Μια άλλη άποψη για τον "πόλεμο κατα των μεσαζόντων"

Ενα ψύχραιμο και εμπεριστατωμένο άρθρο του Βασίλη Φραντζολά, κατόχου πτυχίου Master στην Πολιτική Τροφίμων (Food Policy), για το θέμα των ημερών, τό "κινημα της πατάτας, εναντίον των μεσαζόντων".

Ενα από τα κυρίαρχα θέματα των ημερών είναι και το εύρημα της παράκμαψης των "μεσαζόντων" στα τρόφιμα αρχίζοντας από την διάθεση πατάτας Νευροκοπίου σε πλατεία στην Πιερία, μετά το ρύζι και τώρα το ελαιόλαδο και οι σταφίδες. Κατ'αρχάς ποιοί είναι οι "μεσάζοντες" τους οποίους ευφυώς τώρα παρακάμπτουμε; Είναι βασικά το κόστος των μεταφορικων να φτάσουν τα προϊόντα από το χωράφι στο ράφι, το κόστος λειτουργίας του σουπερμάρκετ (κόστος εγκαταστάσεων, αποθήκευσης, προσωπικού, το κέρδος των σουπερμάρκετ) η σε άλλη περίπτωση το κέρδος του ενδιάμεσου εμπόρου μέχρι να το παραδώσει στο μικρό μπακάλικο η το όφελος του μικρού παραγωγού στην λαϊκή. Θαυμάσια. Και όλοι επιχαίρουν (ΜΜΕ και ΓΓ Εμπορίου) που ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο να κατεβεί το κόστος για τον καταναλωτή και να τον ελαφρύνουμε κάπως από τα βάρη της Τρόϊκας. Δώστε φτηνή τροφή στο λαό...  Το όλο "εγχείρημα" παρόλο που πολλοί θεωρούν εξαιρετικά επιτυχημένο , με μηνύματα, κλπ, το θεωρώ πέραν του τριτοκοσμικού του χαρακτήρα σαν επικίνδυνο και παραπλανητικό. Επικίνδυνο επειδή δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος για την ποιότητα των προσφερόμενων τροφίμων ιδίως για τα ευαίσθητα όπως το ελαιόλαδο η οι σταφίδες και παραπλανητικό επειδή έτσι αποσιωπούμε το μέγα θέμα του ελέγχου των τιμών των Σ/Μ. Για παράδειγμα, οι τιμές μεταξύ των ιδίων προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας μεγάλων αλυσίδων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, παρουσιάζουν σοκαριστικές διαφορές που δεν εξηγούνται ούτε από το κὀστος  διακίνησης ούτε από την διαφορά του ΦΠΑ ούτε από την πιθανή διαφορετική φορολόγηση των επιχειρήσεων εδώ και αλλού. Οι διαφορές τιμών ακόμη και για τα ίδια ακριβώς προϊόντα (ιδιωτικής ετικέτας) κυμαίνονται από 25% έως και 305% με τελικό μέσο όρο το 35%. Ακόμα και η φέτα πωλείται φτηνότερα στην Γερμανία για να μην αναφερθούμε αναλυτικά  σε σειρά άλλων προϊόντων όπως χαρτικά, γάλα, αυγά, ζυμαρικά και άλλα πολλά. Αν επί πλέον σε όλες αυτές τις εφορμήσεις έρχεται και το φοβισμένο Υπουργείο να δώσει τις ευλογίες του σερβίροντας έτσι την ψευδαίσθηση ότι  "κατεβάζουμε τις τιμές", τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Σἠμερα που ο κόσμος σχηματίζει ουρές στα συσίτια οφείλουμε περισσότερο από ποτέ να ζητήσουμε τον ουσιαστικό έλεγχο της διαμόρφωσης των τιμών στο ράφι για τουλάχιστον 30-40 βασικά  είδη και όχι  να παραπλανούμε τον κόσμο με επιχειρήσεις καμικάζι που δεν προσφέρουν τελικά κανένα όφελος στο μεγάλο καταναλωτικό κοινό.