Saturday, November 6, 2010

Πάθος με το Φλαμένκο

Τωρα, σιγά-σιγά, δειλά-δειλά, ανακαλύπτω το Φλαμένκο, και πρέπει να πώ ότι είναι ή πρώτη φορά, μετα από πολλά χρόνια, που νοιώθω μέσα μου ενθουσιασμό. Δεν τον είχα προσέξει ποτέ, ιδιαιτέρως, αυτόν τον χορό, ή μάλλον αυτήν την ισπανική ιεροτελεστεία χορού, κιθάρας, τραγουδιού, και ρυθμού. Ειμαι στα πρώτα, παρθενικά βήματα της μύησης, και ξέρω ελάχιστα. Τα πρώτα μου «μαθήματα», άνευ διδασκάλου, τα παίρνω από το YouTube και από όσα επιλέγω να διαβάσω στο Ιντερνετ.

Το πρώτο βιντεάκι που ειδα ηταν αυτό.


Όπως βλέπετε, φέρει τον τίτλο: Sevillanas flamencas (Saura), Merche Esmeralda, Manolo Sanlúcar.

Ο Σάουρα, βεβαίως, είναι ο διάσημος Ισπανός σκηνοθέτης Κάρλος Σάουρα, που γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 1932 στην Huesca, μια πόλη στην βορειοανατολική Ισπανία, μεσα στα όρια της αυτόνομης κοινότητας της Αραγόν.

Τον «γνώρισα» πρώτη φορά το 1983, όταν ένας καλός φίλος με προσκάλεσε ένα βράδυ να πάμε στο σινεμά και «να δούμε την Κάρμεν του Σάουρα». Μέχρι τότε, ήξερα μόνο την «Κάρμεν του Μπιζέ», και αυτήν, απλώς, ως ενθουσιώδης, πρωτάρης ακροατής του κλασσικού μουσικού ρεπερτορίου.

Πήγαμε, λοιπόν, με τον Νικόλα στον κινηματογράφο – αν θυμάμαι καλά, ήταν στον Δαναό, στους Αμπελοκήπους που, ευτυχώς υπάρχει ακόμα, αντιστέκεται στην εμπορευματοποίηση της εποιχής, και φέρνει ακόμα καλές ταινίες που δεν «φτιάχνονται» για την εύκολη μάζα.



Εκείνη η ταινία, ή «Κάρμεν του Σάουρα», με είχε πράγματι συγκλονίσει. Κάρμεν ηταν η Λάουρα Ντέλ Σολ,  Ισπανίδα ηθοποιός και χορεύτρια του Φλαμένκο,  γεννημένη το 1961 στην Βαρκελώνη. Στον ρόλο του ντόνιο ήταν ο Αντόνιο Γκατές,  Ισπανός χορογράφος και χορευτής Φλαμένκο, γεννημένος στο Αλικάντε.


Επίσης, και αυτό είχε αυξήσει ακόμα περισσότερο τον ενθουσιασμό μου, στον ρόλο του Πάκο, ήταν ο σπουδαίος Ισπανός συνθετης και κιθαριστής Πάκο Ντε Λουτσία, πού μόλις, εκεινα τα ωραία φοιτητικά μου χρόνια, είχα γνωρίσει, με τους Τζόν Μακ Λάφλιν και Αλ Ντί Μέολα, κυρίως μέσω αυτού του  άλμπουμ τους, του ιστορικού πια Friday Night in San Francisco Live, που το έχω κυριολεκτικά «λιώσει», ακόμα και στην ψηφιακή του εκδοχή!



Το έργο του Σάουρα, βασίζεται βεβαίως στην υπόθεση της κλασσικής όπερας του Γάλλου Ζόρζ Μπιζέ ο οποίος πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία μόλις 36 ετών, χωρίς βεβαίως να γευτεί ποτέ τους καρπούς της επιτυχίας της Κάρμεν, που έγινε δημοφιλής μετά τον θάνατό του.

Στο βιντεάκι από το YouTube, ένα απόσπασμα από το έργο του Σάουρα.


Ελεγα, όμως, για το Φλαμένκο που, εδώ και λίγες μέρες, τείνει να γίνει η καινούργια μου εμμονή! Όπως διάβασα πρίν λίγες μέρες σε τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, AFP, «ο πυρετός του Φλαμένκο έχει χτυπήσει την Ασία», με αποτέλεσμα πολλοί καλλιτέχνες από την Ισπανία, μουσικοί και χορευτές, να έχουν αποσπαστεί στην Ιαπωνία, την Κίνα, το Χόνγκ Κόνγκ, και στην Ταϊβάν, για να το διδάξουν.

Μόνο στην Ιαπωνία, υπάρχουν αυτήν την στιγμή περίπου 600 σχολές Φλαμένκο, όπου φοιτούν περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι.

Είναι ασαφής ακόμα η καταγωγή του Φλαμένκο. Οι πρώτες ρίζες του εντοπίζονται από διάφορους ιστορικούς ερευνητές  στην αλληλεπίδραση μεταξύ του πολιτισμού των Αράβων, Εβραίων Σεφαραδιτών και τσιγγάνων τον 15ο αιώνα στην περιοχή της Ανδαλουσίας στην νοτιοδυτική Ισπανία.

Εκτοτε, όπως γράφει ο Ντάνιελ Σιλβα του AFP, που είναι καλός γνωστης της ιστορίας του Φλαμένκο, η μουσική και, κυρίως, ο χορός αυτός, με τα πανέμορφα πολύχρωμα  φορέματα των χορευτριών, με τα στρώματα από σούρες που, στα ισπανικά, είναι γνωστές ως "trajes de faraleas", θεωρείται πλέον κάτι σαν «εικόνισμα της ισπανικής κουλτούρας».

Πρίν μερικούς μήνες, μάλιστα, η περιφερειακή κυβέρνηση της Ανδαλουσίας, υπέβαλε επίσημο αίτημα ώστε το Φλαμένκο να κηρυχθεί από τα Ηνωμένα Εθνη μέρος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.

Αυτά τα ολίγα σας μεταφέρω, από τα πρώτα μου διαβάσματα. Και μένω, επί του παρόντος, με την υπέροχη αίσθηση ενός χορού, ή μάλλον μιάς ιεροτελεστείας που, εάν μου ζητείτο, τώρα, να χαρακτηρίσω με μία μόνο λέξη, εύκολα θα επέλεγα τη λέξη «πάθος».

Κλείνω αυτό το πρώτο μου σημείωμα, με ένα εκπληκτικό Φλαμένκο από την Σάρα Περέϊρα Μπάρας, που γεννηθηκε στο Σαν Φερνάντο, του Καντίς, στην Ισπανία, που μυήθηκε στον χορό από την ίδια της την μητέρα, και είναι πλέον μία από τις κορυφαίες στον κόσμο στην απαράμιλλη αυτή μορφή τέχνης και έκφρασης.

http://www.youtube.com/watch?v=htMf9sl4jes


No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...