ΣΚΕΨΕΙΣ ΦΥΛΛΟ & ΦΤΕΡΟ...

Κάθε παιδί που γεννιέται στον κόσμο σήμερα, έχει έτοιμη την ταυτότητά του. Τόπο γεννησεως. Θρήσκευμα. Χορηγό. Όλα σε μια φωτογραφία...



Οι καλύτεροι φίλοι μου, τα βιβλία. Εδώ, έχω κάνει καλή επένδυση. Άλλα δέκα χρόνια να διαρκέσει αυτή η κρίση, και να μην μπορέσω να αγοράσω ούτε ένα καινούργιο βιβλίο, νομίζω πως η "αποθήκη" μου δεν θα εξαντληθεί.

Πρίν δυο εβδομάδες, πήρα μερικά βιβλία που δεν με ενδιέφερε πια να φυλάξω, και τα πήγα σε μια υπαίθρια βιβλιοθήκη που έχει στήσει ο Δήμος Κηφισιάς στην οδό Λεβίδου, ώστε όποιος θέλει να αφήνει εκεί ένα βιβλίο και να παίρνει κάποιο άλλο για να το διαβάσει. Η ιδέα μου φάνηκε θαυμάσια, και την πρώτη φορά που πήρα εκεί βιβλία, την επόμενη μέρα που πέρασα είχαν "φύγει".

Χάρηκα πολύ, αλλά από την άλλη μπήκαν και αμφιβολίες μέσα μου. Έτσι λοιπόν, την τελευταία εβδομάδα που έβαλα 14 βιβλία στα ράφια, στήθηκα σε μια γωνιά πιο πέρα και περίμενα. Δεν πέρασαν ούτε 3 λεπτά, και εμφανίστηκαν δύο άνδρες, γύρω στα 45-50 αμφότεροι, έβγαλαν από μία σακούλα και άδειασαν τα ράφια σε χρόνο dt.


Δεν μου φάνηκαν σαν ενθουσιώδεις αναγνώστες αφού, εκτός τών άλλων, δεν μπήκαν κάν στον κόπο να ρίξουν μια ματιά στα βιβλία, να δουν άν τους αρέσουν, ή αν κάποια από αυτά τα έχουν διαβάσει.

Για να είμα ειλικρινής, ούτε και ως "διαβαστεροί" τύποι μου φάνηκαν. Περισσότερο τους έκοψα για λαμόγια - στη καλύτερη περίπτωση ως μεταπωλητές.

Όπως και νάχει, για μία ακόμη φορά μια καλή ιδέα χάλασε πριν κάν αρχίσει να υλοποιείται. Και την χάλασε, ως συνήθως, ο κακός μας εαυτός. Αυτός, που δεν έμαθε ποτέ του να μοιράζεται, μόνο να αρπάζει. Που κανείς δεν του εξήγησε ότι η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου σου αποφέρει απείρως μεγαλύτερο κέρδος απ' ότι το να το κλέψεις και να το πουλήσεις μετά όσα-όσα.

Δεν θα ξαναπάρω, λοιπόν, βιβλία εκεί. Διότι ξέρω πια ότι ελάχιστες είναι οι πιθανότητες να φτάσουν στα χέρια ανθρώπων που τα αγαπούν. Και είμαι σίγουρος ότι η μικρή υπαίθρια βιβλιοθήκη, πολύ σύντομα θα έχει γίνει ένα ακόμα θλιβερό μνημείο της απληστίας μας και της άδειας μας ζωής.