"Στο καράβι, σιχαμένοι νεοέλληνες αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες σαν κτήνη"

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ, 44, φυσικός καλλιργητής και συγγραφέας, όπως αυτοσυστήνεται στο καταπληκτικό του blog, yiannismakridakis.gr. Γεννήθηκε στη Χίο και σπούδασε μαθηματικά. Από το 1997, που ίδρυσε το Κέντρο Χιακών Μελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Χίου, οργάνωνε τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα του Κέντρου, επιμελούνταν τις εκδόσεις του και διηύθυνε το τριμηνιαίο περιοδικό «Πελινναίο» έως το 2011. Κατόπιν άφησε τις πόλεις και μετακόμισε για μόνιμη διαμονή στη Βολισσό της ΒΔ Χίου. Εκεί στράφηκε προς τη φυσική καλλιέργεια της γης και έγινε παρατηρητής της αργής αβίαστης φυσικής ανάπτυξης, όπως λέει. Διοργανώνει σεμινάρια φυσικής καλλιέργειας, αλκαλικής διατροφής και πολιτικής στάσης ζωής με γνώμονα τον αντικαταναλωτισμό και την αποανάπτυξη.  Γράφει βιβλία και άρθρα, ενίοτε θυμωμένα.

ΕΝΑ από αυτά, με τίτλο "Στο καράβι, σιχαμένοι νεοέλληνες αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες σαν κτήνη", διάβασα χθες στον ιστότοπο enallaktikos.gr. Περιγράφει ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς όσα είδε, άκουσε και έζησε πριν λίγες μέρες ως επιβάτης στο πλοίο «Νήσος Μύκονος» από τη Χίο στην Ικαρία. Συνεπιβάτες του ήταν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που είχαν τελικό προορισμό τον Πειραιά.

ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ στο πλοίο, τον κάλεσαν στη ρεσεψιόν για να του αλλάξουν το εισιτήριο και να τον αναβαθμίσουν στην Α’ Θέση. Κάτι ψυλλιάστηκα, λέει, και τους είπα όμως ότι θέλω να κάτσω στο κατάστρωμα και ανέβηκα πάνω. Το βαπόρι γεμάτο πρόσφυγες, τους οποίους οι καμαρότοι φορώντας γάντια κατευθύνουν αμέσως προς το κατάστρωμα.

ΜΙΑ ξανθιά σαραντάρα, γράφει ο Μακριδάκης, φωνάζει στην παρέα της περίχαρη "ελάτε, ελάτε, μας πάνε στην πρώτη θέση γιατί έχει πολλούς λαθρομετανάστες!" και μια άλλη πιο ηλικιωμένη φωνάζει σε έναν γνωστό της καμαρότο: "Μανώλη γιατί δεν φοράς γάντια; Μην τους ακουμπάς βρε παιδάκι μου!"

ΤΟ μισό βαπόρι είναι μες στη βρώμα, στις τουαλέτες δεν μπορείς να πλησιάσεις. Προφανώς δεν το καθαρίζουν καθόλου διότι το προορίζουν για τους πρόσφυγες, οι οποίοι βέβαια πληρώνουν κανονικά εισιτήριο αλλά αντιμετωπίζονται σαν κτήνη. Μόνον το μπαρ τους έχουν ανοιχτό στο κατάστρωμα και τους πουλάνε πανάκριβα χάμπουργκερ, κοκακόλες και καφέδες. 

ΟΙ άνθρωποι πληρώνουν, «αλλά εισπράττουν τη σιχαμάρα και τον ναζισμό των σιχαμένων νεοελλήνων. Πληρώματος και επιβατών. Αποκτηνωμενα κατακάθια της ανθρωπότητας συνταξιδεύουν μαζί μου αλλά στην πρώτη θέση όλοι τους».

ΚΑΙ καταλήγει: Στο κατάστρωμα είμαστε μόνοι εγώ, η παρέα μου, οι πρόσφυγες και ο σκύλος μας κι έρχονται αμέτρητα τα προσφυγόπουλα ξυπόλητα ή με παπούτσια φθαρμένα όλα τους όμως γελαστά και τον ταΐζουν κουλούρια ...

ΝΤΡΟΠΗ. Μόνο ντροπή!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θέλω ακόμα να πιστεύω πως αυτοί που περιγράφει ο Γιάννης Μακριδάκης δεν είναι η πολλή Ελλάδα, αλλά η λίγη. Κι επίσης ότι εμείς οι δημοσιογράφοι, εμού πρωτίστως, θα αναδεικνύουμε περισσότερο αυτήν που ακόμα ελπίζουμε πως είναι η "πολλή Ελλάδα". Προσθέτω συνάμα πως ένας από τους λόγους που και εγώ αναδεικνύω και στιγματίζω τα κακώς κείμενα, είναι για να τα πληροφορηθούν οι υγιώς σκεπτόμενοι συμπολίτες και να γίνει πιο δυνατή έτσι η φωνή της αντίδρασης σε αυτά.

Persona Non Grata

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Victor Orban, ακριβώς επειδή ο ίδιος χαρακτήρισε ως σε τέτοιους, δηλαδή ανεπιθύμητους, τους πρόσφυγες από τη Συρία και το Ιράκ. «Μην αποπειραθείτε να έρθετε στην Ουγγαρία. Δεν μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι θα γίνετε δεκτοί εδώ», δήλωσε πριν λίγες μέρες στην τηλεόραση, εκπροσωπώντας μια χώρα που περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή κακομεταχειρίζεται τους ανθρώπους αυτούς, στο πιο δύσκολο και αθέλητο «ταξίδι» της ζωής τους. Αν μη τι άλλο, οι Ούγγροι έπρεπε να ξέρουν από απομόνωση και βίαιη συμπεριφορά. Τα έζησαν κάποτε…

(*) Δημοσιεύτηκε στη στήλη μου Πρόσωπα&Προσωπεία στην κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος"

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΡΕΧΟΥΝ (24.10.2015)

Ο Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κύριος Πάνος Καμμένος παρουσίασε σήμερα με πολύ ψηλούς τόνους στη Βουλή κατά την συζήτηση για τις τηλεοπτικές άδειες στοιχεία (ανάμεσα σε αυτά και sms) που ισχυρίζεται πως αποδεικνύουν ότι ο επιχειρηματίας Δημήτρης Γιαννακόπουλος, γιος του φαρμακοβιομήχανου Πάυλου Γιαννακόπουλου και ιδιοκτήτης του ενημερωτικού site newsbomb.gr, τον εκβίαζε και ότι «τελειώσανε οι εποχές που ο πατέρας του έπαιρνε την αστυνομία για να τον αφήσουν όταν τον έπιαναν με τις κόκες στην τσέπη» και τόνισε ότι «τελείωσε το νταβιτζιλίκι» *** Ο κύριος Δημήτρης Γιαννακόπουλος, το site του οποίου μέχρι τις εκλογές υποστήριζε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απάντησε επίσης σε υψηλούς τόνους ότι Τσίπρας και Καμμένος πρόδωσαν και κορόδεψαν τον ελληνικό λαό επιβάλλοντος «το σκληρότερο από όλα τα Μνημόνια»,  ότι εκείνος, «προσωπικά θα συνεχίσω τον αγώνα μου, για να απελευθερώσω την πατρίδα από τις ξένες δυνάμεις κατοχής, τους δοσίλογους και τους προδότες, τους ψεύτες και τους κλέφτες», και ότι θα τα πει ξανά με τον κ. Καμμένο στα δικαστήρια «όταν έρθει η ώρα των αποδείξεων» ***  Οι μαϊμούδες που ουρλιάζουν είναι τα πιο θορυβώδη ζώα στην Πλαντήτη, αφού είναι ικανά να βγάζουν 140 ντεσιμπέλ, όσο ένας πυροβολισμός και μια κροτίδα, γράφει το ηλεκτρονικό μαγκαζίνο motherboard του vice.com, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Cambridge ανακάλυψε ότι όσο πιο δυνατή είναι η φωνή μιας αρσενικής μαϊμούς, τόσο πιο μικροί είναι οι όρχεις της *** Περίπου 3500 αστυνομικοί θα περιπολούν τη Κυριακή στη Κολονία τη συγκέντρωση ακροδεξιών οργανώσεων, ελπίζοντας να αποτρέψουν επεισόδια σαν τα περσινά όταν διαδηλωτές της HoGeSa (Hooligans Against Salafists), που αποτελείται από χούλιγκανς ποδοσφαιρικών ομάδων και ξενοφοβικές οργανώσεις που είναι εναντίον των Σαλαφιστών (φανατική οργάνωση ισλαμιστών που είναι υπέρ του «βίαιου τζιχαντισμού»), όταν δεκάδες άνθρωποι, ανάμεσά τους και 44 αστυνομικοί, τραυματίστηκαν *** Χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν χθες στο Τελ-Αβίβ υπέρ της επανάληψης των διαπραγματέυσεων με τους Παλαιστινίους, με την ευκαιρία της 20ης επετείου της δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Ιτζχάκ Ραμπίν, μεγάλης φυσιογνωμίας της προσπάθειας για την ειρήνη *** Ένας νεκρός και πέντε τραυματίες είναι ο απολογισμός τροχαίου, που σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής  στην εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Μαλακάσας, όταν ΙΧ αυτοκίνητο που οδηγούσε 24χρονος εξετράπη της πορείας του, έπεσε με μεγάλη ταχύτητα στο διαχωριστικό τείχος, εκσφενδονίστηκε ο πίσω τροχός, κτύπησε στο παρμπρίζ τουριστικού λεωφορείου που ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα, τραυμάτισε σοβαρά τον οδηγό που έχασε τον έλεγχο, το λεωφορείο ντελαπάρισε, ένας σκοτώθηκε ακαριαία, και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, όπως και ο οδηγός του αυτοκινήτου που εκσφενδονίστηκε η ρόδα του *** Σε εκκλησίες της Κύπρου άρχισε η συγκέντρωση υπογραφών κατά των εκτρώσεων, ενώ ιερείς διαβάζουν και σχετικό καταδικαστικό κείμενο, αντιδρώντας έτσι στη συζήτηση για πρόταση Νόμου που θα επιτρέπει τις εκτρώσεις, υπό προϋποθέσεις, όπως προβλέπει πρόταση που κατατέθηκε από 4 γυναίκες βουλευτίνες και έναν άνδρα βουλευτή, οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις των οποίων έχουν αναρτηθεί σε site εκκλησιαστικό που καλεί τους πιστούς να τους στείλουν μέϊλ «όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας», και να μην τους ψηφίσουν στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στη Κύπρο το 2016 *** Τέλος δελτίου ειδήσεων._

ΉΘΕΛΑ ΝΑΞΕΡΑ. ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ;

Ήθελα να ξέρω, έτσι από περιέργεια: όλοι οι πολιτικοί που κατά καιρούς έχουν διαψεύσει με τις πράξεις τους όσα έλεγαν και έταζαν στους πολίτες πριν ανέρθουν στα δώματα της εξουσίας, όταν ακούν τώρα στα διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν στο Ιντερνετ ή αναμεταδίδονται στα ραδιόφωνα τα κραυγαλέα ψέματα που έλεγαν τότε, δεν ντρέπονται; Δεν κοκκινίζουν; Πως μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα σους δρόμους και να αντικρίζουν τους απλούς ανθρώπους που ξεγέλασαν;

«Μη γίνεσαι ανόητος», απαντά στην τελευταία αφελή μου ερώτηση, η αυστηρή σκιά που πάντα μ’ ακολουθεί και δεν χαρίζει κάστανα. «Έχεις δει πολλούς που, μετά την εκλογή τους στη κυβέρνηση να κυκλοφορούν έξω και να σμίγουν με ανθρώπους;», ρώτησε. Και βλέποντας την αδυναμία μου να απαντήσω, συνέχισε: «Η εξουσία, φίλε, όταν δεν είσαι συνεπής και έντιμος προς τον πολίτη, σε αποξενώνει από την πραγματικότητα. Ζεις σ’ έναν δικό σου πια, εικονικό κόσμο, όπου σε περιβάλλει κλοιός από κόλακες και υποτακτικούς, και πια επικοινωνείς με τους πολίτες μόνο μέσω διαγγελμάτων, δημοσιογραφικών διασκέψεων και non papers».

Αλλά συνεχίζω εγώ, παρόλ’ αυτά, να απορώ: Πως μπορεί να πάει μπροστά μια χώρα, που Πρόεδρος κόμματος, η κα. Γεννηματά, είναι «ζωντανή απόδειξη» ενός εκ των «χιλίων κακών» που έφερε την Ελλάδα στον βάλτο από τον οποίο πασχίζει τώρα να γλυτώσει; Δηλαδή: ως υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας, στην οποία δεν ξέρω για πόσο και πως εργάστηκε, πήρε πρόωρη σύνταξη από τα 51 της χρόνια. Αυτό, δηλαδή, που όλοι φωνάζουμε πως πρέπει να σταματήσει, το «έχει» η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Κι ακόμα, πως μπορεί να προκόψει αυτός ο τόπος, και δη στον πιο καίριο ίσως τομέα του, όταν ο νέος Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης, Νίκος Φίλης, παράτησε τις σπουδές του στη Νομική Αθηνών και δεν πήρε πτυχίο; Γίνεται να είσαι Υπουργός Παιδείας χωρίς πτυχίο; Αν ναι, τότε γιατί δεν διορίζουν και δασκάλους, και καθηγητές χωρίς πτυχίο; Κι όταν μιλάνε για «αξιοκρατία», πως ακριβώς την εννοούν; Δεν παίζουν ρόλο και οι σπουδές σ’ αυτά τα κριτήρια; Δεν λέω πως όποιος έχει τα τυπικά προσόντα έχει και τα ουσιαστικά. Αλλά πρέπει να υπάρχουν και τα τυπικά, αλλοίμονο. Τι άλλο να πει κανείς;…

Κι ένα τελευταίο: Τέσσερεις υποψήφιοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, ένας πρώην (ο Αντώνης Σαμαράς), μία πρώην υπουργός εξωτερικών (η Ντόρα Μπακογιάννη), και δεν ξέρω πόσοι ακόμα, μετέβησαν την περασμένη εβδομάδα στην Μαδρίτη στην ετήσια συνέλευση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Κι αν αυτές οι πολυτέλειες είναι affordable από στελέχη που προέρχονται από χώρες που δεν είναι σε κρίση, για τα δικά μας στελέχη που προέρχονται από χώρα που χρωστά τα μαλλιοκέφαλά της, ποιος πληρώνει; Και από πού κι ως που να μεταφέρεται στην Ισπανία το προεκλογικό τσίρκο της ΝΔ, με διάφορες μυστικοσυσκέψεις σε ξενοδοχεία, κάμποσες «ζυμώσεις» σε τους εστιατόρια, και οπωσδήποτε και αρκετές ίντριγκες στους διαδρόμους. Δεν είναι η πρώτη φορά που γινόμαστε περίγελος. Ούτε και θάναι η τελευταία.  Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσο χαμηλά ακόμα μπορεί να είναι το … χαμηλά!

(*) Δημοσιεύτηκε χθες, 26/10/2015, στη στήλη μου Πρόσωπα & Προσωπεία στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος" της Κύπρου

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΒΒΑΪΔΟΥ

«Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εχθρός. Και θα τον τσακίσουμε».

Την ξέρω αυτήν την αριστερή …λογική. Την έχω ζήσει στο πετσί μου πολλές φορές.

Όταν δεν γουστάρουν κάποιον, ιδίως αυτόν που δεν συμμερίζεται τις δικές τους απόψεις, τον στοχοποιούν, αρχίζουν να τον υπονομεύουν και, όταν δοθεί η ευκαιρία, την οποία οι ίδιοι συνήθως «προκαλούν», τον τρώνε.

Άμα δεν είσαι «δικός» τους, αναστατώνονται, φανατίζονται, αφηνιάζουν. Δεν μπορούν να διαχειριστούν την «διαφορετικότητα», παρά μόνο εάν αυτή τους είναι από συμπαθής έως και ανώδυνη.

Λένε, φερ ειπείν, ότι σέβονται όλες τις θρησκείες, αλλά άμα ακούσεις στην Ελλάδα πως αναφέρονται στους πιστούς, ιδίως στους Χριστιανούς, θα καταλάβεις αμέσως ότι ψεύδονται.

Μια φορά, δεν πάνε πολλά χρόνια, έκανα στην εφημερίδα ένα ρεπορτάζ για τα συσσίτια. Ανάμεσα σε πολλούς άλλους, μίλησα και με συνάδελφό μου από άλλο μέσο, που έχει ενεργό ρόλο στα συσσίτια. Μου είπαν ότι έκοψαν την αναφορά μου σε αυτόν «διότι δεν τον συμπαθούμε εδώ μέσα».

«Ποιός το έκοψε;», ρώτησα. Απάντηση δεν πήρα. Πιθανώς να το αποφάσισαν σε Γενική Συνέλευση!

Μια άλλη φορά, στεκόμενος τυχαία στο ταμείο του βιβλιοπωλείου Ελευθερουδάκη, τότε στην Πανεπιστημίου ψηλά, άκουσα μπροστά μου ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπολίτευση τότε, να μιλάει με τηλεοπτικό δημοσιογράφο της ΕΡΤ και να του λέει, «αφού θα έχεις έναν της Νέας Δημοκρατίας και έναν δικό μας, δεν χρειάζεται να έχεις και έναν από ΠΑΣΟΚ, αφού κι αυτοί κυβέρνηση είναι». Την άλλη μέρα το πρωί, τσέκαρα και όντως έγινε έτσι όπως το υπαγόρευσε ο Συριζαίος βουλευτής από την βόρεια Ελλάδα.

Γνωρίζω ότι παρόμοια γίνονταν και γίνονται και από τους «άλλους». Ναι, αλλά αυτοί ήρθαν ως «διαφορετικοί», και καθύβριζαν τους «άλλους». «Να ξεβρομίσει ο τόπος», έγραφαν οι ακάθαρτες αφίσες τους. «Στα τσακίδια», φώναζε το αριστερός τους τηλεβόας. Ως ευαγγελιστές ήρθαν. Και γίνανε κιόλας σατανάδες.

*** Σήμερα το μεσημέρι, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε «όπως προβλέπει – λέει ο νόμος», να παύσει από την θέση της, που υποτίθεται πως είναι αναξάρτητη, τη Γενική Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, Κατερίνα Σαββαϊδου. Έναν άνθρωπο που, όπως και ο επίσης αποπεμφθείς από την προηγούμενη κυβέρνηση Χάρης Θεοχάρης, έχει εργαστεί στη ζωή της, και μάλιστα σε υψηλότατο, δύσκολο και πολύ ανταγωνιστικό επίπεδο, όσο δεν έχουν εργαστεί μαζί όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου αυτής της κυβ΄ρνησης. Γι’ αυτό δεν την άντεχαν. Γι’ αυτό και δεν είχαν ούτε την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να σεβαστούν τουλάχιστον το τεκμήριο αθωότητας που πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος που κατηγορείται για κάτι. Βλέπετε, αυτοί οι τύποι δεν αντιμετωπίζουν ποτέ τέτοιες καταστάσεις, διότι τους προστατεύει πάντοτε η ασυλία τους – το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα στην Ελλάδα.

ΘΑ'ΘΕΛΑ ΝΑ..., ΘΑ'ΘΕΛΑ ΝΑΜΟΥΝ ΚΗΠΟΥΡΟΣ!

Από τα επαγγέλματα που αγαπώ πολύ, θάλεγα μάλιστα πως το ζηλεύω κιόλας, είναι εκείνο του κηπουρού. Δεν το κατέχω σε τέτοιο σημείο που να μπορούσα να το κάνω και επάγγελμα, αλλά αν καταγινόμουν αποκλειστικά με αυτό, νομίζω πως θα το έκανα καλά.

Πλούσιος χρηματικώς, δεν θα γινόμουνα. Γιατί θαρρώ πως η επαγγελματική κηπουρική ίσως να αφαιρεί πολλές ομορφιές και μικρές πολυτέλειες από την ερασιτεχνική, που είναι πιο κοντά στη δική μου ιδιοσυγκρασία, στη καρδιά μου.

Όπως κάθε τι το επαγγελματικό, απαιτεί σχολαστική οργάνωση, που δεν διαθέτω, αλλά και αυστηρή διαχείριση χρόνου, που δεν θέλω να κάνω.

Στο πατρικό μου σπίτι που λέτε, στην Αθήνα, όπου είχα την τύχη να απολαμβάνω έναν μικρό αλλά μαγικό για μένα κήπο, ξόδεψα κάποτε περίπου έναν μήνα για να φτιάξω μια βραχώδη γωνιά, ένα rockery όπως είχαμε στο πρώτο πατρικό μου σπίτι στην Αφρική, με διάφορα κακτοειδή και άλλα μικρά θαμνάκια της ελληνικής υπαίθρου, και ανάμεσά τους λίγα φυτά εποχής, που πρόσθεταν χρώμα και όμορφη αίσθηση ποικιλίας.

Τις πέτρες και τα βράχια που χρησιμοποίησα, τις διάλεξα μία-μία γυρνώντας δεκάδες παραλίες της Αττικής, κυρίως προς Σούνιο, κι περπατώντας με τις ώρες σε πλαγιές που κατέληγαν στη θάλασσα.

Εκείνες οι βόλτες, οι τόσο … άσκοπες στον επαγγελματισμό, ήταν όλο το βιός μου. Ήταν η ελευθερία μου η απόλυτη. Το πέταγμά μου σε σκέψεις εκείνης της ηλικίας. Ήταν η συμφιλίωσή μου με την πέτρα, το χώμα, το κύμα και τον αέρα.

Ήταν η διαρκής τροφοδοσία της φαντασίας μου, με εικόνες και σχέδια για τον πιο όμορφο κήπο στον κόσμο.

Τέτοιος κηπουρός ήθελα πάντα, και θέλω ακόμα να γίνω!

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΡΕΧΟΥΝ…

Μιάμιση ώρα διήρκησε η ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή *** Ο πρώην υπουργός Στέφανος Μάνος είπε πως άντεξε την δοκιμασία, αλλά αποκάλεσε τον κ. Τσίπρα «θαυμάσιο ομιλητή, βασιλιά της αερολογίας» *** Ο νεότευκτος αρχηγός της Ένωσης Κεντρών κ. Βασίλης Λεβέντης είπε πως παραλίγο να τον πάρει ο ύπνος *** Κατατέθηκε στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού το οποίο, μεταξύ άλλων προβλέπει ύφεση της ελληνικής οικονομίας κατά 2,3% φέτος και 1,3% το 2016, ενώ η ανεργία θα αυξηθεί από το 25,4% φέτος σε 25,8% το επόμενο έτος *** Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βαρεμένος, δημοσιογράφος στο επάγγελμα πριν πολιτευθεί, δήλωσε προ ημερών ότι «δεν υπάρχουν άνεργοι, αλλά οικονομικά μη ενεργοί» *** Την Τρίτη ο Πρωθυπουργός μετέβη με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο στη Μυτιλήνη, όπου ήδη είχε φτάσει από την Βιέννη ο Αυστριακός Καγκελάριος Βέρνερ Φαϊμαν *** «Συγγνώμη που άργησα», είπε ο κ. Τσίπρας στον καλεσμένο του *** Στη βόλτα που ακολούθησε στους προσφυγικούς κατακλυσμούς, οι κάτοικοι της Μυτιλήνης και τοπικοί δημοσιογράφοι δεν έκρυβαν την έκπληξή τους που «καθάρισε ο τόπος» από πρόσφυγες, και ότι την προηγούμενη μέρα περισσότεροι από 4000 μεταφέρθηκαν με πλοία στην Αθήνα, κάτι που δεν συνέβη ούτε μια φορά τους τελευταίους μήνες *** Το μεσημέρι της Τρίτη κλάπηκε από το Μέγα Σπήλαιο Καλαβρύτων η αριστερά χείρα από το ιερό λείψανο του Αγίου Χαραλάμπους *** Το απόγευμα ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε η χείρα, και ότι συνελήφθησαν ως ύποπτοι για τη κλοπή και ανακρίνονται δύο Ρουμάνοι υπήκοοι *** Το ενημερωτικό σάϊτ aixmi.gr αναρτά την είδηση ότι ο Σίμος Κεδίκολγου θα υποστηρίξει τον Απόστολο Τζιτζικώστα για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας *** Μαθητευόμενη υπάλληλος του ΟΣΕ, 20 ετών αλβανικής καταγωγής, που εκτελούσε χρέη γραμματέα με 161 ευρώ τον μήνα μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ, υπέβαλε την παραίτησή της δηλώνοντας ότι δέχτηκε ρατσιστική επίθεση και απειλές από Έλληνες εργαζόμενους όταν εκείνη αρνήθηκε να περάσει πλαστές υπερωρίες *** «Δεν παίρνω εντολές από Αλβανίδες. Να πας πίσω στο χωριό σου μη φωνάξω τη Χρυσή Αυγή σε κανονίσει» είπαν  οι δύο εργαζόμενοι του ΟΣΕ που τους αφορούσαν οι πλαστές υπερωρίες ΤΕΛΟΣ

Ο ΤΖΑΦΑΡ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

ΠΡΙΝ μερικές μέρες, το μυαλό μου έχει κολλήσει στην εικόνα ενός έφηβου αγοριού από τη Συρία, του Τζαφάρ, λίγη ώρα πριν ξεκινήσει μία επίθεση αυτοκτονίας, χωμένος μέσα σ’ ένα άρμα μάχης γεμάτο πυρομαχικά.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ (διότι παιδί είναι, και εμείς οι μεγάλοι που βιαζόμαστε να τα μεγαλώσουμε αποκόπτοντάς τα από την φυσιολογική αθωότητα και καθαρότητα της ηλικίας τους, συνειδητά εγκληματούμε), πείστηκε από τους τζιχαντιστές να οδηγήσει το άρμα και να ανατιναχτεί με αυτό επάνω σε «εχθρικό στόχο», που ήταν ένα χωρίο, προς χάριν του Αλλάχ.

ΕΜΦΥΣΗΣΑΝ στο παιδί την έννοια του μάρτυρα, που εκείνοι όμως κιότεψαν να αναλάβουν. Ακόμα και ο πατέρας του, που το αγκάλιαζε σφιχτά πριν το αποχωριστεί, αλλά του’δινε και κουράγιο, υπενθυμίζοντάς του ότι ο θάνατός του, που δεν ξέρω και πόσους άλλους θα προκαλούσε, είναι δώρο στον θεό του.

ΤΟ φυσιολογικό κλάμα του παιδιού, λίγο πριν κλείσει πάνω από το κεφάλι του η καταπακτή του άρματος, είναι εικόνα που δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό και τη καρδιά μου. Κι είναι τόσο δυνατή, που όσες λέξεις κι αν επιστρατεύσω να την περιγράψω, λίγες θάναι.

ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ, σκέφτομαι ότι μπορεί και εμείς, που ζούμε σε ένα άλλο περιβάλλον, να κάνουμε πράξεις που μετατρέπουν και τα δικά μας παιδιά σε αχρείαστους ήρωες, όπως τον Τζαφάρ. Αυτό το «για το καλό σου, παιδί μου», με το οποίο αποχαιρέτισε ο Σύριος πατέρας τον έφηβο γιό του λίγο πριν τον στείλει στον θάνατο, είναι πολλές φορές – και το ξέρουμε – μια πράξη απελπιστικής ουτοπίας και άκρατου εγωισμού.

ΠΟΣΕΣ φορές δεν τόπαμε στα παιδιά μας; Ίσως όχι για να αυτοκτονήσουν για κάποιον θεό, αλλά για άλλους λόγους.

ΔΕΝ είναι άραγε «κατευθυνόμενος» ο τρόπος που πολλές φορές μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, βάζοντάς τα σε μία πορεία που δεν επιθυμούν τα ίδια, και που ισοδυναμεί, σίγουρα, με μια «αποστολή αυτοκτονίας»;

ΠΟΣΕΣ θεωρίες και «αλήθειες» δικές μας δεν τους έχουμε φυτέψει στη καρδιά και στο μυαλό τους; Μίση, πάθη, οικογενειακές και ταξικές έριδες, αντιπαλότητες;

ΟΠΩΣ και με τον Τζαφάρ, έχουμε από τους νέους την απαίτηση ακόμα και να θυσιαστούν για την πατρίδα, χωρίς όμως να τους έχουμε πρώτα μάθει να την αγαπούν στ’ αληθινά. Μα πως μπορεί κάποιος να θυσιαστεί για κάτι που δεν αγαπά; Υγιώς, από μόνος του, και όχι με επιβολή.

ΚΑΙ τι άλλο, άραγε, μπορεί να σημαίνει αυτή η «αγάπη» για την πατρίδα, από το να κατέχεις την Ιστορία της, να αναζητάς την αλήθεια με γνώση και όχι με συνθήματα και παπαγαλίες, να προσπαθείς για χάρη της να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, να είσαι δημιουργικός κρίκος του κοινωνικού της ιστού, να βοηθάς, να συμπαραστέκεσαι, να προσφέρεις, να συμμετέχεις;

TI να έχει εισπράξει άραγε στον βραχύβιο βίο του ο καημένος ο Τζαφάρ, από όλους αυτούς (δασκάλους, πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, γονείς) που του ζήτησαν να θυσιαστεί για τη πατρίδα και τον θεό;

ΤΟ κλάμα του, καθώς έκλεινε από πάνω η καταπακτή, δεν ήταν από φόβο, είμαι σίγουρος. Ήταν, που συνειδητοποίησε τις απαντήσεις στο πιο πάνω ερώτημα…

"Υπουργείο Θρησκευμάτων από άθεους, πως γίνεται;"

Με ανάρτηση στην προσωπική της σελίδα στο Facebook η Ζωή Λάσκαρη επισημαίνει μία κραυγαλέα αντίφαση της κυβέρνησης Τσίπρα, θέτοντας το καίριο ερώτημα «υπουργείο Θρησκευμάτων από άθεους, πώς γίνεται;».

Θα πρόσθετα μάλιστα εγώ και το ερώτημα πως μπορεί το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, να είναι τώρα στα χέρια ενός ανθρώπου, του Νίκου Φίλη, που έχει εκφραστεί, και πρόσφατα μάλιστα, με προσβλητικό τρόπο κατά της θρησκείας και, κυρίως, των πιστών, χλευάζοντας το γεγονός ότι στέκονταν με τις ώρες στην ουρά για να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα της Αγίας Αικατερίνης, όταν αυτά είχαν μεταφερθεί για λίγες μέρες στην Ελλάδα.

Και επειδή πολλοί ελάλησαν και οι πιο πολλοί σιγούν, καιρός είναι μερικά πράγματα να λέγονται. Αναδημοσιεύω την ανάρτηση της κυρίας Λάσκαρη:

«Το πολύπαθο και ταλαιπωρημένο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αναλαμβάνει ένα επιτελείο -κατά δήλωσή του- άθεο. Σχήμα καταρχάς οξύμωρο. Υπουργείο θρησκευμάτων αποτελούμενο από άθεους; Το σημαντικότερο, μια χώρα που το 97% των πολιτών της αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί ορθόδοξοι, μια χώρα της οποίας η θρησκεία αποτελεί διαχρονικό πυλώνα των ηθών, των εθίμων, της παράδοσης, της Ιστορίας της, θα βρεθεί υπό την εποπτεία μιας ομάδας που αρνείται την ύπαρξη του Θεού και άρα δεν πιστεύει στο θαύμα της ελληνικής ιστορίας όπου θρησκεία (δηλαδή πίστη) και κοινωνία συμπορεύονται. Και η συμπόρευση αυτή υπήρξε διαχρονικά συμπαγής, αλώβητη, σχεδόν μεταφυσική.   Και έσωσε την χώρα από πολλά δεινά. Κρατάει και θα κρατάει την χώρα και την κοινωνία ενωμένα. Γνωρίζουμε όλοι ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται σε αυτή την πάγια πολεμική εναντίον της πίστης, πότε απροκάλυπτα και πότε έμμεσα. Είναι προφανές όμως πως τίποτα δεν θα ξεριζώσει (όπως τίποτα δεν ξερίζωσε) με όποιον τρόπο και να δρομολογηθεί, την πίστη, την χριστιανορθόδοξη θρησκεία από το υποσυνείδητο και τις ψυχές των Ελλήνων».