ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΚΥΠΡΟ: Πάλι τα ίδια. Διχασμένοι πριν αρχίσουμε!

Απουσίασα ολίγον, και το ενδιαφέρον σας με συγκίνησε. "Πες μας μόνο ότι είσαι καλά", μου γράφει σε μέιλ μία φίλη που δεν την ξέρω, αλλά νοιώθω ότι γνωριζόμαστε από παλιά!

Καλά είμαι, δόξα τω Θεώ.

Απαλλάχτηκα κι από άλλα περιττά πράγματα που βάραιναν τη ζωή μου - την εργασιακή ας πούμε εξάρτηση από μία δημοσιογραφία που έχει πεθάναι από καιρό για μένα και που πια δεν την πιστεύω - και αφού περασαν οι πρώτες μέρες της συναισθηματικής φόρτισης, τώρα αισθάνομαι ανάλαφρα και ωραία.

Προπαντός, όμως, ελεύθερος!

Με ρωτάτε πολλοί εάν θα επανέλθω στο ραδιόφωνο. Η απάντηση είναι "δεν ξέρω". Αν θέλει ο Θεός, θα γίνει. Εάν όχι, θα βρεθεί κάτι άλλο. Έχω κάνει κάποιες κινήσεις αλλά, με όσα συμβαίνουν στον άρρωστο χώρο των ΜΜΕ (όχι μόνο σε επίπεδο ιδιοκτητών, αλλά και πιο κάτω, στα ... λαϊκά στρώματα!), θυμήθηκα πόσο δίκιο είχε ο Διονύσης Σαββόπουλος όταν έλεγε, στο τραγούδι αυτό, "τα όνειρά σου μη τα λές, γιατί μια μέρα κρύα, μπορεί και οι φροϊδιστές ναρθούν στην εξουσία". Ήρθαν! Και μακάρι ναταν φρουδιστές.
 

Στην 20ήμερη περιπλάνησή μου, βρέθηκα στη Κύπρο τις μέρες που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανακοίνωσε ότι επετεύχθη συμφωνία με την τουρκοκυπριακή πλευρά επί του κεμένου ενός Κοινού Ανακοινωθέντος, για την βάση επί της οποίας μπορεί να αρχίσουν και πάλι οι συνομιλίες για την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό. Την επόμενη μέρα της ανακοίνωσης, ο κ. Αναστασιάδης συγκάλεσε έκακτη σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου, και το απόγευμα πέταξε για Αθήνα όπου συναντήθηκε την άλλη μέρα, στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών Βαγγέλη Βενιζέλο.

Η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να πεί εάν συμφωνεί ή όχι με την διαδικασία (αυτό, άλλωστε δεν είναι δική της δουλειά), είπε ότι θα στηρίξει πλήρως τις προσπάθειες του κ. Αναστασιάδη. Και επειδή, τόσο στη Λευκωσία όσο και στην Αθήνα είχαν ήδη εκδηλωθεί οι πρώτες, πολύ έντονες αντιδράσεις ακόμα και για αυτό το Κοινό Ανακοινωθέν, ο κ. Σαμαράς έκανε έκκληση για ψυχραιμία και εθνική ενότητα.

Αυτά τα δύο στοιχεία, ιδίως αυτήν την εποχή που τα χρειαζόμαστε όσο ποτέ, δεν υπάρχουν. Στη Κύπρο, ο νέος Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ), Νικόλας Παπαδόπουλος, γιός του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, που ηγείτο τότε και του ΔΗΚΟ, δήλωσε ότι το Κοινό Ανακοινωθέν εμπεριέχει θέσεις σαφέστατα φιλοτουρκικές που, έστω και ώς πλάσιο συζήτησης, πρώτη φορά μπαίνουν στο τραπέζι και, επομένως, ακόμα και εάν ναυαγήσουν οι διαπραγματεύσεις, θα μείνουν στα χαρτιά ως "κάποτε συμφωνηθείσες".

Εδώ, αρχίζει στη Κύπρο ένς πόλεμος Συνταγματολόγων οι οποίοι, πραγματικά, αποδεικνύονται και αυτοί κατώτεροι των περιστάσεων. Οι διαφωνίες τους στην ερμηνεία του περιεχομένου του Κοινού Ανακοινωθέντος, δεν εδράζονται τόσο σε επιστημονική θέση και τεκμηρίωση, όσο σε κομματική συγγένεια. Δυστυχώς, στην Ελλάδα και στην Κύρο, ακόμα και η επιστημονική σκέψη έχει υποταχθεί σ' αυτό το καρκίνωμα που λέγεται "κομματισμός".
 

Από το μνημειώδες έργο των Pink Floyd, The Wall, αυτό ηταν το Hey You!

Συνεχίζουμε με λίγα ακόμα για το Κυπριακό.

Έλεγα ότι στη Κύπρο εκδηλώθηκαν από τη πρώτη στιγμή έτονες αντιδράσεις επί του Κοινού Ανακοινωθέντος - προτού κάν αρχίσουν, δηλαδή, οι ενδοκοινοτικές συνομιλίες. Το ΔΗΚΟ, το οποίο συγκεβερνά με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, χωρίς να το έχει ακόμα δηλώσει ενδέχεται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση.

Σημειώνω εδω ότι στη Κύπρο, επειδή την κυβέρνηση την επιλέγει αποκλειστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και εάν ακόμα ένα κόμμα αποσυρθεί από αυτήν, δεν υπάρχει θέμα έκπτωσής του από το αξίωμα (αυτό συμβαίνει μόνο σε περίπτωση οικειοθελούς παραίτησης ή θανάτου), και απλώς αντικαθιστα τους υπουργούς και υφυπουργούς που πρόσκεινται στο κόμμα που αποχωρεί, με άλλους. Άρα, περίπτωση να πέσει ο Αναστασιάδης, δεν υπάρχει. Εαν δεν παραιτηθεί ή πεθάνει, θα παραμείνει Πρόεδρος ως τον Φεβρουάριο του 2018 - εκτός εάν, στο μεταξύ, βρεθεί λύση στο Κυπριακό και μπούμε μετα σε άλλες διαδικασίες, που δεν ειναι του παρόντος να συζητήσουμε.

Όμως, η ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση, μπορεί να έχει σοβαρή επίπτωση στην ψήφηση νομοσχεδίων στη Βουλή, που θα προτείνονται από την κυβέρνηση. Βέβαια, θα είναι έκπληξη, αλλά και μέγα σφάλμα, εάν ο Νικόλας (όπως τον λένε όλοι στη Κύπρο, όπως σκέτο "Τάσσο" έλεγαν τον εκλιπόντα πατέρα του), έχοντας αποχωρήσει από την κυβέρνηση την οποία στήριζε ως τώρα, καταψηφίσει νομοσχέδια και άρθρα απλώς για να τα καταψηφίσει. Κατανοητή η διαφωνία του στη διαχείρηση του "Εθνικού Θέματος", (είπε μάλιστα πριν λίγες μέρες ότι "ο Αναστασιάδης σε κάποια σημεία υποστηριξης του Κοινού Ανακοινωθέντος παραπλάνησε τον λαό"), αλλά εάν επεκτείνει αυτή διαφωνία και σε θέματα καθημερινής διακυβέρνησης, όπως οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, τότε ίσως κινδυνεύσει να φανεί αναξιόπιστος, και αυτό θα έχει στον ίδιο μεγάλο κόστος.

Metallica. Nothing Else Matters. Μεγάλο τραγούδι.
 

Εκτός από το ΔΗΚΟ, διαφωνούν με την έναρξη διαπραγματεύσεων υπό αυτό το Κοινό Ανακοινωθέν, η ΕΔΕΚ (το σοσιαλιστικό κόμμα του Βάσου Λυσσαρίδη), οι Πράσινοι Οικολόγοι, και ένα μέρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος (ΕΥΡΩΚΟ) που είχε αποσχισθεί από το κυβερνών Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ) όταν αυτό τάχθηκε υπέρ του Σχεδίου Ανάν.

Το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ, που είχε συμπλεύσει το 2004 στο "Όχι" του Τάσσου Παπαδόπουλου στο Δημοψήφισμα, δηλώνει τώρα ότι θα στηρίξει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη "εφ' όσον αυτός προχωρήσει πράγματι σε συνομιλίες με τους Τουρκοκυπρίους". Την υποστήριξή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εξέφρασε και ο προκαθήμενος της αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β', ο οποίος στο Δημοψήφισμα του 2004, ήταν φανατικά υπέρ του "Όχι", έχοντας μάλιστα καθοδηγήσει τότε τους πιστούς να το καταψηφίσουν "αλλιώς δεν θα πάνε στον Παράδεισο".

Και ενω, που λέτε, αυτό είναι σε γενικές γραμμές το σκηνικό στη Κύπρο σήμερα, σήμερα που συμφωνήθηκε η έναρξη των συνομιλιών, και αναμένεται να αρχίσουν τις προσεχείς μέρες μεταξύ ειδικών διαπραγματευτών και από τις δύο πλευρές, εδώ στην Ελλάδα, το κλίμα είναι της ντροπής.

Η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ρένα Δούρου, την ημέρα που ήρθε εδώ στην Αθήνα, για λίγες μόνο ώρες (ούτε ένα 24ωρο) ο κ. Αναστασιάδης για να δεί τον Πρωθυπουργό Σαμαρά, προέβη στην πρωτοφανή ενέργεια να "επιτεθεί" σε Πρόεδρο άλλης χώρας επειδή αυτός δεν συναντήθηκε με τον κ. Τσίπρα! Αυτό, (και εννοώ την επίπληξη), δεν έχει γίνει ποτέ. Και με αυτήν την ενέργεια ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη θέτει πρόβλημα στις σχέσεις του με την κυπριακή ηγεσία, την στιγμή που αυτή θέλει στήριξη ανιδιοτελή και μή διαφημιζόμενη. Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουγεί εύλογες ανησυχίες ως προς το πως θα συμπεριφερθεί ως πιθανή αυριανή κυβέρνηση, όταν θα χρειαστεί όχι μόνο να συνεννοείται με την κυπριακή ηγεσία και ιδίως τον Πρόεδρό της, αλλά να προσφέρει και ουσιαστική διαπραγματευτική στήριξη, ιδίως στα ευρωπαικά και άλλα διεθνή όργανα όπου θα φτάσει, τελικά, το θέμα, πριν από το Δημοψήφισμα - εάν γίνει.

Ο Πρόεδρους της Κύπρου, σε μία extraordinay περίσταση, όπως ήταν η απόφαση για την συμφωνία επί του Κοινού Ανακοινωθέντος, απόφαση που προφανώς δεν ήταν δυνατόν να προαναγγελθεί (φαντάζεσθε, αλήθεια, πόσο θόρυβο θα έκαναν εδώ οι γνωστοί θορυβοποιοί) προτού κάν αρχίσει η διαδικασία, δεν είχε καμμία υποχρέωση σε μία επίσκεψη αστραπή, να δεί οποιονδήποτε άλλον πολιτικό στην Ελλάδα πλην του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών. Δεν είδε κάν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και ο κ. Παπούλιας, πιο σώφρων ίσως από τον κ. Τσίπρα, δεν έκανε σαματά. Διότι γνωρίζει ότι αυτός ο σαματάς, αυτήν την εποχή, μόνο την "υπόθεσή μας" βλάπτει.

Εμπρηστική και διχαστική ηταν και η δ΄λωση του εκπροσωπου του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κ. Τερενς Κουικ, ο οποίος είπε ότι "μετα το ξεπούλημα του ονόματος Μακεδονία ετοιμάζουν νέο Σχεδιο Ανάν για το Κυπριακό".

Έστω και αυτήν την ώρα, λοιπόν, και επειδή μπαίνουμε ήδη σε μία προεκλογική περίοδο άγρια εν όψει δημοτικών και ευρωπαικών εκλογών, είναι αναγκαίο αυτή η αγριότητα να μην αγγίξει τουλάχιστον το Κυπριακό. Οι Ελλαδίτες πολιτικοί, ιδίως όσοι έχουν ροπή προς τον λαικισμό και τον εύκολο πατριωτισμό, ας αναλογιστούν πόσο κακό μπορούν να κάνουν στην υπόθεση της Κύπρου, εάν την μετατρέψουν και αυτήν σε ένα ακόμα πεδίο σφαγής αναμεταξύ τους. Ας αναλογιστούν πόσα πιο χρήσιμα πράγματα μπορούν να προσφέρουν στην Πατρίδα δια της σιωπής τους (εν ανάγκη και οριστικής), παρά δια της ατέρμονης υστερίας τους!

Σας αφήνω εδω, προς το παρόν, με ένα από τα ομορφότερα παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρο, το Τρανταφυλλένη Μου (Τριανταφυλλένια Μου). Τραγουδά ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.



Καλή συνέχεια.