωση 252,2 κιλών είναι οι Τούρκοι, και στην 3η, για να συμπληρωθεί το ... φλογερό μεσογειακό τόξο, είναι οι Ισραηλινοί με 197,6 κιλά τον χρόνο. Όμως, ας μην πανηγυρίζουμε, γιατί στην ίδια έκθεση του ΟΟΣΑ προκύπτει ότι η χώρα μας είναι ...

2η στον κόσμο στην κατανάλωση βοδινού κρέατος. Εδώ, η κατανάλωσή μας φτάνει τα 103,8 κιλά ανά άτομο, τον χρόνο. Στην 1η θέση είναι οι Πορτογάλοι, με μέση ετήσια κατανάλωση κόκκινου κρέατος, κατ΄άτομο, τα 105,9 κιλά.

77η επέτειος σήμερα από την γέννηση του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Αγγελόπουλου, και προς τιμήν του η Google αναπροσάρμοσε σήμερα την πρώτη της σελίδα, όπως βλέπετε, στο www.google.gr. Ο Θ.Αγγελόπουλος έχασε τη ζωή του φέτος, στις 24 Ιανουαρίου όταν, κατα τη διάρκεια γυρίσματος για την καινούργια του ταινία, "Η Άλλη Θάλασσα", παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο, τραυματίστηκε σοβαρά, και εξέπνευσε στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε.

5.639.500  έφτασε τον μήμα Μάρτιο ο αριθμός των ανέργων στην Ισπανία, φτάνοντας στο ποσοστό-ρεκόρ του 24,4%, σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία της χώρας. Τους πρώτους 3 μήνες φέτος, 365.900 εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους. Η Ισπανία έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας απ' όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.

8,3 εκατομμύρια δολλάρια υποχρεώθηκε, από δικαστήριο της Αυστραλίας, να πληρώσει η εταιρεία ταχυφαγίας KFC (Kentucky Fried Chicken), στην οικογένεια ενός κοριτσιού, της Μόνικα Σαμαάμ, η οποία αποδείχθηκε ότι υπέστη σοβαρή εγκεφαιλική βλάβη λόγω δηλητηριασμένου γευματος με κοτόπουλο. Συγκεκεριμένα, η κοπέλλα έπαθε σαλμονέλλα, όταν έφαγε ένα γευμα Twister σε KFC κοντά στο Σίδνευ, και έκτοτε είναι καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα, και δεν μπορεί να μιλήσει. (Πηγή: BBC & Associated Press)

ΓΙΑΤΙ ΜΕ "ΑΓΓΙΞΕ" Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Το βιντεάκι αυτό, με την ηθοποιό Κατερίνα Μουτσάτσου να εξηγεί τι σημείνει για την ίδια ότι είναι Ελληνίδα, κάνει θραύση στο YouTube, και είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς το έχετε δει κιόλας. Ήδη, τη στιγμή που γράφω αυτό το σημείωμα, "ανοιχτεί" περισσότερες από 800.000 φορές. Εγώ, το είδα μαζί με έναν φίλο μου στην εταιρεία όπου εργάζεται. Ηταν εκεί η μητέρα του, και αρκετοί υπάλληλοι. Κανένας δεν έμεινε ασυγκίνητος. Τα μάτια ολονών υγράνθηκαν.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ...

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΙΜΟΥΝ

Μέσα στο κλίμα του γενικότερου ενθουσιασμού που επικρατεί γύρω από την κάθοδο της Δράσης στις εκλογές η Καθημερινή της 24/4/2012 ανακριβώς αναφέρθηκε σε προσχωρήσεις προσωπικοτήτων στο κόμμα, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΔΡΑΣΗ.


Η Δράση δεν θέλει να διασπείρονται πληροφορίες μη ανταποκρινόμενες πλήρως στην πραγματικότητα και διευκρινίζει ότι οι Νίκος Περάκης, Χάρης Βλαβιανός, Θανάσης Βαλτινός, Απόστολος Δοξιάδης και Στέλιος Ράμφος δεν έχουν προσχωρήσει, έχουν απλώς εκφραστεί δημοσίως θετικά για την Δράση.


Ως προς τον Στέλιο Ράμφος ειδικώς, η σχετική δήλωση του έγινε σε τηλεοπτική εκπομπή όπου προσκεκλημένος της Έλλης Στάη δήλωσε ότι το μόνο προοδευτικό κόμμα στην Ελλάδα είναι η Δράση.

Πηγή: euro2day.gr

VIVA BARCA!

Ένας παλιός προπονητής του Παναθηναικού, ο Βόσνιος Ίβιτσα Όσιμ, έλεγε ότι "ή μπάλλα είναι πόρνη".Με αυτό, υποθέτω, ήθελε μάλλον να πεί ότι δεν μπορείς να την εμπιστευτείς ποτέ.

Σε τέτοιες αναλύσεις δεν θέλω να μπω, αλλά όπως και να έχει, πριν από λίγο τέλειωσε ένα παιχνίδι, εκείνο μεταξύ της ισπανικής Μπαρτσελόνα και την αγγλικής Τσέλσι, που απέδειξε, ίσως με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο, ότι το ποδόσφαιρο είναι ίσως το πιο συναρπαστικό ομαδικό άθλημα στον κόσμο, αλλά δίκαιο δεν είναι πάντοτε.

Νομίζω πως αυτό που είδαμε απόψε, αλλά και στο πρώτο παιχνίδι στο Στάνφορντ Μπρίτζ του Λονδίνου, δηλαδή την Τσέλσι να περνάει την σέντρα τρεις φορές και να πετυχαίνει ισάριθμα γκολ και να προκρίνεται στον τελικό του φετεινού Τσαμπιονς Λίγκ, και την Μπαρτσελόνα να σφυροκοπάει ανελέητα την εστία των Άγγλων, που πρώτη φορά τους έχω δει να αμύνονται μόνο (ίσως επειδή έχουν Ιταλό προπονητή, τον Ντί Ματέο, που ξέρει καλά την τέχνη του "κατενάτσιο"), να σημαδεύει 4 φορές τα δοκάρια, και να μένει απ' έξω. 1-0 κέρδισε η Τσελσι στο πρώτο παιχνίδι. 2-2 έληξε το αποψινό, καί έτσι πέρασε στον τελικό, όπου θα αντιμετωπίσει την Μπάγερν, απεύχομαι, η την Ρεάλ Μαδρίτη, ελπίζω, μπας και αποδοθεί, εκ των υστερων, ολίγη ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Διαβάζω τώρα τα εγγλέζικα sites, όπου ακόμα και το συνήθως ψύχραιμο BBC, το οποίο στο Euro του 2004 σχεδόν χλεύαζε την "αμυντικογενή Εθνική Ελλάδος του Ότο Ρεχάγκελ", (που σε σχέση με την αποψινή Τσελσι ήταν άκρως επιθετική!), και να αποθεώνει την "σπουδαία τακτική του Ντι Ματέο, και την αυτοθυσία των παικτών του".

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τον αδίκως κερδίσαντα, και τον δικαίως ηττηθέντα. Και οι δύο πιστεύουν ότι είναι σπουδαιότεροι απ' όσο στην πραγμαικότητα είναι.

Μερικοί απόψε, χάρηκαν με τον αποκλεισμό της Μπάρτσα. Άκουγα όλο και πιο πολλούς τον τελευταίο καιρό, να κατηγορούν το passing game της, να βρίσκουν βαρετό το παιχνίδι που παίζει, και να θεωρούν ότι ήρθε ο καιρός να αναδειχθεί μια άλλη ποδοσφαιρική υπερδύναμη στην Ευρώπη.

Εγω νομίζω ότι η αποψινή Μπαρτσελόνα απέδειξε ότι, ακόμα και στην ήττα, ακόμα και έχοντας αποκλειστει από τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ, και έχοντας χάσει και το πρωτάθλημα της Ισπανίας, παραμένει (για όσους αγαπούν πραγματικά το καθαρό ποδόσφαιρο και όχι την ακάθαρτη τακτική) η αδιαφιλονίκητα, και μακράν όλων των υπολοίπων, καλύτερη ομάδα του πλανήτη.

ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012

Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου (1). Μάρτυρος Νίκης και ετέρων Οκτώ Οσιομαρτύρων και Αναχωρητών. Μακεδονίου πατριάρχου Κων/πόλεως.
(1) O άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στο Ιεροσόλυμα. Από νεαρή ηλικία ο Μάρκος μπήκε στην υπηρεσία της διάδοσης του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απ. Παύλο στις διάφορες περιοδείες τους. Εργάσθηκε επίσης για αρκετό διάστημα κοντά στον Απ. Πέτρο. Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας ο Απ. Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία και χρημάτισε πρώτος επίσκοπος και ιδρυτής της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας. Για τον τρόπο του θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Η μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά στην Αλεξάνδρεια ενώ η άλλη ότι πέθανε δια πυρός από τούς ειδωλολάτρες. Ο Μάρκος έγραψε το δεύτερο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης. Μέσα από αυτό αναδύεται η δύναμη του Ιησού Χριστού ιδιαίτερα δια των θαυμάτων. Για το λόγο αυτό οι Αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον Ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, πού είναι σύμβολο της δύναμης.

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Συνεισφορά του Φ.Κ. με τον τίτλο "Ό,τι έχεις να πεις, πές το γρήγορα"

Ελισάβετ οσίας, Σάββα Στρατ., Νικολάου νεομάρτυρος εν Μαγνησία.

"Το πρωί που σηκωνόμαστε άς προσφέρουμε τον εαυτό μας στον Θεό. Σηκωθήκαμε από έναν ύπνο που μας διαχωρίζει από το χθες. Το ξύπνημα μας προσφέρει μια νέα πραγματικότητα, μια μέρα που δεν έχει ποτέ πριν υπάρξει, έναν άγνωστο χρόνο και χώρο που απλώνονται μπροστά μας σαν ένα απάτητο χιονισμένο λιβάδι. Άς παρακαλέσουμε τον Θεό να ευλογήσει την μέρα μας και μας τους ίδιους μεσα σ' αυτήν. Και μετά ας πάρουμε στα σοβαρά το αίτημά μας αυτό καθώς και την σιωπηλή απάντηση που μας δόθηκε."

Από το βιβλίο "Θέλει Τόλμη η Προσευχή", του Αντωνίου του Σουρόζ. (Εκδόσεις Ακρίτας)

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

100η είναι η Ελλάδα στην λίστα της Παγκόσμιας Τράπεζας που μετράει, με διάφορους δείκτες, την ανταγωνιστικότητα 183 χωρών απ' όλο τον κόσμο. Γραφειοκρατία, φορολογικό σύστημα και εταιρεική διακυβέρνηση είναι οι δείκτες που μάς κρατάνε ακόμα τόσο χαμηλά.

5 διαδικασίες, κατά μέσο όρο, απαιτούνται για την σύσταση μιας επιχείρησης σε χώρες του ΟΟΣΑ. Στην Ελλάδα απατούνται διπλάσιες, 10.

104,6 δις ευρω είναι, σύμφωνα με έγγραφο που κατέθεσε στη Βουλή ο Υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, το σύνολο των ποσών που αφορουν κινήσεις-μεταφορές χρημάτων από Έλληνες στο εξωτερικό κατα το 2010. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται και εμπορικές συναλλαγές.

307.000 ευρω φέρεται να είναι το ύψος του χρέους που οφείλει στις φορολογικές αρχές του τόπου από μη απόδοση ΦΠΑ, ο εκδότης και ιδιοκτήτης καναλιών, Γιώργος Κουρής, ο οποίος συνελήφθη σήμερα, για αυτά τα χρέη, και κρατείται σε αστυνομικό τμήμα του Ψυχικού, όπου είναι και η κατοικία του. (Στο Ψυχικό, εννοώ, όχι στο κρατητήριο). Οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, και ήδη αποφασίστηκε η παραπομπή του στο αυτόφωρο. Εικαζεται ότι συνολικά οι οφειλές του στο δημόσιο ξεπερνούν τα 700.000 ευρώ.

ΟΤΑΝ ΤΟ' ΧΕΙΣ, ΤΟ' ΧΕΙΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΦΡΟΥ-ΦΡΟΥ ΚΙ ΑΡΩΜΑΤΑ

Τραγούδι, είναι αυτό που έχει μελωδία. Αυτό που, μόλις το ακούσεις, θέλεις να το τραγουδήσεις και εσύ.

Τραγουδιστής, είναι αυτός που δεν χρειάζεται τίποτ' άλλο, παρα μόνο τη φωνή του, για να καταξιωθεί. Ούτε ενισχυμένα μικρόφωνα. Ούτε δυνατά φώτα. Ούτε χορευτές και χορευτικά. Ούτε δημόσιες σχέσεις και promotions. Ούτε συνεντευξεις σε lifestyle περιοδικά, ή φωτογραφίες σε ιλουστρασιόν έντυπα της κοσμικής σαχλαμάρας. Ούτε σώμα μοντέλου και ομορφιά fotoshop.

Η Adele, είναι μία τέτοια καλλιτέχνης. Ατόφια. Σπουδαία. Και "ακατέργαστη" τόσο πολύ, που κάνει όλα τα υπόλοιπα "κατεργασμένα" της σόου-μπιζ να φαντάζουν μικρά κι ασήμαντα. Είναι λιτή, απέριττη, ταλαντούχα, και η ομορφιά που έχει μέσα της ξεχειλίζει από παντού. Κι αποδεικνύει, παντού και πάντοτε, ότι όταν τό έχεις, το έχεις. Δεν χρειάζεσαι τίποτ' άλλο.

Το Someone Like You το έχει γράψει η ίδια. Και το ερμηνεύει τώρα, μπροστά σε ένα υπέροχο κοινό στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.

Ο ΡΟΜΠΙΝ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙ

Ο αγαπημένος μου τραγουδιστής των Bee Gees, Ρόμπιν Γκιμπ, ξύπνησε από το κώμα στο οποίο είχε πέσει εδω και μία, και πλέον, εβδομάδα, δείχνοντας όμως, επί του παρόντος, ελπιδοφόρα σημεία ανάρρωσης. Ο εκπρόσωπός του Ντάγκ Ράϊτ, είπε ότι μπόρεσε να κουνήσει το κεφάλι του και να επικοινωήσει έτσι, με νεύματα, με μέλη της οικογένειάς του, που ειναι συνεχώς του πλευρό του, από τότε που εισήχθη σε νοσοκομείο του Λονδίνου, και προσεύχονται αδιάκοπα.

Ο ηλικίας 62 ετών τραγουδιστής του θρυλικού συγκροτήματος που ξεκίνησε από την Αυστραλία για να κατακτήσει όλο τον κόσμο στη δεκαετία του '70, έπεσε σε κώμα όταν έπαθε πνευμονία, στη μάχη που δίνει εδώ και καιρό με τον καρκίνο στο έντερο και το συκώτι.

Όπως διαβάσαμε στο site του BBC, η γυναίκα του Ντουίνα παραδέχτηκε ότι ο Ρόμπιν δάκρυσε όταν εκείνη του σιγοτραγούδησε το Crying του Ρόϊ Όρμπισον, όσο ήταν σε κώμα. Του τραγουδούσε, επίσης, και ο αδελφός του Μάρι Γκιμπ, επίσης μέλος των BBC, για να τον κρατήσει, λέει, στη ζωή.

Ο δίδυμνος αδελφός του, Μόρις Γκίμπ, πέθανε το 2003 σε ηλικία 53 ετών. Ο μικρότερος αδελφός του, Άντι Γκιπμ, πέθανε από καρδιά του 1988 σε ηλικία 30 ετών.



Αυτό το βιντεάκι, τόχουμε ξανανεβάσει. Είναι ζωντανή ηχογραφηση από αράσταση των Bee Gees στο Royal Festival Hall στη δεκαετία του '70. Ακουμε τον Ρόμπιν Γκιμπ στην αξεπέραστη ερμηνεία του στο τραγουδι I Started A Joke - σε ελεύθερη μετάφραση "Εν' Αστείο Έκανα".

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΑΥΜΑΣΕΙΣ Ή ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ!

Το βίντεο είναι από γυναικεία τμήματα του κινέζικου στρατού, κατα τη παρέλαση για την 60η επέτειο της Λαικής Δημοκρατάις της Κίνας.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΤΕ

Όταν παρακολουθείς την Ελλάδα από μακριά, και αυτό συμβαίνει συνήθως μέσω τηλεόρασης και διαδικτύο, δεν έχεις την πλήρη εικόνα και τα πράγματα είναι πιο αποκαρδιωτικά. Οι ειδήσεις, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, δείχνουν το χειρότερό της πρόσωπο. Αυτό το πρόσωπο εισπράττεις. Και αυτό σε πληγώνει. Ιδίως όταν καλείσαι, ή νοιώθεις πως έχεις την ανάγκη, να το υπερασπιστείς.

Εκείνο που δεν βλέπεις ποτέ όταν είσαι μακριά από την Ελλάδα, ιδίως αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι η καλή της όψη, και δεν αναφέρομαι εδώ στις ειδυλλιακές φωτογραφίες των νησιών μας, ή κάποιων αρχαίων μνημείων λουσμένων στο φως, ή αγκαλιασμένων από ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Αναφέρομαι στην μικρή Ελλάδα του καθενός μας. Των φίλων με τους οποίους μπορείς να συνεννοηθείς. Των συνεργατών με τους οποίους μπορείς να δουλέψεις. Των ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων που μπορούν να σε εμπνεύσουν, να σε συγκινήσουν, να σε κάνουν να σκεφτείς.

Αυτήν την Ελλάδα, την ονομάζω "περίγυρο". Γιατί νοιώθω ότι με περιβάλλει, και ότι με κρατά αλώβητο από ασχήμια που απλώνεται λίγο πιο πέρα, αλλά δυστυχώς, τόσο κοντά ακόμα.

Ετούτη η κρίση έχει ξεβράσει πολλές ακαθαρσίες. Οι οδυνηρές έκπλήξεις είναι τόσες πολλές, και τόσο συχνές, που πιά δεν κάνουν τόση εντύπωση. Απλώς επιβεβαιώνουν ότι το "πιο κάτω" στη χώρα μας, έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος απ' ότι μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Έχει αναδείξει όμως, αυτή η ίδια κρίση, και απίστευτα διαμάντια. Μερικά από τα πιο ωραία κείμενα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ανθρώπους που υπομένουν και παλεύουν τις δυσκολίες με απερίγραπτη στοικότητα, αξιοπρέπεια, και δύναμη. Ο φίλος μου ο Γιώργος, που γιορτάζει σήμερα, μου έλεγε στο τηλέφωνο, "Χρήστο, η κάθε μου μέρα είναι κι ένας αγώνας. Νοιώθω πως κερδίζω τη ζωή μου βήμα-βήμα".

Ο Γιώργος έχει χάσει πολλά σε αυτήν την κρίση, όπως πολλοί συνάνθρωποί μας. Δεν μιλάει, όμως, για απώλεια. Αλλά ζωή, που κερδίζεται ξανά από την αρχή.

Ο Γιώργος δεν θα γίνει ποτέ θέμα στην τηλεόραση. Η ιστορία του δεν θα αναρτηθεί σε κανένα post. Η άποψή του για την κατάσταση δεν θα αποτυπωθεί σε καμμία δημοσκόπηση. Εκτός από ευαίσθητος, είναι και σκεπτόμενος άνθρωπος ο Γιώργος. Και ο χώρος για τέτοιους ανθρώπους, στην λαίλαπα των ρεπορτάζ και αναλύσεων, είναι σχεδόν ανύπαρκτος.

Και όμως, τώρα που είμαι μακρυά, την μόνη Ελλάδα που μπορώ να υπερασπίζομαι είναι αυτή ακριβώς. Του Γιώργου όλων μας. Του περίγυρου καθενός μας. Του ανυπολόγιστου ολονών τους!....

Η ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Άλισον Στόκκε, 23 ετών, Αμερικανίδα αθλήτρια του άλματος επί κοντώ. Στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου πολλά μάτια θα είναι επάνω της, διαρκώς.

ΟΙ ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΙ ΡΩΣΟΙ, ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΤΟΥΣ...



"Κάνα άααα, μωρό μου, να φας το χαβιαράκι σου!"

 Το έβλεπα πριν από λίγο στις ειδήσεις της τηλεόρασης, και δεν πίστευα ότι μπορεί ο άνθρωπος να έχει πέσει τόσο χαμηλά.

Σ' ένα νάϊτ-κλαμπ της Μόσχας, όπου προφανώς συχνάζουν οι νεόπλουτοι της εκεί ελίτ, έγινε ένας διαγωνισμός για το ποιός θα καταναλώσει την μεγαλύτερη ποσότητα μαύρου χαβιαρού, που είναι ένα από τα ακριβότερα εδέσματα στον κόσμο, σε όσο το δυνατόν πιο σύντομο χρόνο.

Νικητής αναδείχθηκε ο κ. Αλεξάντερ Βαλόφ, 49 ετών, ο οποίςο καταβρόχθισε μισό κιλό μαύρου χαβιαριού σε 90 δευτερόλεπτα. Συμμετείχαν 12 άτομα, και το χαβιάρι που καταναλώθηκε κόστισε περί τα 88.000 δολάρια!

Σύμφωνα με στοιχεία της Unicef, από τους περίπου 57 εκατομμύρια ανθρώπους που πέθαναν πέρυσι, τα 10,5 εκατομμύρια ήταν παιδιά κάτω των 5 ετών. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, περίπου 98%, ήταν από αναπτυσσόμενες χώρες, και πέθαναν από αρρώστειες που θα μπορούσαν εύκολα να είχαν αποφευχθεί εάν δεν τα "σκότωνε" η φτώχεια.

$88.000 δολλάρια, που καταβρόχθισαν σε 1,5 λεπτό 12 νεόπλουτοι Ρώσοι για να ικανοποιήσουν Θεός ξέρει ποιά ματαιοδοξία τους, θα ΄μπορούσαν να κτίσουν 30 νοσοκομεία και 750 σχολεία, σε πλήρη λειοτυργία, στη Δημοκρατία του Κονγκο, το Μπουρίντι, την Λιβερία και την Σομαλία.

ΤΟ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΤΣΕΜΠΑΛΟ

Ένα λαμπρό κείμενο του φίλου μου Γ.Λ. που γράφει ως Μαικήνας στο "Εν χορδαίς και οργάνοις" του www.capital.gr. Γράφτηκε μία Κυριακή πριν από το Πάσχα, αλλά τίποτα δεν άλλαξε από τότε στα καθ' ημάς. Κι ας αναστήθηκε ο Χριστός.

"Θυμάμαι σε μια απο τις πρώτες καταλήψεις της μεταπολιτευτικής περιόδου, αυτήν της Ιατρικής Θεσσαλονίκης, ένας φίλος μου που συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη, μου πρότεινε να πάμε στο νεκροτομείο να βάλουμε φορμόλη στα πτώματα. Αντιπαρερχόμενος την φρίκη μου, τον ρώτησα γιατί έπρεπε να το κάνει αυτό. "Μα θα χαλάσουν αλλιώς" μου απάντησε.  Ήταν ένα πρώϊμο μάθημα ευθύνης. Τότε ακόμα το φ.κ (χρησιμοποιώ την επιβεβλημένη αργκό) θεωρούσε τα υλικά του Πανεπιστημίου δημόσιο αγαθό και τους φοιτητές σαν stakeholders (σε ελεύθερη μετάφραση, συμμέτοχοι στο αγαθό, οιωνεί αποδέκτες). Τότε όμως ήταν 1975.

Τα χρόνια πέρασαν, οι καταλήψεις έγιναν κτήμα όλων, η καταδολίευση των δημοκρατικών διαδικασιών αναβιβάστηκε σε τέχνη και φτάσαμε αισίως στο 2012. Εν τω μεταξύ κάηκε το Πολυτεχνείο, καταστάφηκαν πολύτιμα πράγματα, επιστημονικές έρευνες επιστημόνων πολλών μηνών και χρόνων χάθηκαν, ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και πρυτάνεις χτίσανε προφίλ και φιγουράρουνε σήμερα στις συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις.

Πολλοί απο εμάς ωριμάσαμε πολιτικά θεωρώντας ότι ο πολιτισμός και  η έρευνα είναι υπερκείμενα αγαθά τα οποία οφείλει το "κίνημα" να σέβεται και να προστατεύει. Βέβαια υπήρχαν και απόψεις   που στηλίτευαν την σχετική αυτονομία των δύο αυτών αγαθών και χαρακτήριζαν την θέση αυτή το λιγώτερο απολιτική.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ένας σολίστας βιολιού πως μπορεί να αποδείξει την πολιτική ορθότητα της εκτέλεσής του; Υποθέτω μην παίζοντας κάποια έργα που κάποιος άλλος  κρίνει αντιδραστικά ή επιλέγοντας το κοινό για αυτόν.  Αντιλαμβάνεστε πόσο εύκολα μπαίνουμε στην πιο απεχθή έκφραση της θεωρίας της στρατευμένης τέχνης.

Ο λόγος όμως του σημερινού σημειώματος δεν αφορά ζητήματα ιδολογικής αξιολόγησης. Μακάρι να περιοριζόταν η συζήτηση εκεί. Το σημερινό σημείωμα αφορά το δικαίωμα και τη σημασία του να λειτουργείς σαν καλλιτέχνης ακόμα κι όταν το αίμα ρέει στους δρόμους.

Εχθές Παρασκεύή 6 Απριλίου είχε προγραμματιστεί μία συναυλία Baroque μουσικής από ένα σύνολο της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας  Νέων  ΑΣΟΝ  στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών  στα Προπύλαια.

Εδώ και μερικές μέρες  ο χώρος του Πανεπιστημίου είναι υπό κατάληψη απο τις δυνάμεις εκείνες που διαφωνούν με τον πρόσφατο νόμο για την Ανώτατη Παιδεία.  Όπως είναι φυσικό το φ.κ και τα όργανά του δεν μπορούσε να επιτρέψει την εκτέλεση της συναυλίας. Απο το φόβο της διείσδυσης εχθρικών προς αυτό δυνάμεων; Ειλικρινά παραλλαγή δυνάμεων καταστολής σαν τσελίστες ή βιολιστές πρώτη φορά το ακούω. Τέλος πάντων η απόφαση ελήφθη οπότε και αναζητήθηκε άλλη αίθουσα. Το Ινστιτούτο Γκαίτε εδωσε τη λύση. Τυχαίο ; θα ρωτήσουν οι καχύποπτοι.

Τα προβλήματα όμως δεν τελείωσαν εκεί. Μέρος του συνόλου ήταν και ένα τσέμπαλο. Συγκεκριμένα το τσέμπαλο που βρισκόταν στη αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου. Είχε αγοραστεί προ 5 ετών απο την Πρυτανεία και  2 φορές έπεσε θύμα της επαναστατικής ορμής στη διάρκεια καταλήψεων.

Ζητήθηκε απο τις συνεπείς δυνάμεις να επιτραπεί να μεταφερθεί το τσέμπαλο στο χώρο της νέας συναυλίας. Υποθέτω ότι δεν ενημερώθηκαν, ότι θα ήταν το Ινστιτούτο Γκαίτε διότι θα ενδυνάμωναν τα εθνικοπατριωτικά αισθήματα της επιτροπής περιφρούρησης. Πάντως και χωρίς αυτή την πρόσθετη πληροφορία η απόφαση ήταν αρνητική. Το τσέμπαλο δεν θα έφευγε απο το χώρο του Πανεπιστημίου.

Να  θεωρούσαν τάχα  εαυτούς υπεύθυνους για την περιουσία που αγοράστηκε με λεφτά του Έλληνα πολίτη - φορολογούμενου; Τότε προς τι η βάρβαρη συμπεριφορά προς το όργανο;

Έβλεπαν εχθρικά την συμμετοχή των μουσικών -φοιτητών σε μια εκδήλωση της ΑΣΟΝ; Μήπως έδινε το μήνυμα ότι ο πολιτισμός δεν σταματά ακόμα  και όταν το κίνημα βρίσκεται σε επαναστατικό αναβρασμό. Άγνωστες οι βουλές του φ.κ και των εκπροσώπων του.

Ευτυχώς όμως για τα παιδιά της ΑΣΟΝ  το κίνημα παρουσιάζει συχνά πυκνά φαινόμενα κόπωσης. Ενώ ως γνωστόν "ο ταξικός εχθρός (εδώ ο μουσικός) αγρυπνά". Πράγματι το τσέμπαλο φυγαδεύτηκε κατά τις 7 το πρωί με την βοήθεια μερικών αποφασισμένων φιλόμουσων φοιτητών και μεταφέρθηκε στο χώρο της συναυλίας.

Η συναυλία έγινε με μεγάλη επιτυχία αν και η αλλαγή της αίθουσας μπέρδεψε μερικούς.

Εκκρεμεί η επιστροφή του cembalo πίσω.

Νομίζω ότι η Μεγάλη Παρασκευή ή το Μ Σάββατο είναι μία καλή μέρα. Το φ.κ συμμετέχει εκ παραδόσεως στα Πάθη του Χριστού και στα συνακόλουθα γλέντια αφού εκεί βρίσκεται η ψυχή του λαού.  Και προφανώς  δεν ακούει baroque μουσική. Να μπεί επι τέλους ένα τέλος στις πολιτιστικές επιδράσεις των σχισματικών και ιμπεριαλιστών δυτικών."

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

+ ΤΟΥ ΘΩΜΑ, Ναθαναήλ αποστόλου, Θεοδώρου οσίου Συκεώτου, Νεάρχου μάρτυρος.

ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
"Πολλοί φοβούνται το κακό όνομα, αλλά λίγοι τη συνείδησή τους."
Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Ρωμαίος φιλόσοφος. 23μΧ-79μΧ

Από σήμερα το filoftero έχει νέα όψη. Έφυγη η στήλη με τα ενθετά της στα δεξιά, και τα περισσότερα από αυτά θα ενσωματωθούν στα βασικά posts. Το πλεονέκτημα αυτού ειναι ότι, σε αντίθεση με το προηγούμενο layout, αυτά τα ενθετάκια (όπως Η ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ, ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ, κλπ) θα μένουν, ώστε να μπορεί κανείς να τα βλέπει και άλλες μέρες. Κατά τα λοιπά, φιλοδοξούμε και το περιεχόμενο, σιγά-σιγά να αρχίσει να αποκτά και πιο ενημερωτική μορφή, με έμφαση στην πολιτική, την οικονομία, τις τέχνες, την υγεία και διατροφή και, βεβαίως, τον αθλητισμό.
Ευχαριστώ πολύ που τόσον καιρό μας βοηθάτε να κρατάμε αυτό το ιστολόγιο ζωντανό.

Χ.Μιχαηλίδης

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κοκκινιστό κοτόπουλο με κριθαράκι

Η συνταγή ειναι, βεβαίως, του Βασίλη Φραντζολά, αλλά που και που θα τον προκαλώ και θα βάζω και εγω μερικές δικές μου. Τούτη εδώ, που την δοκίμασα και δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω, μου την έστειλε ο αθέοφοβος μέσα στη νηστεία της Σαρακοστής, γράφοντάς μου τα παρακάτω λόγια.

Μα καλα,  σε περίοδο νηστείας μαγειρεύεις κοτόπουλο ; η απορία του φίλου μου Χρίστου ήταν αναμενόμενη.... Του απήντησα ότι θεωρώ το κοτόπουλο πολύ λιγότερο "αμαρτωλό" από τις γαρίδες, τον σολωμό και τον τόνο... Ετσι, αφού τον ... αποστόμωσα συνέχισα να ανακατεύω το κριθαράκι για να  να μην μου κολλήσει απο κάτω. Είναι ο μόνος μπελάς αυτής της συνταγής - που γίνεται εύκολα και γρήγορα - αλλά  θέλει να είσαι από πάνω από την κατσαρόλα τουλάχιστον για 5-8 λεπτά όταν ρίξεις το κριθαράκι γιατί κολλάει πολύ εύκολα. Νομίζω βέβαια ότι η κανέλλα με τα κρεμμύδια κάνουν ένα εξαιρετικό πάντρεμα γεύσης που ταιριάζει και με άλλα κρεάτα ιδίως με χοιρινό κρέας ενώ ενισχύεται ακόμα περισσότερο γευστικά με το κρασί, άσχετα αν είναι κόκκινο η άσπρο ! Λοιπόν, ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι το φαγητό αυτό πρέπει να το σερβίρετε αμέσως μόλις γίνει και να μην κάτσει στην κατσαρόλα περισσότερο από 15 λεπτά γιατί το κριθαράκι πήζει αμέσως και χάνεται η φρεσκάδα του. Προσέξτε τέλος να βγάλετε την κατσαρόλα απο την φωτιά όταν το κριθαράκι θα κρατάει λίγο ακόμα γιατί θα συνεχίσει να ψήνεται για αρκετή ώρα ακόμα άμα το αφήσετε στην ζεστή κατσαρόλα !

ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΚΡΙΘΑΡΑΚΙ

1  κοτόπουλο, μεσαίο, 1.500 γραμμ
4  κ.σ. ελαιόλαδο
2  μεγάλα κρεμμύδια, σε χοντρούτσικα κομμάτια
2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
3  ξυλάκια κανέλας
1 ποτήρι (300ml)  κρασί κόκκινο η άσπρο
1 κουτί (450 γραμμ)  ψιλοκομμένες ντομάτες
1 πακέτο κριθαράκι ψιλό η μέτριο
2  κ.σ. πελτές ντομάτας
αλάτι, φρέσκο πιπέρι

Κόψτε το κοτόπουλο σε 8 μερίδες , αφαιρέστε τις πολλές πέτσες, ξεπλύντε το καλά, στεγνώστε το και βάλτε το σε μεγάλη κατσαρόλα στην οποία έχετε προσθέσει το ελαιόλαδο, σε δυνατή φωτιά.

Τσιγαρίστε το κοτόπουλο καλά από όλες τις πλευρές και μετά  προσθέστε τα κρεμμύδια χαμηλώνοντας σε μέτρια φωτιά.

Σοτάρετε τα όλα για 5 λεπτά και μετά προσθέστε το σκόρδο ανακατεύοντας συνεχώς ώστε να μην αρπάξει. Δυναμώστε την φωτιά και προσθέστε το κρασί αφήνοντας το οινόπνευμα του να εξατμιστεί για 2-3 λεπτά.

Ρίξτε στην κατσαρόλα τις ψιλοκομμένες ντομάτες και την κανέλλα, τον πελτέ αραιωμένο σε λίγο νερό, αλάτι και αρκετό πιπέρι, δυναμώστε την φωτιά αλλά όχι πολύ δυνατά και προσθέστε τώρα 3 ποτήρια ζεστό νερό. Αδειάστε μέσα το κριθαράκι και αρχίστε να ανακατεύετε με μιά ξύλινη κουτάλα με ευθύγραμμο τελείωμα ώστε να μην κολλήσει το κριθαράκι. Συνεχίστε το ανακάτεμα που και που και παρακολουθείστε το ζυμαρικό μήπως θέλει και άλλο νερό.

Συνεχίστε την παρακολούθηση του φαγητού και όταν δείτε ότι το κριθαράκι έχει σχεδόν γίνει, αλλά κρατάει ίσως λίγο ακόμα, βγάλτε την κατσαρόλα απο την φωτιά επειδή το κριθαράκι θα συνεχίσει να “ψήνεται” και μπορεί να παραβράσει. Δοκιμάστε το φαγητό στο αλάτι και προσθέστε όσο θέλετε μέχρι να γίνει  νόστιμο ! Προσοχή, το φαγητό θέλει αρκετό αλάτι για να νοστιμήσει !

Σερβίρετε το καλύτερα μόλις ετοιμαστεί γιατί διαφορετικά θα αρχίσει να πήζει σε λίγη ώρα.

ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ΑΛΛΟΥ...

Α, ναι! Επειδή πολλή σαχλαμάρα μαζεύτηκε πάλι γύρω, είτε τηλεόραση ανοίξω, είτε ράδιο, είτε γύρω μου κοιτάξω απλώς, είτε σε παρέες προσπαθήσω ν' απλωθω, νοιώθω να δυναμώνει πάλι μέσα μου η ορμή της φυγής, αλλά είναι νωρίς ακόμα, δεν πρόκαμε καν να κάνει τον κύκλο της η αρρώστεια μου, καταφεύγω ξανά στη συνταγογραφία της ψυχής, παλιά και δοκιμασμένη, αδιάκοπη, σαν τις σκέψεις που τώρα αραδιάζω, χωρίς τελεία, μόνο με κόμματα, εμπλουτισμένη με αναμνήσεις από το μέλλον που δεν μπορώ να δω, αρωματισμένο με έλαια αιθέρια, της λεβάντας, του πικρολέμονου και της κανέλλας, αναμεμειγμένη με μέλι, που κάνει καλό στις αρθρώσεις, και στο κυκλοφοριακό, και στο ανοσοποιητικό σύστημα, να εισπράττω την σαχλαμάρα αλλά να μήν την αποδίδω, να γεύομαι εκστατικός, να αφήνομαι, να κλαίω, να ονειρεύομαι, να υπάρχω αλλου, και να επιστρέφω έμφωτος, μεσα σε βαθιά νυχτα, μη με δουν οι κοσμικοί και με προσκαλέσουν στα πάρτι τους.


Η Λορίνα Μακένιτ, εδω, σε ένα τραγούδι που το έχω λιώσει σε όσα ραδιόφωνα δούλεψα. Στον Σκάι, στον Σταθμό, στον Δίεση, στον Αντέννα, στο Τρίτο. Είναι, το Lady of Shalott,μια βικτωριανή μπαλλάντα εμπνευσμένη από ένα ποιημα του λόρδου Τένισον. Η Κυρά του Σαρλότ, ζει σ' ένα κάστρο, που καταλαμβάνει ένα ολόκληρο μικρό νησάκι, που βρίσκεται στη μέση ενός ποταμού, το οποίο ρέει πρός τον Κάμελοτ.ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ.

ΑΝΤΙΟ

«Τώρα που πλαγιάζεις λυπημένη βγαίνει ένα παράπονο στις στράτες, πνίγει τους ανύποπτους διαβάτες και τους κάνει αναίτια να πονούν». Δεν μας έκανε συχνά το χατήρι ο Μητροπάνος να λέει τη «Λυπημένη» του Μίκη στις συναυλίες και στα κέντρα. «Γιατί, βρε Μήτσο;», παραπονιόμουνα. Ο κόσμος ήθελε τις μεγάλες του επιτυχίες, τη «Ρόζα» και τα «Λαδάδικα» ή το άλλο, το μακρόσυρτο «Αλίμονο», με το οποίο ολοκλήρωνε πάντα τελετουργικά τις εμφανίσεις του.

Ο καθένας μας είχε και τον δικό του Μητροπάνο.

Τι να πρωτοδιαλέξεις, άλλωστε, από τά άπειρα τραγούδια του, που τέσσερις δεκαετίες τώρα σημάδευαν τις χρονιές μας, κάθε καινούργιος δίσκος του και μια αφορμή για χοροπηδητά και ακροάσεις προσεχτικές, σαν να ήταν το βινύλιο και το cd μάθημα προς εξέταση.

Από τα πολλά, και καλά, κείμενα που διάβασα για τον Δημητρη Μητροπάνο, που ετούτη την ώρα κηδεύεται στο Α'Νεκροταφείο, αυτό, της Βένας Γεωργακοπούλου, στο www.protagon.gr, είναι το καλύτερο.

Παρέθεσα μόνο την εισαγωγή του άρθρου. Τον υπόλοιπο, στη διέύθυνση http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=14416

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΓΧΙΣΗ, ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Του
ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ*


Ακούμε και διαβάζουμε ότι το εκλογικό σώμα βρίσκεται σε σύγχυση. Το ακούσαμε και πριν από λίγες ημέρες στην εκπομπή του Mega «Ανατροπή».

Ακούστηκε από τα χείλη του Γιάννη Πρετεντέρη και του Ηλία Νικολακόπουλου.

Η ερμηνεία είναι παραπλανητική. Χωρίς φυσικά να καταλογίζω πρόθεση παραπλάνησης, ούτε στον έναν ούτε στον άλλον. Είναι μια, μάλλον, αυθόρμητη (όπως λέμε αυθόρμητη γνώση στην επιστήμη) προσέγγιση.

Όλες οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών δείχνουν τον κατακερματισμό αυτού που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε εκλογικό σώμα. Νέα κόμματα από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά του πολιτικού φάσματος εμφανίζονται. Αυτά που γνωρίζαμε ως μεγάλα κόμματα εξουσίας αποσαθρώνονται. Η πολιτική τους επιρροή περιορίζεται και η πολιτική τους αδυναμία να διαχειριστούν ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό τους είναι πλέον καταφανής.

ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ, ΡΟΖΑ, ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΟ; (ΠΕΘΑΝΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ)

Πέθανε σήμερα, πριν λίγη ώρα, από ανακοπή καρδιάς, ο Δημήτρης Μητροπάνος. Ένας από τους μεγαλύτεφρους λαικούς τραγουδιστές που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. Ήταν 64 ετών, και ταλαιπωρείτο χρόνια με την υγεία του. Το 2008 είχε υποβληθεί σε εγχείρηση μεταμόσχευσης νεφρου σε φημισμένο κέντρο του Παρισιού.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ!

Πριν από καμμιά δεκαριά ημέρες, είχα γράψει εδω ότι θα είναι απαράδεκτος όποιος πολιτικός τολμήσει, σε τούτες τις εκλογές που έρχονται, να επισείσει πάλι στους ψηφοφόρους την απειλή της "χαμένης ψήφου". Έλεγα, ότι χαμένες ήταν οι ψήφοι που αυτοί εκμαίευσαν, με τις ψεύτικες υποσχέσεις και την ρουσφετολογική τους μανία, από τον κόσμο. Που και αυτός, ο κόσμος, φέρει βαρύτατη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, είτε γιατί συμμετείχε στο έγκλημα, ψηφίζοντας άτομα που πίστευε ή ήξερε ότι θα τον βοηθούσαν παράτυπα ή/και αναξιοκρατικά, είτε γιατί δεν καλλιέργησε ποτέ τον εαυτό του ωστε να μην μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να τον πείθει και να τον ξεγελά.

Μπορεί, λοιπόν, να "απαγορεύω" στους πολιτικούς να ξαναμιλήσουν για χαμένη ψήφο, αλλά καθόλου δεν το "απαγορεύω" στον εαυτό μου. Θα είμαι μάλιστα ακόμα πιο σκληρός και εξηγώντας γιατί, θα επαναλάβω τον τίτλο που έχω βάλει στο post αυτό:

"Δεν μπορεί, ρε γαμώτο, να είναι τόσο ηλίθιος ο Έλληνας!"

ΕΥΧΕΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Λόγω οικονομικού εγκεφαλικού εξαιτίας της κρίσης, δεν θυμάμαι αν έρχονται Αποκριές, Χριστούγεννα, Πάσχα ή Πρωτοχρονιά. Γι' αυτό δεν ξέρω αν σουβλίσατε δέντρο, ή αν στολίσατε αρνί. Όπως και να έχει όμως, εύχομαι το φλουρί να πέσει στο δικό σας αυγό. Καλό δεκαπενταύγουστο!

Α, και Χριστός Ανέστη!

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ: ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΒΑΝΙΛΙΑΣ

Πασχαλινά αρωματικά μπισκότα, να μοσχοβολά όλο το σπίτι... ο πειρασμός μεγάλος... Πόσο αλλάζει η ατμόσφαιρα με τα αρώματα από τα γλυκά της κουζίνας ειδικά τώρα που έχουμε γιορτές... και πόσο ανάγκη το έχουμε αυτό το εορταστικό να το βγάλουμε έστω και ... μέσα από τον φούρνο μας αφού δεν μας βγαίνει από το άλλο το κουτί, το χαζόκουτο που μας κάνει και χαζοπολίτες ειδικά τώρα που έρχονται και οι λεγόμενες εκλογές... εκτονωθείτε λοιπόν πλάθοντας κουλουράκια και δίνοντας τους διάφορα σχήματα από κοτσίδες μέχρι στρογγυλά σχήματα και μπαστουνάκια...  Καλό Πάσχα !

Πασχαλινά Μπισκότα με άρωμα βανίλιας

250 γρ.  φρέσκο βούτυρο
250 γρ. ζάχαρη ψιλοκομμένη στον πολυκόφτη
1,5 κυλινδράκι βανίλια σκόνη
¾ κ.γλ.
120 γρ (μισό φλυτζάνι) γάλα
3 κρόκοι αυγών συν ένας για άλειμμα
650 - 700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Βάλτε στον κάδο του μίξερ το φρέσκο βούτυρο μισολυωμένο και χτυπήστε το με το φτερό για 4-5 λεπτά. Προσθέστε την ζάχαρη και συνεχίστε το χτύπημα για άλλα 2-3 λεπτά.  Προσθέστε την βανίλια και τους κρόκους των αυγών σταδιακά. Αρχίστε να προσθέτετε το αλεύρι και όταν δείτε ότι η ζύμη είναι μαλακή σταματείστε η προσθέστε λίγο ακόμα αλέυρι.

Βγάλτε τη ζύμη απο τον κάδο του μίξερ και αφήστε την μισή ώρα να “ξεκουραστεί” από το χτύπημα.  Πλάστε τα κουλουράκια σε διάφορα σχήματα και αλείψτε τα με ένα πινέλο βουτώντας το σε κρόκο αυγού αραιωμένο με λίγο νερό. Ψήστε τα επάνω σε αντικολλητικό χαρτί σε ταψί στη μεσαία σχάρα του φούρνου, στους 180 βαθμούς για 18 - 20 λεπτά.

Αντί για βανίλια μπορείτε να αρωματίσετε τα μπισκότα με ξύσμα λεμονιού η πορτοκαλιού (2 κ.σ.) η μπορείτε ακόμα να αντικαταστήσετε το φρέσκο βούτυρο με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.

ΠΟΙΟΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΙ:

O Σηφης, όπως κάνει κάθε χρόνο, έχει συμπληρώσει τη φορολογική του δήλωση και πριν την καταθέσει την πάει στον κουμπάρο του τον λογιστή για ένα έλεγχο.

Ο λογιστής τσεκάρει προφορικά πίνοντας τη ρακή που έχει έρθει στο τραπέζι,  κάνοντας τις συνήθειες ερωτήσεις:

"Έβαλες το σπίτι;".
"Βέβαια",  απαντά ο κουμπάρος.
"Έβαλες το εξοχικό σπίτι;"
"Βέβαια",  απαντά ο κουμπάρος.
"Έβαλες τις ελιές;"
"Βέβαια",  ξαναπαντά ο κουμπάρος.
"Έβαλες το κοπέλι που σπουδάζει στην Αθήνα;"
"Ε βέβαια το κοπέλι θα λησμονούσα;"
"Έβαλες το αγροτικό και το άλλο αμάξι της γυναίκας σου;"
"Βέβαια ρε κουμπάρε όπως κάθε χρόνο!"
"Έβαλες την γκόμενα που έχεις, δηλαδή τη γυναίκα του Μανωλιού;"

Κάγκελο ο Σηφης!

"Τι εννοείς ρε κουμπάρε;"ρωτάει.
"Aπό φέτος όσοι έχουν γκόμενα την δηλώνουν στην εφορία", απαντά ο γνώστης λογιστής.

Σκεπτικός ο Σηφης ξύνει το κεφάλι του αμήχανα για μερικά δευτερόλεπτα και απαντά:

"Την γκόμενα θα τη δηλώσει αυτός που έχει τη ψιλή κυριότητα, εγώ έχω μόνο την επικαρπία!".

ΥΓ.: Από την πλούσια σοδειά ανεκδότων του Φάνη. 

Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΗ ΕΓΓΟΝΗ ΤΗΣ, 10 ΧΛΜ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ!

Είναι μέρες τωρα που πασχίζω να "περάσω" στο δελτίο ειδήσεων του Αντέννα, στη Κύπρο, μια "ειδησούλα" ενός λεπτού και δώδεκα δευτερολέπτων, που με έχει συγκλονίσει, και που γέμισε την καρδιά μου ελπίδα. Δεν τα κατάφερα. Γιατί, στο άθλιο, όπως το έχουμε καταντήσει, επάγγελμά μου, (όπου και η δική μου ευθύνη είναι μεγάλη), οι αληθινές ειδήσεις εύκολα θυσιάζονται για να χωρέσουν οι ευτελείς και οι ... απαραίτητες!

Είπα, λοιπόν, να την "μεταφέρω" εδώ, την ιστορία που θα δείτε στο βιντεάκι που ακολουθεί (από ρεπορτάζ του αγγλικού ITN), και από την μετάφραση του σπικάζ που έκανα o ίδιος. Είναι η ιστορία μιας γιαγιάς που κάθε μέρα, χειμώνα-καλοκαίρι, βρέξει-χιονίσει, μεταφέρει στη πλάτη της, στο σχολείο, την ανάπηρη εγγονή της. Είναι μία απλή ιστορία, που δεν μου επιτρέπεται να την δραματοποιήσω, γιατί τότε θα γίνει ... τηλεοπτική. Είναι - μέρες άγιες- η ιστορία του ανθρώπου που τιμά την ύπαρξή του, και δοξάζει αυτό που ονομάζουμε "ζωή".



Να αναγκάζεσαι να περπατήσεις για να φτάσεις στο σχολείο σου, είναι μία πρόκληση που μπορεί να συναντήσεις σε πολλά μέρη του κόσμου. Για την 57χρονη Ζιάνγκ Σαν Γιουν Κόϊ και την εγγονή της Ταν, το καθημερινό πήγαιν-έλα προς και από το σχολείο είναι, στ' αλήθεια, μια επίπονη δοκιμασία.

Το κοριτσάκι έχει εγκεφαλική παράλυση, και δεν μπορεί να περπατήσει. Και έτσι, κάθε πρωί, τα τελευταία τρία χρόνια, η γιαγιά της την πηγαίνει στο σχολείο, κουβαλώντας την στη πλάτη, απόσταση 5 χιλιομέτρων, περιμένει εκεί μέχρι να τελειώσει τα μαθήματά της, και την ξαναβάζει στην πλάτη για τα άλλα 5 χιλιόμετρα της επιστροφής.

Ο δρόμος είναι δύσβατος και ορεινός. Τον χειμώνα, η Ζιάνγκ πέφτει συχνά, αλλά σηκώνεται γρήγορα και αγόγγυστα συνεχίζει. Δεν έχουν αργήσει ποτέ, ούτε ένα λεπτό,  να φτάσουν στο σχολείο, και ας χρειάζονται δύο ώρες γεμάτες στο "πήγαινε", και άλλες δυό στο "έλα".

Κατά τραγική ειρωνεία, το σχολείο λειτουργεί και ως οικοτροφείο για μαθητές και μαθήτριες που ζουν σε μακρυνές περιοχές, αλλά η Ταν, λόγω της αναπηρίας της, δεν μπορεί να μείνει εκεί ως εσώκλειστη. Χρειάζεται ειδική φροντίδα, που δεν μπορεί το σχολείο να της παράσχει. 

Υπολογίζεται ότι η γιαγιά έχει κουβαλήσει την εγγονή της, που τώρα είναι 7 ετών, περισσότερα από 10.000 χιλιόμετρα, και δηλώνει ότι θα συνεχίσει να το κάνει όσο θα αντέχει. Η ιστορία τους έχει λάβει δημοσιότητα, και οι τοπικές αρχές στην νοτιοδυτική επαρχία της Τσονγκ Κινγκ,  προσπαθούν να συγκεντρώσουν χρήματα ωστε να υποβληθεί η Ταν σε εγχείρηση, με την ελπίδα να βελτιωθεί η κατάστασή της.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑΣ: Η ΠΙΟ ΝΗΣΤΗΣΙΜΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΩΝ ΟΛΩΝ ...

ΡΥΖΙ ΒΡΑΣΤΟ ΚΑΙ ΑΦΡΑΤΟ

Μεγάλη Εβδομάδα, δεν υπάρχει πιό νηστήσιμο φαγητό από ένα βραστό ρύζι! Ναι, αλλά να γίνει και λίγο αφράτο... Οι πιό δύσκολοι λοιπόν τύποι ρυζιού να γίνουν αφράτοι είναι η δική μας καρολίνα και το ... γειτονικό μας basmati. Συνήθως κολλάνε στο τέλος και άμα τυχόν πας να τα φας 2-3  ώρες αργότερα έχουν γίνει μία μάζα....  Εεεε, ο τηλεοπτικός μας καλός φίλος Jamie μας μαθαίνει πως να κάνουμε σπυρωτό basmati και εμείς σαν ... ελληνάρες το δοκιμάσαμε και με καρολίνα. Δεν γίνεται τόσο σπυρωτό όπως το basmati αλλά  γίνεται πόλύ αφράτο, καμμιά σχέση με το γνωστό βράσιμο. Ο ατμός εδώ λοιπόν μας δίνει την λύση βράζοντας το ρύζι σε δύο φάσεις, μία να μαλακώσει στο νερό και μετά στον ατμό. Δοκιμάστε το !

350 γρ ρύζι καρολίνα  η basmati
αλάτι
κουρκουμάς (turmeric)  - προαιρετικό

Βάλτε μια μεγάλη κατσαρόλα με αλατισμένο νερό σε δυνατή φωτιά και αφήστε το νερό ώστε αρχίσει να βράζει.  Ξεπλύνετε καλά το ρύζι σε ένα σουρωτήρι κάτω από τρεχούμενο νερό για 1 λεπτό περίπου, ή μέχρι το νερό να τρέχει καθαρό (αυτό θα βοηθήσει τους κόκκους να μην κολλήσουν μεταξύ τους).  Προσθέστε το ρύζι στο βραστό νερό και περιμένετε να δείτε ότι τα σπυριά του ρυζιού αρχίζουν να χοροπηδούν.  Προσθέστε τον κουρκουμά (προαιρετικό κυρίως με basmati) στην κατσαρόλα και  βράστε το ρύζι για 5 λεπτά.  Αν έχετε βάλει καρολίνα ανακατέψτε το ρύζι στην αρχή έντονα.  Αδειάστε το ρύζι σε ένα μεταλλικό σουρωτήρι.
Βάλτε στην κατσαρόλα 2 δάχτυλα νερό και όταν αρχίσει να βράζει χαμηλώστε την φωτιά σε μέτρια. Καλύψτε το ρύζι στο σουρωτήρι καλά με αλουμινόχαρτο ή και με ένα καπάκι. Τοποθετήστε το σουρωτήρι πάνω από την κατσαρόλα με νερό που σιγοβράζει και αφήστε το ρύζι στον ατμό για 5 λεπτά (καρολίνα) η πάνω για 10 έως 12 λεπτά αν έχετε basmati. Δοκιμάστε το ρ’ύζι στο αλάτι. Απομακρύνετε από τη φωτιά και αν είστε έτοιμοι, σερβίρετε αμέσως.  Αν όχι, αφήστε το αλουμινόχαρτο ή το καπάκι έτσι το ρύζι να παραμείνει ζεστό για 20 λεπτά είναι basmati η 10 αν είναι καρολίνα.

"ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΒΛΕΜΜΑ", ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΜΙΣΕΙ

Καλημέρα! Εδώ είμαι. Ναυαγός στο πέλαγος μιας άλλης "επικαιρότητας", με ειδήσεις ελαχίστης εμβέλειας αλλά, για τα δεδομένα ενός μικρού τόπου, ύψιστης σημασίας. Προχθές, μου'ρθε μια είδηση από την Πάφο, ότι σημειώθηκε έκρηξη μικρής ισχύος σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, και ότι "η αστυνομία αναζητεί τους δράστες, καθως και τα αίτια της βομβιστικής επίθεσης.". Ο θάλαμος "υπέστη μόνο υλικές ζημιές"! Πως να αξιολογήσεις, λοιπόν, μια τέτοια είδηση;

Μάλλον με χιούμορ. Αλλιώς, χάθηκες. Στο πέλαγος των ασήμαντων πραγμάτων....

Αλλά πάλι, ποιά τάχα είναι τα "σημαντικά";

H ... ΧΑΜΕΝΗ ΜΑΣ ΨΗΦΟΣ

Το καλύτερο πράγμα που συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία δύο, και βάλε, χρόνια, ήταν η ασύλληπτης ανοησίας (κυρίως για τον χρόνο στον οποίο έγινε) έμπνευση του Γιώργου Παπανδρέου να ανακοινώσει το περιβόητο πια δημοψήφισμα. Διότι, εξαιτίας εκείνης της, μνημειώδους πια, πολιτικής ανοησίας, και με χίλιες-δυό δυσκολίες (μία από τις οποίες ήταν και ότι παραλίγο να μας προκύψει πρωθυπουργός ο κ. Πετσάλνικος), ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας ο κ. Παπαδήμος και, δεν λέω ότι την έσωσε (για αυτό, θέλει πολλούς Παπαδήμους!), αλλά την έβγαλε από τα πολύ άγρια νερά.

ΑΛΛΟΤΕ, Η ΠΟΛΗ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ...

Του
Κωστή Κολώτα*

Το κράτος της Πόλεως των Αθηνών - εν αρχή ην η πόλις, και μετά οργανώθηκε το κράτος. Τώρα, εμείς ξεκινούμε ανάποδα. Υπάρχει το κράτος, και καταδυναστεύει την πόλη, δηλαδή τους ανθρώπους. Και καταστρέφει την πόλη, τα κτίσματα, το περιβάλλον. Τα λουλούδια στ' ουρανού τα ξέφωτα. Τις ζεστές γωνιές και τις ανοικτές αγκαλιές. Τις μοσχοβόλες πεζούλες και τα ανθοφόρα πεζοδρόμια. Και πάνω στο ανθρώπινο ύψος, κι όχι σε ύψη πολλών ορόφων, του ανατολίτη ήλιου παράθυρα. Που έκλειναν, πολλές φορές, στερήσεις και βάσανα. Όμως έκλειναν κι ελπίδες και όνειρα. Σήμερα, είναι τα σφαλιστά, και κλείνουν ερμητικά τον μολυσμένο αέρα του κλιματισμού...

Πόλις, μια ευρύτερη οικογένεια ή μια επέκταση της οικογένειας...
Κάτω από την ίδια κορυφογραμμή, στον ίδιο κάμπο, με θέα το ίδιο κομμάτι θάλασσας...
Θεμέλια ριζιμιά
Λιγότερα σκουπίδια, περισσότερα φεγγάρια...

Ευτυχισμένοι όσοι γεννηθήκαμε και περάσαμε τα δύσκολα, τα στερημένα, τις πιο πολλές φορές, παιδικά χρόνια, σε μια πόλη ή σε μια πολιάδα κοινότητα...
Άλλοτε η πόλη ήταν ένα ποίημα. Ένα ποίημα, και ένα δημιούργημα. Ένα δημιούργημα με τέχνη, με ευαισθησία, με πινελιές πολιτισμού και πνευματικότητας, με όνειρα και οράματα. Κι ήταν η κοιτίδα ονείρων και οραμάτων. Η γειτονιά, το σοκάκι, έστω το στενοσόκακο, που χωρούσε μόλις ένα κάρο, η αργότερα ένα αυτοκίνητο, να περάσει. Χωρούσαν όμως πολλά όνειρα...
Πόλη ήταν ένα "καλησπέρα" το σούρουπο, τη λυχναφή ώρα, όταν περνούσαμε με τα πόδια από τα στενά δρομάκια και καλησπερίζαμε τους γείτονες που κάθονταν στο πεζοδρόμιο, μέσα στις μυρωδιές του γιασεμιού και των βασιλικών.
Τώρα οι πόρτες, ακόμα και αυτές πυ ξέμειναν και ανοίγουν σ' έναν δρόμο, και όχι σε ένα μισοσκότεινο διάδρομο πολυκατοικίας, είναι κλειστές. Κι έγκληστοι, κι' εγκλωβισμένοι πίσω τους οι ένοικοι, βουβοί, και συνήθως τρομαγμένοι, βλέπουν τηλεόραση. Δεν ακούνε, δε μιλάνε, δεν επικοινωνούν. Απλά, βλέπουν τηλεόραση...

*Απόσπασμα κειμένου, με τίτλο "Παλιά πόλις, ένα ποίημα, κι ένας πυρήνας πολιτισμού", από το βιβλίο "Αναφορά Στο Δάσκαλο", ένα εξαιρετικό ανθολόγιο από τη ζωή και το έργο του μεγάλου Λεμεσιανού εκπαιδευτικού, φιλόλογου, και μεταφραστή μνημειωδών έργων της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, Κωστή Κολώτα (1934 - 2010). Το βιβλίο είναι έκδοση του Δήμου Λεμεσού και του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου. Όσοι έχουν ακόμα βιβλιοθήκες στα σπίτια τους, που δεν είναι, επίσης, απλώς διακοσμητικές, αξίζει πραγματικά να τις εμπλουτίσουν με αυτό το βιβλίο.

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

Του Γιώργου Βερνίκου*
Μάρτιος 2012

Στη δικτατορία οι δεσμοφύλακες ήταν ορατοί, είχαν όνομα και έβλεπεςκαθαρά την πηγή της βαναυσότητας.  Σήμερα νιώθεις πολλές φορέςβαναυσότητα, αλλά δεν μπορείς να τη διαγνώσεις, άρα δεν μπορείς ν’ αμυνθείς.
Απόσπασμα από σημείωμα του Δημήτρη Τσάτσου στο Γιώργο Βερνίκο.

Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά και γενικότερα η πολιτική ηγεσία της χώρας, γνώριζαν ότι η Ελλάδα βάδιζε προς τη χρεοκοπία.  Είναι εκπληκτική η έλλειψη ικανότητας να αντιληφθούν το βάθος της κρίσης, να τη διαχειριστούν και να καθοδηγήσουν σωστά το λαό.

Ανεξάρτητα από τις διεθνείς οικονομικές ανισορροπίες και τις διάφορες θεωρίες περί συνομωσιών, στη χρεοκοπία φτάσαμε λόγω του κρατισμού που επικράτησε σαν κεντρική κοινωνική προσδοκία. Έτσι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την εκτός ορίων δυνάμωση του κομματισμού. Οι κομματικοί μηχανισμοί, χάριν των πελατειακών σχέσεων, απαξίωσαν κάθε έννοια αξιοκρατίας, διέλυσαν τη δημόσια διοίκηση, επέτρεψαν τη διόγκωση του δημόσιου χρέους και τη λεηλασία του εθνικού πλούτου από ιδιοτελή και συντεχνιακά συμφέροντα.