Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ο Νορβηγός ζογκλέρ*
Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...
-
Ποιός "μεγαλύτερος" δεν θυμάται το Ρωσικόν η το Πετρογραντ στην Πανεπιστημίου με τα τρομερά πιροσκί με κιμά ; Ε, από τότε δεν έχ...
-
Οι άνθρωποι αποφεύγουν να μιλούν για τον θάνατο, ιδίως όταν αυτός δεν τους έχει χτυπήσει τη πόρτα. Ένας παπάς μου έλεγε πριν από χρόνια ...
Γερασμένοι αλλά αξιαγάπητοι.
ReplyDeleteΥπάρχει ιδιαίτερος λόγος για την αναθύμιση αυτή;
Those were the days my friend we thought they never end. Κι όμως τελείωσαν και προσπαθούμε να μετουσιώσουμε τις τρυφερές μνήμες σε κάτι γόνιμο.
Να είσαι καλά που μας το θύμισες.
Μαικηνας
το αγαπημένο μου απο αυτό το συγκρότημα .
ReplyDeleteόσο 'καρέκλες' και νάταν .
με συγκινεί ακόμη .
καλησπέρα
:)))
Εκτός άλλων πολλών λόγων, ένας ακόμα είναι ότι από τον περασμένο Αυγουστο μετακόμισε εκεί για σπουδές ο γιόκας μου. Αρα, είμαι καί εγω "μονίμως" πια εκεί.
ReplyDeleteΧρ.