ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ....

Η Δικαιοσύνη δεν πρέπει να τιμωρεί μόνο. Πρέπει και να συνετίζει. Να φροντίζει, δηλαδή, δια του είδους της ποινής που θα επιβληθεί, ώστε ο ένοχος να καταλάβει απολύτως το μέγεθος και τις επιπτώσεις του εγκλήματός του.

Σήμερα πληροφορούμεθα ότι ένας 24χρονος άνδρας, Έλληνας, που συνελήφθη στη Χίο ως ύποπτος πρόκλησης των πυρκαγιών που κατέστρεψαν μεγάλες δασικές εκτάσεις στο νησί, ομολόγησε ότι αυτός, πράγματι, είναι ο δράστης, και μάλιστα ότι έχει βάλει κι άλλες φωτιές κατα το παρελθόν.

Ταυτόχρονα, η αστυνομία στη Χίο συνέλαβε και άλλα άτομα τα οποία παραδέχτηκαν ότι από αμέλεια προκάλεσαν πυρκαγιές - δηλαδή, από κάποια φωτιά που απερίσκεπτα άναψαν (ο ένας έβαλε κάρβουνα μεσα σε πευκοδάσος για να ψήσει μπριζόλες, ο άλλος πέταξε το τσιγάρο του, κλπ).

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η ποινή θα πρέπει να περιλαμβάνει και την διάσταση της "εμπρακτης συνειδητοποίησης της επίπτωσης της πράξης". Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω μίας διαπαιδαγωγικής διαδικασίας, που να εμπεριέχει όμως και το στοιχείο της τιμωρίας.

Δηλαδή, αυτός που βάζει φωτιές και καίει δάση, για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, φερ ειπείν, να "υπαχθεί" υπό την επίβλεψη πυροσβεστικής υπηρεσίας, να εκπαιδευτεί στοιχειωδώς, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του, και να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις κατάσβεσης. Να δεί και να αισθανθεί, δηλαδή, από κοντά, πως ακριβώς καίγεται ένα δάσος, πως επέρχεται η καταστροφή, πόσο διακινδυνεύουν οι πυροσβέστες τη ζωή τους για να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί, κλπ.

Επίσης, ο νεαρός αντιεξουσιαστής που συλλαμβάνεται επ' αυτοφόρω στη Πλατεία Συντάγματος να σπάει τα μάρμαρα στα πεζοδρόμια και στις προθήκες ξενοδοχείων, ή τα τζάμια σε καταστήματα, να υποχρεωθεί να πηγαίνει μετά μαζί με τον τεχνικό που θα αποκαταστήσει τη ζημιά, και να τον βοηθάει. Τις πλάκες που ξήλωσε, να τις ξαναβάλει ο ίδιος. Το τζαμι που έσπασε, να το ξανατοποθετήσει ο ίδιος.

Ετσι, Δικαιοσύνη πραγματική θα έχουμε όταν ο εμπρηστής γίνει μια μέρα πυροσβέστης, και ο χούλιγκαν αντιεξουσιαστης μαρμαράς ή τζαμάς!