ΠΩΣ Η ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΥΠΡΟΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΝΑΥΤΙΛΙΑ

«Η ναυτιλία είναι ένας κλάδος που δημιούργησε ενέργεια εκ του μηδενός. Υπήρχε ένα υποτυπώδες πλαίσιο, έτσι το 1972 εγγράφεται στην Κύπρο η Hanseatic. Εγκαθίσταται στην Κύπρο και έτσι έρχονται οι Γερμανοί για να ζήσουν και να εργαστούν εδώ.  Οι τράπεζες ήταν πρωτόγονες, η εγγραφή εταιρειών υποτυπώδης, οι δικηγόροι και οι λογιστές δεν είχαν εμπειρία. Το 1974 ο ιδιωτικός τομέας εισηγήθηκε και ετοίμασε ένα από τα καλύτερα νομικά και φορολογικά πλαίσια για την εγγραφή και διαχείριση πλοίων ανά το παγκόσμιο. Ενδιαφέρον έχει ένα απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Χρύση Δημητριάδη (έγκριτος δικηγόρος) ο οποίος έγραψε πως όταν είχε πάει σε ένα ναυτιλιακό συνέδριο στη Νίκαια το 1976 για να αναπτύξει τα πλεονεκτήματα της Κύπρου, «αντιμετώπισα ειρωνικά μειδιάματα και τα σχόλια διαφόρων που έλεγαν 'μα η Κύπρος ακόμη πριν δυο χρόνια κατελήφθη η μισή. Πώς είναι δυνατό να πάει ένας να κάμει μια εταιρεία και να μεταφέρει την έδρα του στην Κύπρο με φυσική παρουσία, χωρίς να φοβάται τις πιθανές συνέπειες μιας περαιτέρω χειροτέρευσης της κατάστασης στη νήσο;». Σήμερα η Κύπρος είναι ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα υπεράκτιων εταιρειών και ναυτιλιακών δραστηριοτήτων στον κόσμο».

Απόσπασμα από συνέντευξη στην κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης» του Αλέξανδρου Σίνκα, ενός νέου ανθρώπου από την Κύπρο, δικηγόρος στο επάγγελμα, και με πολιτική δραστηριότητα ως γραμματέας, σήμερα, Διεθνών Σχέσεων στο κόμμα του Δημοκρατικού Συναγερμού. Εκτιμώ ιδιαίτερα την θετική του σκέψη, όπως και τις γνώσεις του που γνωρίζω ότι τροφοδοτούνται από διαρκές διάβασμα.

Πρόσφατα, διατυπώνει σταθερά την άποψη ότι η Κύπρος πρέπει επιτέλους να ξεφύγει από το ότι είναι «ένα ασφαλές και ωραίο μέρος για να αφυπηρετήσεις» και να μετεξελιχθεί και σε έναν «όμορφο τόπο για να ζεις».

Η πρώτη επιλογή, λέει, παραπέμπει σε ένα μοντέλο ανάπτυξης πεπερασμένο. Έως τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, Βρετανοί υπήκοοι με τα  χρήματα της συνταξιοδότησής τους αγόραζαν στην Κύπρο ένα σπίτι κι έρχονταν εδώ για να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους σε ένα κλίμα εύκρατο και μεσογειακό. Η δεύτερη επιλογή, συμπληρώνει, παραπέμπει στο μέλλον και είναι ο δρόμος της επανένωσης, της ανάπτυξης, της αξιοποίησης του εθνικού πλούτου κατά τρόπο βιώσιμο και παραγωγικό.

Ηλεκτρονική διεύθυνση για την συνέντευξη:

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=311739&-V=articles