ΕΚΠΟΜΠΗ ΨΗΦΟΥ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ!

Ακουγοντας πριν λίγο τον Αλέξη Μητρόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλους βουλευτές του ίδιου κόμματος, με πόσο πάθος και πόση αποφασιστηκότητα λένε ότι θα ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ από όλα τα ξένα όργανα και κυβερνησεις, όσο ισχυρά και ισχυρές και αν είναι, να διαγράψουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους, σκέφτομαι ότι εάν με το ίδιος πάθος και την ίδια αποφασίστικότητα ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ από τά όργανα και τις κυβερνήσεις της διεθνούς κοινότητας να λύσουν αμέσως το Κυπριακό, σήμερα θα έγραφα το μπλογκ μου από την Κερύνεια.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής επικεντρώθηκε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής κατά την ομιλία του στην Βουλή στην συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση. Και σε κάποιο σημείο, παραθέτοντας τη θέση του κόμματός του για μη στρατιωτική συμμετοχή της Ελλάδας στις συμμαχικές ειρηνευτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή σε κανένα επίπεδο, ανέβασε τη φωνή του και ζήτησε να επιστρεψουν αμέσως οι Ελληνες στρατιωτικοί, διότι "η παρουσία τους δεν υπηρετεί καμμία εθνική ανάγκη".

Αλήθεια, κύριε Χαλβατζή; Τόσο "κοντόφθαλμα" τα βλέπετε τα πράγματα; Η απειλή από το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος δεν αφορά και τον τόπο μας; Πρέπει, δηλαδή, να τους πολεμήσουν αυτούς τους τρομοκράτες μόνο εκείνοι που αποτελούν στόχο τους; Και που ξέρετε αν μια μέρα δεν απαγχονίσουν έναν Έλληνα δημοσιογραφο ή εθελοντή εργαζόμενο σε ανθρωπιστική oργάνωση;

Εκτός αν δεν θεωρείτε τρομοκράτες αυτά τα καθάρματα; Τι άλλο να πω;


 Ευγενία (Τζένη) Βαμαβακά, βουλευτής Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ. Η επιτομή του αλαζονικού, ειρωνικού λόγου. "Γιατί φοβάστε τις εκλογές;" αναρωτήθηκε με υφος που έμοιαζε μ' εκείνου ενός μάγκα σε μαγαζί κακόφημο. "Γιατί φοβάστε", απάντησε η ίδια, σε ένα ακόμα δείγμα μεστύ και ευφυούς πολιτικού λόγου.

Τρόμος με πιάνει με τη σκέψη ότι, εάν κυβερνησει ο ΣΥΡΙΖΑ (και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο, ας μη κρυβόμαστε), η συγκεκριμένη κυρία μπορεί να αναλάβει υπέυθυνο αξίωμα.

Όχι πως δεν είναι υπεύθυνο και το αξίωμα της βουλευτού. Αλλά όσο και νάναι, άλλο είναι να συμμετε΄χεις σε επτροπές του κυινοβουλίου, να ασκείς ελεγκτικό έργο, να εκφέρεις τη γνώμη σου και να συμμετέχεις σε ψηφοφορίες, και άλλο είναι να ηγείσαι υπουργείου ή οποιασδήποτε κρατικής υπηρεσίας.

Θα πείτε: Η Βαμβακά σε πείρξε τώρα; Τόσοι και τόσοι άχρηστοι, ακόμα και της σημερινής κυβέρνησης, δεν σε εχουν ενοχλήσει;

Βεβαίως και μ' έχουν. Και τους έχω στηλιτεύσει. Όμως, η μόνιμη ελπίδα μου σ' αυτόν τον τόπο, είναι να κάνουμε επιτέλυς και άλλη δουλειά από το να ασκούμε κριτική στους αχρήστους.


 Είναι 3 μέρες που παρακολουθώ, όσο πιο προσεκτικά γίνεται σχεδόν όλες τις ομιλίες βουλευτών και υπουργών στο Κοινοβούλιο, για την πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης.

Ένας από τους νέους βουλευτές που μου έκανε θετική εντύπωση, είναι ο Μάξιμος Σενετάκης από τον Νομό Ηρακλείου. Ο λόγος του ήταν καθομιλούμενος, περιεκτικός, και επί της ουσίας όπως λένε και οι Αγγλοι. Κυρίως ήταν ηρεμος λόγος, κάτι που αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο αυτήν την στιγμή που προσπαθώ να παρακολουθήσω τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Στρατούλη, ο οποίος άρχισε την ομιλία του γρυλλίζοντας, και τώρα συνεχίζει γαυγίζοντας.

Ο άγνωστος Σενετάκης ήταν σεμνός και κουστουμαρισμένος (όπως για μένα πρέπει να είναι όλοι οι άνδρες στη Βουλή - καί μάλιστα με γραβάτα), ενώ ο πασίγνωστος Στρατούλης είναι άσεμνος και αγενής στον λόγο του, και απρεπής με την εμφάνισή του ως προς τον θεσμό που εκπροσωπεί (του βουλευτή) και του χώρου στον οποίο ευρίσκεται,

Πριν από τον Στρατούλη και τον Σενετάκη μίλησε η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά που, όπως καί άλλοι βουλευτές της συμπολίτευσης, είπε ότι θα ήταν ευχής έργον εν όψει και των δύσκολων διαπραγματεύσεων για την απομείωση του χρέους, να υπήρχε μία ευρεία συναίνειση και - γιατί όχι; - και συνεργασία των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων.

Ανεξαρτήτως εάν μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι συνηθίζεται στην πολιτική να θυμούνται οι πολιτικοί την συναίνεση και την ομοψυχία μόλις αισθανθούν αποδυναμωμένοι πολιτικά, εντύτοις η αλαζονική και απαξιωτική απάντηση του Στρατούλη (που είναι τώρα από την άλλη μεριά και είναι στα πάνω του) ότι "δεν θα συνεργαστούμε ποτέ με όσους κατέστρεψαν τον τόπο και τον λαό του", είναι τόσο βαριά, που εμένα με απωθεί από τέτοιους ανθρώπους, και με τρομοκρατεί για το πως θα είναι και θα συμπεριφέρονται προς όσους δεν είναι μαζί τους όταν θα μεταφέρουν αυτήν την εχθρότητα και διχόνοια στην διάκυβέρνηση της χώρας, εφ' όσον τους την εμπιστευτεί ο λαός.