ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ

Ο Τζον Βάρτι, Νοτιοαφρικανός λάτρης και συντηρητής του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς επίσης ένας από τους πιο γνωστούς κινηματογραφιστές, νοσηλεύεται σε μονάδα εντατικής θεραπείας έπειτα από επίθεση που δέχτηκε από τίγρη σε ειδικό πάρκο όπου εκτρέφει τα μεγάλα αυτά ασιατικά αιλουροειδή. Η τίγρης του επιτέθηκε την ώρα που αυτός την κινηματογραφούσε. Ο Βάρτι χειρουργήθηκε με επιτυχία πρίν από λίγο σε κλινική του Μπλούμφοντεϊν, και είναι εκτός κινδύνου. Θα μείνει, όμως, στην Μονάδα για λόγους καλύτερης διαχείρησης και ανακούφησης από τους μεγάλους πόνους που έχει από τα τραύματά του.

ΜΗΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΤΑΡΑΤΤΕ!...

Μία ηλικιωμένη γυναικα που φιλοξενείτο σε Οίκο Φροντίδας στην πόλη Wombwell, κοντά στο Barnsley, στην Αγγλία, φέρεται να έχασε τη ζωή της επειδή ο υπεύθυνος νοσηλευτής που είχε βάρδια, δεν έσπευσε κοντά της όταν αυτή έπεσε από το κρεβάτι της στο στο πάτωμα επειδή εκείνη τη στιγμή προσευχόταν!

Η Ντόροθι Γκρίφιθς, 87 ετών, έπασχε από αλτσχάϊμερ. Μέλη του προσωπικού του Οίκου Φροντίδας άκουσαν έναν θόρυβο, και την βρήκαν πεσμένη κάτω. Ειδοποίησαν αμέσως τον υπεύθυνο βάρδιας Αμπντούλ Μπούτο ο οποίος, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, εκείνη τη στιγμή προσευχόταν, και τους είπε να περιμένουν ώσπου να τελειώσει. Φαίνεται όμως ότι, όπως ειπώθηκε στην διαδικασία ένορκων καταθέσεων που έγινε σε δικαστηριο του Σέφιλντ, εκείνα τα 5-10 λεπτά καθυστέρησης που ο Μπούτο προσευχόταν γονατιστός επάνω στο χαλάκι του. Η εφημερίδα Ντέιλι Τελεγκραφ, επικαλούμενη πληροφορίες της, αναφέρει ότι, με την αναστάτωση που προκλήθηκε λόγω της καθυστερημένης παρέμβασης του υπεύθυνου νοσηλευτή, πέρασαν τελίκά 4 ώρες από τη στιγμή που η γυναίκα έπεσε στο πάτωμα ώσπου να έρθει ασθενοφόρο και να την μεταφέρει σε νοσοκομείο. Δυστυχώς, εκεί δεν μπόρεσαν να την συνεφέρουν, και κατέληξε.

ΙΝ MEMORIAM: Σοφοκλής Πέππας (1949-2012)

Έναν ακόμη ηθοποιό, τον Σοφοκλή Πέππα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 63 ετών, θρηνεί από χθες το ελληνικό θέατρο. Ο δημοφιλής ηθοποιός απεβίωσε, έπειτα από μακρά πάλη με τον καρκίνο, το πρωί της Κυριακής 26 Μαρτίου, στο σπίτι του και κηδεύθηκε την επόμενη μέρα, Δευτέρα, από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Η χαρακτηριστική φωνή του του έδωσε μια θέση στις καρδιές των παιδιών, αφού είχε χαρίσει στον Μπαμπα-Στρουμφ της δημοφιλούς παιδικής σειράς Στρουμφάκια το δικό του ξεχωριστό ύφος.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (28.03.2012)

676, τουλάχιστον, εκτελέσεις θανατικών ποινών πραγματοποιήθηκαν σε 20 χώρες το 2011. Επίσης, 1923 άνθρωποι, σε 63 χώρες, καταδικάστηκαν σε θάνατο την ίδια χρονιά. Οι αριθμοί αυτοί, όπως σημειώνει και η εφημερ΄δια Γκάρντιαν, δεν συμπεριλαμβάνουν και τις χιλιάδες των εκτελέσεων που έχουν γίνει στη Κίνα, που εξακολουθεί να αρνείται να δώσει στοιχεία στην δημοσιότητα.

ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΙ "ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΒΡΩΜΙΑ"

Ένα από τα καλύτερα άρθρα που έχω διαβάσει για το μεταναστευτικό πρόβλημα. Το βρήκα στην πύλη εκκλησιαστικών ειδήσεων amen.gr, με τον τίτλο "Εκκλησία και Μετανάστες", και νομίζω πως θα άξιζε να φτάσει κάπως (και να διαβαστεί βεβαίως) σε εκείνους τους υπερπατριώτες, που μάλιστα διαφημίζουν και την "χριστιανοσύνη" τους. Εννοείται ότι θα ήταν χρήσιμο να διαβαστεί και από θρησκευτικούς μας άρχοντες που, γενικά, όταν πρόκειται για το "μεταναστευτικό των πεινασμένων", και δή "τριτοκοσμικών", προσεγγίζουν το πρόβλημα περισσότερο φιλανθρωπικά, με την έννοια "ρούχων και τροφίμων", και πολύ λιγότερο χριστιανικά, με την έννοια του "νοιάζομαι, βοηθώ, συμπάσχω", κλπ.

Tου Αρχιμανδρίτη κ.Σωφρονίου Γκουτζίνη*         

Στη γειτονιά των παιδικών μου χρόνων άκουγα για ιστορίες προσφυγιάς από την κυρά Αθηνά και τον μπαρμπά Σάββα, τους απλοϊκούς Πόντιους γείτονές μας στους οποίους με εμπιστεύονταν η μάνα μου όταν έφευγε στην αγορά. Στο δημοτικό, εκεί στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 70 παρατήρησα ότι πολλοί συμμαθητές μου ζούσαν με παππούδες και γιαγιάδες γιατί οι γονείς τους έλειπαν μετανάστες στη Γερμανία. Αργότερα στο γυμνάσιο έμαθα για τον πρώτο και τον δεύτερο ελληνικό αποικισμό, την αρχέγονη ελληνική μετανάστευση. Συνειδητοποίησα έτσι πολύ νωρίς ότι είμαστε ένα έθνος μεταναστών: «εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν», που έγραφε και ο αείμνηστος Μανώλης Αναγνωστάκης στο ποίημά του «Θεσσαλονίκη. Μέρες του 1969 μ.Χ.».

Αργότερα στις πανεπιστημιακές μου σπουδές διάβασα βυζαντινά χρονικά, που περιέγραφαν την κάθοδο των Σκλαβούνων (Σλάβων) στην Ελλάδα, και για τον Άγιο Νίκωνα τον Μετανοείτε εκεί στον 10 αιώνα τους χάρισε μία καινούργια πίστη, που τόσο είχαν ανάγκη, με αποτέλεσμα τον σταδιακό εξελληνισμό τους ( έτσι σήμερα έχουμε πλειάδα σλαβικών ονομάτων ως ελληνικά επίθετα, των οποίων ούτε που υποπτευόμαστε την καταγωγή τους). Κατόπιν στις μεταπτυχιακές μου σπουδές βρέθηκα σε Αμερική και Ευρώπη και είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω «ιδίοις όμμασι» την ζωντανή ορθόδοξη ταυτότητα των ελλήνων στις εσχατιές του κόσμου, ακόμη κι όταν αυτοί σπανίως καταλαβαίνουν η και δεν μιλούν καθόλου την ελληνική!!! Είχα, με άλλα λόγια, την ευλογία να γνωρίσω τόσο την ιστορική διαδρομή, όσο και την ζωντανή πραγματικότητα μιας ορθοδοξίας που έχει έντονη την αρμύρα εκείνη του αλατιού που ακόμη δεν έχει «μωρανθεί» και για αυτό μπορεί και συντηρεί τον κόσμο ολόκληρο.

Αυτή η ζείδωρη παράδοση της Εκκλησίας μας είναι που μπορεί να φωτίσει με ένα άλλο φως το ζήτημα των μεταναστών, που έχει δύο όψεις: αυτοί που φεύγουν και αυτοί που έρχονται. Ολοένα και περισσότεροι νέοι φεύγουν από τη χώρα για να βρούνε ένα καλλίτερο μέλλον «σε Αμερική και Ασία» κατά τον ποιητή, ολοένα και περισσότεροι πεινασμένοι, απελπισμένοι επήλυδες αφικνούνται, στοιβιάζονται σε άθλια διαμερίσματα του κέντρου της Αθήνας, αυτά που προσφυώς πρόσφατα ονομάστηκαν «φαβέλες σε κανονικά σπίτια», χωρίς όνειρα, χωρίς σκοπό, χωρίς περίθαλψη, χωρίς τρόφιμα, χωρίς πατρίδα. Αυτοί που φεύγουν είναι παιδιά μας, αδέλφια μας, φίλοι, παλιά μας κατηχητόπουλα που τώρα στην ηλικία των 25+ βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο. Υπάρχει όμως στα πέρατα της γης ένας ελληνισμός και οι οργανωμένες εκκλησιαστικές μας κοινότητες που μπορούν να τους υποδεχθούν και να τους αγκαλιάσουν. Όμως τι γίνεται με αυτούς που έρχονται;

Αυτούς του περιμένει μία «επιχείρηση-σκούπα» για να «ξεβρωμίσει το κέντρο της πρωτεύουσας». Έχουμε τους ανθρώπους-βρωμιά, από τους οποίους πρέπει να απαλλάξουμε την Αθήνα για να βρει και πάλι την (σικε) ολυμπιακή της λάμψη. Έτσι μας ήρθε η φαεινή ιδέα να κάνουμε «αποκέντρωση» του προβλήματος με τριάντα κέντρα «επαναπροώθησης» μεταναστών στις πατρίδες τους. Ας είμαστε ειλικρινείς: αν θεωρούμε «σκουπίδια» αυτούς τους ανθρώπους, τότε θεωρούμε χωματερές τις τοπικές κοινωνίες και σκουπίδια όσους ζουν εκεί. Έτσι έχουμε σκουπίδια ντόπια και σκουπίδια ξένα…

Η εκκλησιαστική μας παράδοση βλέπει τα πράγματα αλλοιώς και αν την μελετήσουμε φτάνουμε στο συμπέρασμα πως διαμορφώνει μία ΑΛΛΗ πρόταση, την ενσωμάτωση των μεταναστών στις τοπικές κοινωνίες μέσω της παιδείας. Ήδη λειτουργούν κάποια διαπολιτισμικά σχολεία, κυρίως στην πρωτεύουσα. Όμως παιδεία δεν είναι μόνο η εκπαίδευση. Παιδεία είναι η αρχοντιά της κάθε γειτονιάς. Πολιτισμός είναι να μην είναι κανένας νηστικός στη γειτονιά μας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει ως εκκλησία να πούμε ΟΧΙ στη λογική του στρατωνισμού και της εξαθλίωσης των ήδη εξαθλιωμένων μεταναστών. Αυτό το όχι δεν θα υπαγορεύεται από ρατσιστικά αντανακλαστικά ούτε θα αποτελεί μία στείρα άρνηση, αφού παραλλήλως θα εργαστούμε για την ενσωμάτωση αυτών που θέλουν να μείνουν στον τόπο με τον πατροπαράδοτο ορθόδοξο τρόπο όχι απλά της ανοχής, αλλά της αποδοχής. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα από την ιστορία της εκκλησίας αλλά και από την σύγχρονη ποιμαντική.

Οι καθυστερήσεις μας για μια ποιμαντική των μεταναστών επέτρεψαν δυστυχώς την καπηλεία της ορθοδοξίας από ρατσιστικές και αντιδραστικές ομάδες οι οποίες δρουν με λογικές «απαρτχάϊντ» και εκμεταλεύονται την δικαιολογημένη δημόσια οργή για την έλλειψη προστασίας απέναντι στην εγκληματικότητα, η οποία όμως πολλές φορές οφείλεται στην απελπισία. Η σιωπή του εκκλησιαστικού λόγου απέναντι σε αυτές τις ακραίες πρακτικές δεν μας τιμά. Ευτυχώς ποτέ δεν είναι αργά. Μία άλλη πολιτική απέναντι στους μετανάστες είναι εφικτή. Η εκκλησιαστική ποιμαντική, επιστρέφοντας στις ρίζες της, μπορεί να δείξει τον δρόμο.

(*) Σημείωση: Ο Αρχιμ. κ.Σωφρόνιος Γκουτζίνης, Th.M., είναι Ιεροκήρυκας στην Ι.Μ. Ξάνθης και Περιθεωρίου, Καθηγητής στην Εκκλησιαστική Σχολή Ξάνθης καθώς και PAOI-GTU Berkeley University Visiting Scholar

ΤΙ ΕΙΔΕ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ;

Ο γκουρμέ συντάκτης του "filoftero", Βασίλης Φραντρζολάς, βρίσκεται στη Βαρκελώνη, για την εκθεση τροφιμων και λαδιου ALIMENTARIA. Φαντάζομαι ότι με την επιστροφή του, θα μας ενημερώσει σχετικά. Επί του παρόπντος, μας στέλνει φωτογραφία. Με τί άλλο; Τρόφιμα, από βιτρίνα σε tapas bar. (Εγω, πάντα, μπροστα σε τέτοιες βιτρίνες, στέκομαι με δέος, και κλαίω από συγκίνηση!)

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (27.03.2012)

9000 εκπαιδευτικοί από την Ελλάδα ζητούν διορισμό στην Κύπρο. Σύμφωνα με την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας της Κύπρου, οι Ελλαδίτες εκπαιδευτικοί, φιλόλογοι οι περισσότεροι, έχουν ήδη εγγραφεί στους Κυπριακούς καταλόγους υποψηφίων για διορισμό.

ΤΟ ΡΟΖ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ

Σύμφωνα με δημοσίευμα στο ηλεκτρονικό περιοδικό, Magazine, του BBC, σε εξευτελιστική, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διαδικασία υπόκεινται οι ομοφυλόφιλοι άνδρες που καλούνται να αποδείξουν, με διάφορους τρόπους, ότι είναι ομοφυλόφιλοι προκειμένου να πάρουν απαλλαγή από τον στρατό.
Ένας άνδρας, ο 20χρονος Αχμέτ, έπρεπε να αποκαλύψει στους «ανακριτές» του πότε έκανε πρωκτικό έρωτα για πρώτη φορά, πότε στοματικό, και με τι είδους παιχνίδια έπαιζε όταν ήταν μικρό παιδί. Τον ρώτησαν επίσης εάν ήταν ποδοσφαιρόφιλος, εάν φορούσε γυναικεία ρούχα και εάν χρησιμοποιούσε γυναικείο άρωμα.

Η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική στην Τουρκία, και απαλλαγή δίδεται μόνο για λόγους υγείας, εάν είναι κάποιος ανάπηρος, και εάν είναι ομοφυλόφιλος. Όπως γράφει, όμως, η Εμρέ Αζιζλερί από την Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC, η διαδικασία κατά την οποία οι στρατιωτικές αρχές θα κρίνουν εάν κάποιος είναι πράγματι ομοφυλόφιλος, είναι απίστευτα ταπεινωτικές.

Ένας άλλος Τούρκος είπε ότι όταν πήγε να εξεταστεί, είχε

γένι λίγων ημερών και εκρίθη ότι η όψη του ήταν πολύ

αρρενωπή. «Δεν μοιάζεις με κανονικό γκέι», του είπαν, και

απαίτησαν να δουν πως είναι ντυμένος γυναίκα. Εκείνος,

αρνήθηκε να το κάνει, αλλά προκειμένου να τους πείσει ότι

πράγματι είναι ομοφυλόφιλος, αλλιώς κινδύνευε να τον

υποχρεώσουν να στρατευθεί οπότε οι συνέπειες μετά θα

ήταν ολέθριες για αυτόν, τους έδειξε μια φωτογραφία που

τον έδειχνε να φιλιέται με άλλον άνδρα.

Η απόφαση για τον Αχμέτ, που θα διατυπωθεί στο λεγόμενο

«ρόζ απολυτήριο», αναμένεται να εκδοθεί σε λίγες μέρες.

Ένας άλλος γκέι άνδρας, ο Γκοκάν, παρουσιάστηκε στον

στρατό στα τέλη της 10ετίας του ’90, και δεν άντεξε πολύ.

«Είχα φόβο με τα όπλα, και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν

έκανα για τον στρατό. Τους είπα ότι είμαι ομοφυλόφιλος,

και επειδή ήξερα ότι έπρεπε να έχω μαζί μου αδιάσειστα

στοιχεία που να το αποδεικνύει αυτό, τους έδειξα

φωτογραφίες στις οποίες εικονιζόμουν να κάνω έρωτα με

άλλον άνδρα. Οι αρχές ζητάνε το πρόσωπό σου να είναι

εμφανές, και εσύ να είσαι ο παθητικός κατά την διάρκεια της

 ερωτικής πράξης. Εάν είσαι ενεργητικός, δεν λογίζεσαι

ομοφυλόφιλος, άρα δεν παίρνει το ροζ απολυτήριο».

Ένα τέτοιο απολυτήριο, συνεχίζει το BBC, μπορεί να σε απαλλάσσει από τον στρατό, αλλά δεν σε απαλλάσσει από προκαταλήψεις στον χώρο της δουλειάς. Πολλοί εργοδότες στην Τουρκία ζητούν, ως μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις πρόσληψής την απολυτηρίου από τον στρατό, και όσοι έχουν «ροζ χαρτί», όπως αλλιώς το λένε, πολύ δύσκολα εργοδοτούνται.

·       Η εκπομπή «Το Ροζ Απολυτήριο» θα μεταδοθεί αύριο από το World Service.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ: ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ ΓΛΥΚΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Οταν πρωτόφαγα πριν 30 χρόνια αυτά τα παξιμάδια (μπισκότα ; ) στην Ζάκυνθο καλεσμένος στο Φιλιοτέϊκο κόντεψα να αρρωστήσω απο την μεγάλη ποσότητα που έφαγα... Τραγανά, νόστιμα όσο δεν φαντάζεστε, με το κόκκινο κρασί και τα μυρωδικά τους, με ένα καλό ελαιόλαδο, είναι ένα Ζακυνθινό σουξέ που πουλιέται στην Ζάκυνθο παντού μεν, αλλά μὀνο 2-3 φούρνοι τα κάνουν καλά. Αυτή η συνταγη είναι από το βιβλίο "Επτανησιακή κουζίνα" των Diana Louis και June Marinos (Eλληνικά Γράμματα) και νομίζω είναι η καλύτερη απο 2-3 που έχω δοκιμάσει. Δοκιμάστε τα τώρα μάλιστα αυτή την περίοδο που είναι και νηστεία λλά νομίζω είναι τόσο νόστιμα που άμα τα φτιάξετε μι΄αφορά θα έχετε συνέχεια. Μπορεἰτε επίσης αν θέλετε να παραλείψετε τις σταφίδες ώστε να γίνουν πιό ελαφριά.

750 γραμμ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλ. εξαιρ. παρθένο ελαιόλαδο
1 φλ. ζάχαρη
1 κ.σ. κοφτή σκόνη κανέλλα
1 κ.σ. κοφτή σκόνη γαρύφαλλο
2 κ.σ. κοφτές γλυκάνισο
2 κ.γλ. baking powder
¾   φλ.  αμύγδαλα με τη φλούδα καβουρντισμένα,
       χοντροκομμένα στο μούλτι
½   φλ. μαὔρη σταφίδα
1 πορτοκάλι, το ξύσμα της φλούδας
1 φλ. κόκκινο κρασί
1 πρέζα αλάτι
σουσάμι

Προθερμαίνετε το φούρνο στους 190 βαθμούς και ρίχνετε το αλέυρι σε ένα μεγάλο μπολ.   Ζεστάνετε λίγο το ελαιόλαδο μέχρι τους 40 βαθμούς και προσθέστε το στο μπολ με το αλεύρι. Ανακατέψτε και μετά αρχίστε να προσθέτετε όλα τα υλικά εκτός από το σουσάμι. Ζυμώστε καλά τα υλικά και προσθέστε αν χρειαστεί αλεύρι  η κρασί μέχρι η ζύμη να γίνει ομοιογενής και σχηματίστε 3 η 4 κυλίνδρους διαμέτρου 4 εκ περίπου.
Πασπαλίστε τους κυλίνδρους με σουσάμι γύρω-γυρω και στη συνέχεια με ένα κοφτερό μεγάλο μαχαίρι κόψτε φέτες πλάτους 1,5 εκ περίπου. Απλώστε τις “φέτες” σε αντικολλητικό χαρτί και μετά πασπαλίστε ις με σουσάμι από πάνω η και από κάτω αν θέλετε.
Ψήστε για 60 - 70 λεπτά ανάλογα με τον φούρνο.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (26.03.2012)

1236 πρόστιμα επέβαλαν από το 2003 έως σήμερα οι αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Τουρκοκύπριους που έρχονατι από τα κατεχόμενα στις ελέυθερες περιοχές και προβαίνουν σε τροχαίες παραβάσεις. Αυτό, σύμφωνα με την εφημερίδα "Φιλελεύθερος", καταδεικνύει ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, και τηρούν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και "υπακούουν" στις σημάνσεις. Ακόμα, ενδιαφέρον είναι και το στοιχείο ότι από τα 1236 πρόστιμα που έχουν επιβληθεί, πληρώθηκαν τα 1088, ενω δεν έχουν πληρωθεί μόνο δύο, αφού οι υπόλοιπες 146 υποθέσεις έχουν οδηγηθεί στο δικαστήριο.

IN MEMORIAM: Αντόνιο Ταμπούκι, Ιταλός συγγραφέας, 1943-2012

Ο Αντόνιο Ταμπούκι, γιος ενός εμπόρου αλόγων, που έφτασε να γίνει ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους συγγραφείς της Ιταλίας, πέθανε χθές, 25.03.2012, σε ηλικία 68 ετών στη Λισαβόνα, έπειτα από μακρά ασθένεια.

Ο Ταμπούκι, που ανέμεσα στα πολλά έργα του ξεχωρίζουν το "Ινδικό Νυχτερινό", το "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέϊρα" και το "Ο Τριστάνο Πεθαίνει", και που έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες, ήταν και καθηγητής πανεπιστημίου, με ειδίκευση στην πορτογαλική λογοτεχνία.

Έγινε ιδιδίτερα γνωστός και δημοφιλής στην Ιταλία λόγω της αδυσώπητης κριτικής που άσκησε εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αλλά και ενός λογοτεχνικού ήρωα που εφηύρε, συγκεκεριμένα ενός υπέρβαρου Καθολικού δημοσιογράφου, ο οποίος αφοσιώθηκε στον αγώνα κατά του φασισμού στην Πορτογαλία υπό του καθεστώτος Σαλαζάρ, στο εξαιρετικό μυθιστόρημα "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέϊρα", του 1994.

Το έργο αυτό έγινε κάτι σαν σύμβολο, όχι μόνο για τους ακτιβιστές σε όλον τον κόσμο υπέρ της ελευθερίας του λόγου, της έκφρασης και της πληροφορίας, αλλά και γιά εκείνους τους συμπατριώτες του Ιταλούς που είχαν ταχθεί, εκείνη τη χρονιά που έγραψε το βιβλίο, εναντίον της εισόδου του Μπερλουσκόνι στην πολιτική.

Ο Ταμπούκι έγραφε απλά και κατανοητά. Όλα του τα κείμενα περιστρέφονται γύρω από καθημερινούς ανθρώπους των οποίων οι ζωές μεταμορφώνονται από κάποιο ταξίδι, από κάποιες τυχαίες συναντήσεις και γνωριμίες, ή από κάποιες εσωτερικές αμφιβολίες και προβληματισμούς.

"Πάντοτε ένοιωθα να με ελκύουν οι βασανισμένοι και γεμάτοι από αντιφάσεις άνθρωποι", είχε δηλώσει κάποτε στο περιοδικό Courier που εκδίδεται από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

"Όσο περισσότερες αμφιβολίες έχουν, τόσο το καλύτερο. Ανθρωποι με πολλές αμφισβητήσεις μερικές φορές βρίσκουν τη ζωή πιο καταπιεστική και εξαντλητική από άλλους, και είναι και πολύ πιο ενεργητικοί.Δεν με εκφράζουν οι άνθρωποι που ζούν μιά γεμάτη και ικανοποιητική ζωή", συμπλήρωσε.

Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1943 στην Πίζα, έναν χρόνο πριν οι συμμαχικές βόμβες πέσουν πάνωστη πόλη. Ήταν μοναχογιός ενός εμπόρου αλόγων.

Σπούδασε λογοτεχνία και φιλοσοφία στην Τοσκάνη, πριν αρχίσει τα ταξίδια του στην Ευρώπη, στα χνάρια των αγαπημένων του συγγραφέων.

Ευρισκόμενος στο Παρίσι, αγόρασε μια συλλογή ποιημάτων του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσόα. Αυτό πυροδότησε τον μεγάλο έρωτά του με την Πορτογαλία, που διήρκησε ολόκληρη ζωή. Εκεί, γνώρισε και την γυναίκα του.

Διατηρώντας την κατοικία του στην Πορτογαλία, ο Ταμπούκι επέστρφε στην Ιταλία όπου δίδασκε προτογαλική γλώσσα και λογοτεχνία στην Μπολόνια. Εκεί, επίσης, μετέφρασε έργα του Πεσόα.
(Πηγή:Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων)

Ο ΚΟΥΤΣΟΒΛΑΧΟΣ...

Βράδυ Κυριακής στη Κύπρο, μελαγχολικό. Σήμερα, του Ευαγγελισμού, έφαγα ψάρι εισαγόμενο, πιθανότατα και διατηρημένο επί πολλών ημερών, σε εστιατόριο που θεωρείται από τα καλύτερα στη Λεμεσό, με όνομα ελλνικό, αλλά με ελληνικότητα καμμία. Το λένε Κουτσόβλαχο, και τόχουν περί πολλού εδώ, και το χρεώνουν όσο εμείς την συναγρίδα, που έτσι κι αλλιώς, την έχουμε υπερτιμημένη και εμείς.

Αλλά, είναι συναγρίδα, τουλάχιστον. Δεν είναι κουτσόβλαχος!

Θα μου πεις τώρα. Ένας Κουτσόβλαχος μπαγιάτικος και πανάκριβος, σ' ένα εστιατόριο αχταρμάς, είναι αρκετός να σου χαλάσει το κέφι, και να κάθεσαι τώρα, νυχτιάτικα, να βγάζεις τα μαύρα σου εσώψυχα;

Ε, και αυτό! Μπορεί να είναι και μια σταγόνα νοσταλγίας για τον τόπο μου, αλλά και αυτό πάλι έσβησε μέσα μου μόλις κάθησα, πριν από λίγο, να ιδώ στην τηλεόραση ειδήσεις και παρέλασε μπροστά μου όλη η αρχαία και σύγχρονη σκουριά.Θα πεις, πάλι. Είσαι σοβαρός τώρα; Να κάθεσαι και να χαλάς τη καρδιά σου, αλλά και τη δικιά μας, γιά έναν Κουτσόβλαχο και με αλλοιωμένες εικόνες μιας εθνικής επετείουθ;

Μάλλον δεν είμαι σοβαρός. Αλλά και μάλλον, από την άλλη, δεν βρίσκω τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψω τι είναι εκείνο που πραγματικά έχει κάνει τη Κυριακή μου εδώ στη Κύπρο τόσο συννεφιασμένη.

Νομίζω πως έχει να κάνει με την Ελλάδα που απομακρύνεται μέσα μου, αλλά και τη Κύπρο που μου υπενθυμίζει διαρκώς ότι είναι ένας άλλος τόπος, και δεν με φέρνει καθόλου κοντά σε κατι καινούργιο και ελπιδοφόρο. Οικείος, αλλά και ξένος. Κοντινός, αλλά και τόσο μακρυνός. Με ομοιότητες πολλές με την Ελλάδα, αλλά και διαφορές τεράστιες.

Όλα αυτά θαρρώ, με έναν τρόπο εξισορροπητικό, τακτοποιούνται. Και σίγουρα, η μαγεία του να κινείσαι ανάμεσα σε τόπους διαφορετικούς είναι ακριβώς να αποδέχεσαι και να απορρίπτεις όσα, με το νου και τη καρδιά, αισθάνεσαι πως δεν χωράνει στον δικό σου κόσμο.

Είναι μια μπερδεμένη διαδικασία, λοιπόν, που έχει τα πάνω και τα κάτω της, και ίσως σήμερα να είμαι στην κατηφόρα. Παίζουν ρόλο και οι άνθρωποι που συναντάς κάθε μέρα στη πορεία σου, αλλα και πως εσύ καταφέρνεις να χειριστείς (ή να μην χειριστείς) τις αναμενόμενες για τόσο μικρό τόπο "ψευδαισθήσεις μεγέθους", όπως τις λέω.

Τώρα που ξέσπασα λίγο, που έκλεισα την κωλοτηλεόραση και ξαλάφρωσα κάπως, θα κάνω ένα μπάνιο ζεστό και θα κάτσω να διαβάσω το "'Ενα παιδί βαστάει τον ουρανό", μιά αληθινή μαρτυρία πόνου και ελπίδας, γραμμένη από την Σάντρα Τζόνσον, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Εν πλώ" και, έστω και εάν έχω διαβάσει μόνο καμιά 30ριά σελίδες ως τώρα, το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Ιδίως αυτές της μέρες της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής.

Η ΚΥΡΙΑ ΑΣΜΑ ΚΑΝΕΙ SHOPPING...

 Oι Υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαικής Ενωσης συμφώνησαν σήμερα στην επιβολή μέτρων απαγόρευσης εισόδου της γεννημένης στη Βρετανία συζύγου του ηγέτη της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσσαντ, καθώς και πάγωμα των περιουσιακών της στοιχείων σε χώρες της Ένωσης.

Η επιβολή αυτών, αλλά και άλλων μέτρων, ισχύει ήδη για τον Σύριο ηγέτη, καθώς και για άλλους 11 ανώτατους αξιωματούχους του απολυταρχικού του καθεστώτος, που κατηγορείται από αντικυβερνητικούς ακτιβιστές για την δολοφονία χιλιάδων διαδηλωτών τους τελευταίους 12 μήνες.

Η Άσμα αλ-Άσαντ, 37 ετών, είναι κόρη Σύριου καρδιολόγου στο Νοσοκομείο Κρόμγουελ του Λονδίνου. Η μητέρα της είναι συνταξιούχος διπλωμάτης, επίσης Σύρια. Η ίδια γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο. Φοίτησε σε ιδιωτικά σχολεία, έκανε σπουδές σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο King’s College, και έχει δίπλωμα στη Γαλλική Φιλοσοφία. Εργάστηκε στο τμήμα παραγώγων μετοχών της Deutsche Bank, και αργότερα στην τράπεζα J.P.Morgan. Γνωρίστηκαν με τον Μπασάρ αλ Άσαντ κατά την διάρκεια των δικών του σπουδών στο Λονδίνο,  παντρεύτηκαν στη Συρία τον Νοέμβριο του 2000, λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα του Χαφέζ αλ Άσαντ, και έχουν τρία παιδιά.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ακτιβιστές έδωσαν στη δημοσιότητα περίπου 3000 ηλεκτρονικά μηνύματα (e-mails) που λέγεται ότι εστάλησαν από λογαριασμούς που ανήκουν στην κ.Άσαντ. Τα μηνύματα, που δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα από ανεξάρτητη αρχή εάν πράγματι είναι γνησια και εάν ανήκουν σε αυτήν, εμφανίζουν την κ. Άσαντ να συνεχίζει να αγοράζει πανάκριβα προιόντα μέσω του Ίντερνετ, ακόμα και τώρα που τόσος κόσμος σφαγιάζεται στη χώρα της από τις καθεστωτικές δυνάμεις.

Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι τουλάχιστον 8000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τον λαικό ξεσηκωμό κατά του καθεστώτος Άσαντ τον προηγούμενη Μάρτιο. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Συρίας, ισχυρίζεται ότι τρομοκτράτες και ένοπλες συμμορίες είναι πίσω από τις πράξεις βίας, και υπογραμμίζει ότι εκατοντάδες κυβερνητικοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί κατά τις εχθροπραξίες.

ΠΕΣ ΚΑΤΙ...

Του
Λευτέρη Κουσούλη*

Ασκληπιού και Σόλωνος γωνία. Στο μικρό χώρο που απέμενε δίπλα σε ανόητα θηριώδη συνθήματα, με λεπτό μαρκαδόρο προσεκτικά και καλλίγραμμα κάποιος ή κάποια έγραψε: «Πες κάτι. Η ζωή είναι ωραία».

Μέσα στον πολύβουο δρόμο, στην ηχηρή σιωπή που χιλιάδες σελίδες κοινωνιολογίας επιχείρησαν να ερμηνεύσουν, η απλή σιωπή βρίσκεται μέσα σ’ αυτό το «πες κάτι».

Πες κάτι. Βαρέθηκα πια τις συζητήσεις χωρίς νόημα. Την πολυλογία χωρίς αντικείμενο.

Πες κάτι. Βαρέθηκα πια αυτή την επιφανειακή συνύπαρξη. Χωρίς επικοινωνία και κοινωνία. Αναζήτηση της σχέσης μέσα σε μια κοινωνία απουσίας σχέσεων.

Πες κάτι. Βαρέθηκα πια τα στομφώδη δελτία ειδήσεων, τις ηχηρές διακηρύξεις και τις ανούσιες αποπλανητικές υποσχέσεις.

Πες κάτι. Να σ’ ακούσω. Να μου μιλάς. Να σε κοιτάξω σε μια συνάντηση ανθρώπων. Διαφορετικών υπάρξεων. Αναζητητικών ελευθεριών.

Πες κάτι. Οι απλές και συναρπαστικές λέξεις σου μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

Δεν μπορούσε κανένα σύνθημα να το πει πιο απλά, πιο λιτά, πιο μεστά.

Πες κάτι. Η ζωή είναι ωραία.

*Πολιτικός Επιστήμων

ΚΩΜΩΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ

Σήμερα το πρωί, στο Προεδρικό στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας έδωσε Συνέντευξη Τύπου ("Δημοσιογραφική Διάσκεψη" τη λένε, ορθότερα, εδώ) με θέμα τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό ζήτημα.

Ήταν προγραμματισμένο, πρίν αρχίσει να δέχεται τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, να κάνει μία εισαγωγική τοποθέτηση 20 λεπτών.

Η τοποθέτηση αυτή έγινε μαραθώνια ομιλία 50 λεπτών, ένα πολύ μεγάλο μέρος της οποίας αναλώθηκε στην έκφραση παραπόνων του για την αδυσώπητη, όπως είπε ο ίδιος, κριτική που του ασκούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και μεγάλη μερίσδα των Μέσων Ενημέρωσης.

Η τακτική αυτή του κ. Χριστόφια, θύμισε άλλες εποχές, και άλλα καθεστώτα. Θύμισε τακτικές μονολόγου. Και σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να κάνει ένα διάγγελμα, εφ' όσον έτσι το ήθελε, πρός τον κυπριακό λαό και να του μιλούσε επί ώρες ατέλειωτες, όπως ο Κάστρο στη Κούβα, παρά να προσβάλλει έτσι, με τον τρόπο του, τους δημοσιογράφους που πολύ υπομονετικά περίμεναν για να κάνουν την δουλειά τους.

Τελικά, δεν την έκαναν, γιατί ο κ. Χριστόφιας τους έφαγε τουλάχιστον μισή ώρα με την άσκοπη τοποθέτησή του, αλλά και με τις απίστευτα μακρές απαντήσεις που έδωσε στα λίγα ερωτήματα που του ετέθησαν. Προσέβαλε το δημοσιογραφικό επάγγελαμ, διότι τους επέβαλε μιάν ατζέντα που ήδη εγνώριζαν, και τους αφαίρεσε την δυαντότητα να του θέσουν ερωτήματα καίρια.

Η τακτική αυτή, που με εξέπληξε δυσάρεστα, και που δεν νομίζω να εφαρμόζεται σε καμμία πολιτισμένη χώρα του κόσμου, παραπέμπει ευθέως σε προπαγάνδα.γεγονός που επιβεβαίωσα λίγη ώρα μετά όταν είδα το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (που ελέγχεται απολύτως από την κυβέρνηση) να μεταδίδει ολόκληρη την εισαγωγική ομιλία-μαραθώνιο του κ. Χριστόφια, στην πρώτη σελίδα, και τά όσα ειπώθηκαν κατα την κουτσουρεμένη δημοσιογραφική διάσκεψη αναρτήθηκαν πολύ αργότερα, και όχι σε περίοπτη θέση.
Το αποκορύφωμα, πάντως, της προεδρικής παράστασης σήμερα στη Λευκωσία, ήταν η ατάκα του ότι δεν θέλει να αποκαλύψει από τώρα εάν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές, το 2013, αλλά "ο διεθνής παράγοντας εύχεται να ξανακερδίσω την προεδρία, και πολλοί από τους αξιωματούχους με τους οποίους έχω συνομιλήσει, μου είπαν ότι τους είναι δύσκολο να φανταστούν την Κύπρο χωρίς εμένα στην προεδρία"!

Υπό άλλες περιστάσεις, θα μπορούσε να είναι διασκεδαστικός....

ΑΡΙΘΜΟΙ 21.03.2012

$6 εκατ. δολλάρια κέρδισε, παίζοντας Black-Jack, σε μία μόνο βραδυά, στο καζίνο Tropicana, στο Atlantic City, ο δεινός (όπως αποδεικνύεται) γκάμπλερ Ντον Τζόνσον, 49 ετών. Από τον περασμένο Δεκέμβριο ο Τζόνσον έχει κετρδίσει $4 εκατομμύρια στο καζίνο Caesars, και άλλα $5 εκατομμυρια στο Borgata, πάντα στο Black-Jack, πάντα στο Atlantic City.

SERIAL NUMBER ΕΝΑΝΤΙΟΝ SERIAL ΚΛΕΦΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ

Το έλαβα από φίλο μου που ξέρει από κινητά, έχει ψάξει το συγκεκριμένο θέμα, και επιβεβαιώνει ότι είναι αληθές το παρακάτω σημείωμα:

Οι έμποροι κινητών διατηρούν κρυφή την παρακάτω πληροφορία έτσι ώστε ο κλέφτης του κινητού σου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την συσκευή (με άλλη κάρτα SIΜ) και παράλληλα εσύ, το θύμα της κλοπής, να πρέπει νʼαγοράσεις άλλη συσκευή.

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να μάθεις και να φυλάξεις το serial number του κινητού σου. Πληκτρολόγησε *#06# (αστεράκι δίεση 06 δίεση) και στην οθόνη σου θα εμφανιστεί ένας κωδικός.
Αυτός ο κωδικός, μοναδικός στον κόσμο, είναι ο αριθμός μητρώου (serial number) της συσκευής σου. Σημείωσέ τον και φύλαξέ τον κάπου. Αν σου κλέψουν το κινητό, ειδοποίησε τον  πάροχό   σου και δώστου αυτό τον αριθμό. Τότε η συσκευή σου θα μπλοκαριστεί τελείως, και δεν θα λειτουργεί ακόμη και αν ο κλέφτης αλλάξει την κάρτα SIM. Πιθανόν να μην ανακτήσεις την συσκευή σου αλλά τουλάχιστον θα έχεις τη βεβαιότητα ότι ο κλέφτης δεν θα την χρησιμοποιήσει ποτέ.

Το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ είναι ότι, αν όλοι το εφαρμόσουμε αυτό, η κλοπή κινητών θα καταστεί κάτι το τελείως άχρηστο.

ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Μια από τις ωραιότερες φωνές όλων των εποχών, σε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ. Για μιά, μόνο, στιγμή στον χρόνο (One Moment in Time), που μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή, ή απλώς να σου την κάνει πιο ομορφή. Να σε κάνει να σταθείς για λίγο, εκεί που τρέχεις σαν τρελλός, και να πείς wow! Αυτό το τραγούδι, το έχω ακούσει εκατοντάδες φορές από την Ουίτνι Χιούστον, και σε πολλές εκδοχές. Μπείτε στο YouTube και εσείς, και ακούστε 5-6 από τις live εκδοχές της. Είμαι σίγουρος ότι σε κάθε μία από αυτές, θα ανακαλύψετε μία ξεχωριστή ερμηνεία. Έτσι που να μήν ξέρεις στο τέλος ποιά απ' όλες να επιλέξεις.

Με συγκινούν μουσικές από πολλούς χώρους, και δεν έχω κολλήματα με ταμπέλλες. Όταν βγαίνει από τη ψυχή, όταν προδίδει δουλειά και γνώση πίσω της, όταν σέβεται αυτόν που την ακούει, όταν σε κάνει να θέλεις να τραγουδήσεις και εσύ, ή να σιγοψιθυρίσεις τον σκοπό της, τότε είναι πραγματική μουσική.

Απόβραδο στη Λευκωσία. Βουίζουν γύρω μου ειδήσεις άνυδρες, μέ έμφαση σε ασήμαντες πράξεις, ασήμαντων προσώπων. Διόρθωσα τα κείμενα τών παιδιών, έλεγξα τα τρέιλερ και τα τίζερ (πόσο απεχθείς όροι, αλήθεια), και κάθομαι για λίγο, πριν κατέβω στα μπουντρούμια του κοντρόλ, να διαβάσω λίγους στίχους του Ρεμπώ και να ακούσω μουσική.

Αυτήν την "Μια στιγμή στον Χρόνο" θέλησα τώρα να μοιραστώ μαζί σας.

IN MEMORIAM: ΣΕΝΟΥΝΤΑ Γ'. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΚΟΠΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Δεν κοιμάται. Νεκρός είναι!

Τελέστηκε χθές, 18.03.2012, στο Κάϊρο, η κηδεία του Προκαθήμενου της Εκκλησίας των Κοπτών, Σενούντα Γ', αποκαλούμενος και "Πατριάρχης των Κοπτών Χριστιανών", που πέθανε το Σάββατο 17 Μαρτίου σε ηλικία 89 ετών. Χιλιάδες πιστοί παρακολούθησαν την εξόδιο ακολουθία στην οποία, όπως βλέπετε και στην φωτογραφία, κατα το πρωτόγνωρο τελετουργικό, το άψυχο σώμα του Πατριάρχη είχε τοποθετηθεί στον επισκοπικό θρόνο, μέσα στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάρκου στην Αμπασίγια του Καΐρου.

IN MEMORIAM: Νίκος Βασταρδής. 1924-2012

Καλός ηθοποιός. Ένα από τα εκλεκτότερα "θεατρικά παιδιά" του Κάρολου Κουν. Ενεργός πολίτης. Δυναμικός, μα και διακριτικός άνθρωπος. Με λίγα λόγια (περισσότερα δεν χρειάζονται) ο Νίκος Βασταρδής, που έφυγε χθες, πλήρης ημερών, άν και πολλές από αυτές τις μέρες, στη ζωή του δεν ήταν εύκολες. Πίστεψε σε, και αγωνίστηκε για έναν καλύτερο κόσμο. Πιο δίκαιο, πιο ευγενικό, πιο μορφωμένο. Από το '90 και μετά΄, παραδέχτηκε ότι ο ίδιος δεν θα προλάβει να ζήσει έναν τέτοιο κόσμο. "Τουλάχιστον τα εγγόνια μας", έλεγε. Αν και για την Ελλάδα, δεν το πολυπίστευε ούτε αυτό.

Για την καλλιτεχνική του πορεία και προσφορά, έχει πολύ καλή παρουσίαση στην "Καθημερινή", στο http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/03/2012_433552

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ

Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΑΕΚ είναι η πρωταθλήτρια Ελλάδας για την αγωνιστική περίοδο 2011-2012, καθώς, στην αναμέτρηση με την οποία θα πέσει η «αυλαία» της 8ης αγωνιστικής στο πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών, προηγείται ήδη του Παναθηναϊκού με 2-0 σετ (25-16, 25-14). Η Ενωση πήρε το βαθμό που χρειαζόταν και αύξησε τη διαφορά της από τον δεύτερο Ολυμπιακό στους 7 βαθμούς, δύο αγωνιστικές πριν από τη λήξη του πρωταθλήματος, το οποίο κατάκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ: Φακές Λευκαδίτικες

Τώρα που είμαστε στην περίοδο της νηστείας, που να τολμήσω να στείλω στον Χρίστο συνταγή με... κρέμα γάλακτος.. Ετσι σήμερα θα γράψω το πως φτιάχνονται οι σωστές φακές σούπα σύμφωνα με την ιεροτελεστία της καλής Λευκαδίτισας νοικοκυράς... . Στέκεται υπομονετικά πάνω απο την κατσαρόλα ανακατεύοντας την σούπα υπομονετικά επί 1 - 1,5 ώρα μέχρι να χυλώσουν οι φακές και έτσι να αφήσουν τα αρώματα τους μέσα στην κατσαρόλα.  Βέβαια, αν είναι φακές απο την Εγκλουβή η Λευκαδίτισα,που ξέρει καλά τη σημασία του χυλώματος, θα κάτσει ...λιγότερη ώρα επειδή είναι πιό βραστερές αλλά και πιό νόστιμες, γιαυτό  και είναι περιζήτητες... (και οι φακές και οι Λευκαδίτισες !). Μάλιστα ίσως να τις έχουν πιστοποιήσει και σαν ΠΟΠ προϊόν, δεν το ξέρω σίγουρα. Για μιά πιό εύκολη εκδοχή, άμα μάλιστα δείτε στο τέλος ότι οι φακές σας δεν είναι βραστερές, η λύση του μπλέντερ είναι μιά πολύ καλή επιλογή...

400 γραμμ  φακές ψιλές
8 κ.σ. ελαιόλαδο εξαιρετικό παρθένο
2 -3 σκελίδες σκόρδου
1 φύλλο δάφνης
αλάτι

Πλένουμε τις φακές δύο φορές,  γεμίζοντας με κρύο νερό την κατσαρόλα που θα τις βράσουμε, και ό,τι επιπλέει από επάνω το βγάζουμε με ένα σουροτιράκι.

Βάζουμε 3-4 δάκτυλα κρύο νερό στην κατσαρόλα, ρίχνουμε τις φακές και αφού πάρουν μία - δύο βράσεις προσθέτουμε λίγο κρύο νερό και τις σουρώνουμε.

Ξαναβάζουμε λίγο κρύο νερό στην κατσαρόλα και προσθέτουμε πάλι τις φακές, να σκεπάζονται ένα δάκτυλο από πάνω. Οταν πάρει βράση το νερό τις αφήνουμε 5 λεπτά και μετά αρχίζουμε να τις ανακατεύουμε προσθέτοντας από λίγο νερό κάθε φορά, έτσι ώστε το νερό να μην ξεπερνά τα 2 -3  εκατοστά πάνω από τις φακές. Οι φακές σιγά σιγά αρχίζουν να φουσκώνουν και εμείς κάθε 2-3 λεπτά τις ανακατεύουμε ώστε θα αρχίσουν σε λίγο να θολώνουν το νερό τους. Μετά από καμιά ώρα ενώ τις ανακατεύουμε που και που, οι φακές θα κοντεύουν να γίνουν, οπότε ρίχνουμε 1-2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες και αν θέλουμε ένα φύλλο δάφνης και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Πρέπει να έχουν χυλώσει πλέον και δοκιμάζουμε τις φακές να δούμε εάν έχουν βράσει.

Μετά από λίγα λεπτά αρχίζουμε να προσθέτουμε το ελαιόλαδο σε  δόσεις ανακατεύοντας συνεχώς ώστε να ομογενοποιηθεί κατά το δυνατόν με φακές οι οποίες θα πρέπει στο τέλος να έχουν χυλώσει εντελώς (σύνολο βρασμού 1,5 ώρα περίπου, ανάλογα με την ποικιλία από τις φακές που έχετε και το πόσο βραστερές είναι.

Στο τέλος, δοκιμάζουμε και προσθέτουμε όσο αλάτι μας  πάει στη γεύση και σερβίρουμε !

Για μια αλλαγή πάντως, αν δεν έχετε μάλιστα την υπομονή να τις κάνετε με την ιεροτελεστία της Λευκαδίτικης γιαγιάς, μπορείτε να προσθέσετε ακόμα 1 φλιτζάνι νερό και να τις χτυπήσετε καλά στο μπλέντερ. Προσθέστε και λίγο φρέσκο καλό ελαιόλαδο και έτσι θα πάρετε μιά  εξαιρετική πηχτουλή, πεντανόστιμη οφέλιμη σούπα την οποία μπορείτε να συνοδεύσετε με μια βραστή σαλάτα στην οποία θα φροντίσετε να βάλετε άφθονο λεμόνι (βιταμίνη C), για να μπορέσει ο οργανισμός σας να απορροφήσει τον σίδηρο από τις φακές !

Animo Abidal!

Ο Ερικ Αμπινταλ θα υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος, όπως ανακοίνωσε πριν η Μπαρτσελόνα.

Ο Γάλλος ποδοσφαιριστής πριν από ένα χρόνο είχε υποβληθεί σε αφαίρεση όγκου, αλλά το πρόβλημα του δεν λύθηκε. Πάντως, είχε επιστρέψει στην ενεργό δράση πριν το τέλος της χρονιάς, μάλιστα, είχε αγωνιστεί και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στον αγώνα της Ρεάλ (μεγάλης αντιπάλου της Μπαρτσελόνα) εναντίον της Λιόν, φέτος, για το Τσάμπιονς Λίγκ, οι ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων, μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο, φορούσαν φανέλες που έγραφαν Animo Abidal (δηλαδή, "Δύναμη, Αμπιντάλ").

Η Μπαρτσελόνα στην ανακοίνωσή της αναφέρει: «Ο παίκτης θα υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος, ως αποτέλεσμα της προόδου της ηπατικής νόσου του. Η μεταμόσχευση κρίθηκε μια επιλογή από την αρχή της θεραπείας του πριν από ένα χρόνο. Ύστερα από προσωπική επιιθυμία του αθλητή, ο σύλλογος ζητά τον μέγιστο σεβασμό της ιδιωτικής ζωής του».

Ο ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΕΓΚ ΣΜΙΘ

ΠΡΟΣΩΠΑ & ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ*

(Σκίτσο από την New York Times)

Την περασμένη Τετάρτη, 14 Μαρτίου, ο γεννημένος στη Νότια Αφρική τραπεζίτης Γκρέγκ Σμιθ, επικεφαλής του Τμήματος Παραγώγων Μετοχών της Goldman Sachs ,στο Λονδίνο, υπέβαλε την παραίτησή του, "σήμερα, μετα από 12 χρόνια στην εταιρεία" μέσω e-mail, που δημοσίεύτηκε ως άρθρο στην εφημερίδα New York Times, που έχει γίνει θέμα συζήτησης σε όλο τον κόσμο, και μία μέρα μετά, η μετοχή της παγκόσμιας επενδυτικής τράπεζας βούτηξε κατά 3,4% στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, που μεταφράζεται σε ζημιά περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολλαρίων!

Ο Σμιθ λέει ότι, όταν πρωτάρχισε να δουλευει για την Goldman Sachs γύρω στο 2000, μόλις αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ήταν μία τράπεζα "που βασιζόταν σε ομαδική δουλειά, πού είχε ακεραιότητα, πνεύμα ταπεινοφορσύνης, και πάντοτε κοίταζε το συμφέρον των πελατών της". Τώρα πια όμως, λέει στην επιστολή παραίτησής του, το εργασιακό περιβάλλον "είναι τοξικό και καταστροφικό".

Μίλησε ακόμα για μία τράπεζα "που καθοδηγείται από την απληστία της", που αποκαλεί τους πελάτες της "μάπετς" (από τους γνωστούς ήρωες του "Μάπετ Σόου", που προσπαθεί, λέει, να πείσει τους πελάτες της να επενδύσουν σε μετοχές ή άλλα προιόντα από τα οποία η ίδια η τράπεζα θέλει να απαλλαγεί γιατί δεν πιστεύει πιά σε αυτά".

"Πείτε με 'παλιομοδίτης' ή ό,τι άλλο θέλετε, αλλά εμένα δεν μου αρέσει να πουλάω στους πελάτες μου κάτι που ξέρω ότι είναι κακό για αυτούς. Σήμερα, το πιο σύνθηθες ερώτημα που άκουγα από τους πιο νεαρής ηλικίας αναλυτές μας ήταν 'Πόσα χρήματα βγάλαμε σήμερα από τον τάδε πελάτη μας;'. Αυτή η προσέγγιση δεν μου άρεσε καθόλου".

Ο Σμιθ, που γράφεται ότι εισέπραττε τον χρόνο περίπου 500.000 δολλάρια ως trader παραγώγων για την Goldman Sachs, έγραψε ακόμα στην επιστολή παραίτησής του, που κοινοποίησε μέσω της New York Times, ότι άκουσε πολλές φορές τους συναδέλφους του να λένε ότι "πέταξαν έξω τα μάτια του τάδε πελάτη-επανδυτή", και ότι αρρώσταινε κάθε φορά που διαπίστωνε τέτοια αντιμετώπιση.

Πριν από καιρό, το περιοδικό Rolling Stone εείχε περιγράψει την Goldman Sachs ώς "ένα τεράστιο καλαμάρι βαμπίρ, που έχει τα πόδια του τυλιγμένα γύρω από το πρόσωπο της ανθρωπότητας, φράσσοντας την κυκλοφορία του αίματος προς οτιδήποτε έχει την οσμή αίματος".

* Τίτλος στήλης που διατηρούσα επί χρόνια στην "Ελευθεροτυπία", πρίν ενσκήψει σε αυτήν η "νέα τάξη πραγμάτων" (και όχι κάποια τράπεζα), που την οδήγησε στο κλείσιμο.

Τιμωρός καιρός...

Από την Πρωτοβουλία Συναυλιών Αλληλεγγύης στις Γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά", λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση, που έχει σχέση με τις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν από μερίδα πολιτών εναντίον καλλιτεχνών, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση εκείνη κατα του Γιώργου Νταλάρα.

"Τα φαινόμενα βίας, οι τραυματισμοί μουσικών και η καταστροφή μουσικών οργάνων, ιδιαίτερα στην τελευταία συναυλία, έχουν αναιρέσει το νόημα και το χαρακτήρα των μουσικών εκδηλώσεων που σχεδιάσαμε.  Ξεκινήσαμε με την πρόθεση, να οργανώσουμε συναυλίες άρτιες καλλιτεχνικά και τεχνικά, με ελεύθερη είσοδο στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, όπως έτσι ακριβώς θα τις παρουσιάζαμε και σε ένα κεντρικό θέατρο της πόλης. 

Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι γνωστά σε όλους. Αυτοί που έπρεπε να καταδικάσουν, καταδίκασαν και αυτοί που «νόμιζαν» ότι έπρεπε να χαρούν, χάρηκαν.  Η βία των λίγων επιβλήθηκε στους πολλούς κατακτώντας το «ζωτικό της χρόνο» στα ΜΜΕ.  Επειδή η χρονική συγκυρία, ενόψει των επερχόμενων εκλογών απαιτεί  νηφαλιότητα, ξεκάθαρα μηνύματα και περίσκεψη, δε θα προσφέρουμε  μια ακόμα ανοιχτή εκδήλωση, αφορμή και πεδίο τυφλής αντιπαράθεσης σε όσους επιθυμούν κάτι τέτοιο.  Δε θα μετατρέψουμε τους χώρους μαζικής προσέλευσης του κόσμου σε αρένα, για αυτούς που επιδιώκουν με τις ενέργειές τους, να συνεχίσουν τον κύκλο της βίας των άκρων.  Τώρα, απαιτείται κατανόηση και αναβολή κάθε δράσης που αλλάζει το νόημα της πρωτοβουλίας μας.

Σταματούμε εδώ, παρότι είναι προφανές ότι μπορούμε και έχουμε να πούμε πολλά περισσότερα από αυτά που διαδραματίστηκαν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.  Αυτά στην ώρα τους!  Θεωρούμε όμως, ότι η οποιαδήποτε ανακύκλωση των γεγονότων, ενισχύει αντιδημοκρατικές προθέσεις και πρακτικές, κανονικοποιεί τη βία και αναπαράγει την πόλωση, δημιουργώντας ένα εύφλεκτο υλικό που απειλεί όλους μας αυτήν τη δύσκολη ώρα. 

Με ψυχραιμία, στο επανιδείν." 

                                                              ********************

Την περασμένη εβδομάδα πήρα μία συνέντευξη, τηλεφωνικώς, από τον Γιώργο Νταλάρα, και ένα μέρος της μεταδόθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του Αντέννα Κύπρου όπου, εδώ και μερικές εβδομάδες έχω αναλάβει καθήκοντα Διευθυντή Σύνταξης.

Δεν έκρυψε τη στεναχώρια και την απογοήτευσή του για τα επεισόδια εις βάρος του, αποδίδοντάς τα σε "μία μειοψηφία ανθρώπων που, σε παλαιότερα χρόνια, θα ενέπιπταν στην κατηγορία εκείνη που ονομάζαμε ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ".

Είπε ακόμα, (και ως προς τούτο συμφωνώ απολύτως μαζί του), ότι δεν μπορεί να αποδεχτεί την επιθατική απαίτηση ορισμένων να δώσει εκείνος από τα λεφτά του για να φάνε όσοι συμπολίτες μας πεινούν. Διευκρίνησε, κατ΄αρχάς, ότι οι μόνοι χορηγοί που μπήκαν στις συναυλίες του στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, ήταν χορηγοί επικοινωνίας, ώστε να πληροφορηθούν για αυτές όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Όλα τα υπόλοιπα έξοδα (αμοιβές μουσικών, πληρωμή για τον χώρο, ηχολήπτες, φωτιστές, κλπ), τα έβαλε ο ίδιος από την τσέπη του.

Ο Γιώργος Νταλάρας έχει πουλήσει, στην μακρά σταδιοδρομία του, περισσότερα από 200 εκατομμύρια άλμπουμ. Οπως μου έλεγε και ο ίδιος, εάν κέρδιζε από κάθε δίσκο μόνο 1 ευρώ, σημαίνει ότι έβγαλε, από τους δίσκους μόνο, 200 εκατομμυρια ευρώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να ντρέπεται για αυτό; Και, ακόμα χειρότερα, γιατί θα πρέπει να λογοδοτεί για αυτό σε διάφορους τυχάρπαστους και μίζερους; Δηλαδή, άλλοι συνάδελφοί του στο εξωτερικό, όπως ο Στίγκ, όπως ο Ελτον Τζόν, όπως ο Πίτερ Γκέϊπριελ, και τόσοι άλλοι, που έχουν καταξιωθεί μεσω της δουλειάς τους, από την οποία έβγαλαν και πάρα πολλά λεφτά, θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο επίθεσης από "αγανακτισμένους" για να δώσουν τα λεφτά τους σε φτωχούς;

Πού ξέρουν όλοι αυτοί οι χούλιγκανς ποιός έχει βοηθήσει πάσχοντες συνανθρώπους μας, και πως τους έχει βοηθήσει; Αλλά, ακόμα και να μήν έχει προσφέρει κάποιος φιλανθρωπικό έργο, ποιός έχει το δικαίωμα να τον προπηλακίσει;

Από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η βίαιη συμπεριφορά εναντίον δημοσίων προσώπων, εξέφρασα την έντονη διαφωνία και ανησυχία μου. Ακόμα και εκεί που είναι δικαιολογημένη η οργή πολιτών εναντίον συγκεκεριμένων προσώπων του δημοσίου βίου, ακόμα και εάν είναι αληθές, δυστυχώς, ότι πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν "διαλυθεί" από εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος το οποίο αποδείχθηκε, όντως, άχρηστο και επικίνδυνο, η τυφλή λαική βία δεν αποδίδει καμμία δικαιοσύνη, και αντίθετα δημιουργεί προυποθέσεις ολέθριας εκτροπής.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ

Σας ενημερώνω για το τελευταίο φετινό σεμινάριο γευσιγνωσίας ελαιολάδου που θα γίνει στις 9 μμ, την Τρίτη 20 Μαρτίου 2012,  στην Αίθουσα σεμιναρίων του Οινου ο Αγαπητός στα Μελίσσια, Λεωφ. Πηγής 15.  (http://www.oinosoagapitos.gr)
Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι : γενικά περί ελαιολάδου, κατηγοριοποίηση, τα οφέλη στην διατροφή, η διαδικασία συλλογής και πως γίνεται η σωστή ελαιοποίηση της ελιάς, η συντήρηση του ελαιολάδου, κανονισμοί και ποιοτικές παράμετροι , τι είναι και πως γίνεται η οργανοληπτική αξιολόγηση των ελαιολάδων και τέλος διεξαγωγή τυφλής γευσιγνωστικής αξιολόγησης 8 δειγμάτων ελαιολάδου.
Οσοι τυχόν ενδιαφέρονται να δηλώσουν έγκαιρα συμμετοχή στο τηλέφωνο 210-6142200, με είσοδο 15 ευρώ.
Το σεμινάριο οργανώνει ο Βασίλης Φραντζολάς - M.Sc. Food Policy, γευσιγνώστης ελαιολάδου - φίλος και συνεργάτης του filoftero, όπου οι καταπληκτικές συνταγές του έχουν πολύ μεγάλη απήχηση.

IN MEMORIAM: Αντίο Κυρά Μου. (Δόμνα Σαμίου, 1928-2012)

Πέθανε το περασμένο Σάββατο, 10 Μαρτίου 2012, η μεγάλη ερμηνευτρια και ερευνήτρια της ελληνικής δημοτικής μουσικής, Δόμνα Σαμίου. Στη μικρή και όχι σημαντική πορεία μου στη δημοσιογραφία, ο μεγάλος πλουτος που συνέλεξα είναι οι γνωριμίες μου με ανθρώπους που, και μόνο που τους αντίκρυζες, αισθανόσουν ότι ήταν διαφορετικοί. Οτι, χωρίς έπαρση,  ηταν πολύ πιο πάνω από αυτό που ονομάζουμε "μέσο όρο". Ηταν ξεχωριστοί. Ήταν προικισμένοι.

Η Δόμνα Σαμίου είχε το μεγάλο χάρισμα να μεταδίδει αμέσως αυτήν την ... χάρη της. Ήταν ευλογημένος άνθρωπος. Αφοσιωμένη στο έργο της, που ηταν και σκοπός της ζωής. Να την έχει ο Θεός στη πιο εκλεκτή συντροφιά του.

Εδω, σ' αυτό το σπάνιο βίντεο, τραγουδάει συνοδευόμενη από τον μεγάλο βιολονίστα Γιεχούντι Μενουχίν.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ: ΦΡΕΣΚΙΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΓΑΡΙΔΕΣ ΜΕ ΠΕΝΝΕΣ

Αυτή την εποχή θα βρείτε άφθονες μικρές φθηνές γαρίδες στα ψαράδικα (10 ευρώ περίπου) και νομίζω ότι μπορεί να φτιάξετε ένα εκπληκτικό φαγητό, εύκολα και γρήγορα. Νομίζω ότι είναι από τα λίγες πάστες με θαλασσινά που έχουν τέτοια αρώματα και αυτή την εποχή είναι ευακιρία να φτιάξετε αυτό το φαγητό ακόμα και για ένα καλό τραπέζι. Για κρασί θα πρότεινα ένα εξαιρετικό λευκό από τις Κυκλαδες, το ΠΑΡΟΣ του Μωραίτη, φρέσκο με έντονα αρώματα και στην μύτη και στο στόμα.

(ΣΗΜ.: Για όσους νηστεύουν λόγω Σαρακοστής, η συνταγή είναι ό,τι πρέπει για Σάββατο-Κυριακή, που επιτρέπεται η κατάλυσις οίνου και ελαίου. Χρ.)

1.000 γραμμ φρέσκιες μικρές γαρίδες
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε 5-6 κομμάτια
1 κουτί ψιλοκομμένες ντομάτες (500 γραμμ)
½ ματσάκι μαϊντανός
3 κ.σ. κονιάκ
1 κ.γλ.  ξερό θυμάρι η 2 κ.γλ. φρέσκο
⅔  κουταλάκι κοφτό μπούκοβο (προαιρετικό)
1 πακέτο πέννες
Ελαιόλαδο εξαιρετικό παρθένο
αλάτι, φρέσκο μαύρο πιπέρι

Κόψτε τα κεφάλια από τις γαρίδες και καθαρίστε με λίγο νερό την περιοχή στην άκρη τους.  Βάλτε ελαιόλαδο σε τηγάνι και μόλις κάψει ρίξετε μέσα τις γαρίδες (σε δύο δόσεις) ώστε να σοταριστούν και από τις δύο πλευρές τους. Στο τέλος ρίξτε το κονιάκ και μετά από ένα λεπτό βγάλτε τις από το τηγάνι. Αφήστε μέσα στο τηγάνι το ελαιόλαδο από το σοτάρισμα.

Βάλτε νερό σε μια κατσαρόλα και αφού βράσει προσθέστε αλάτι και τις πέννες. Βράστε σύμφωνα με τις οδηγίες και στραγγίστε την πάστα όταν θα είναι al dente. Βάλτε την πάστα πίσω στην κατσαρόλα.

Με το που θα βάλετε το νερό για να βράσει ετοιμάστε την σάλτσα για τις γαρίδες. Προσθέστε λίγο ελαιόλαδο στο ζεστό τηγάνι και ρίξτε μέσα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και σκόρδο, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Αφήστε 3-4 λεπτά και μετά προσθέστε και την κονσέρβα με την ψιλοκομμένη ντομάτα, το θυμάρι και το μπούκοβο (προαιρ.).

Προσθέστε ακόμη λίγο νερό κατά βούληση και αφήστε την σάλτσα να βράσει για 3 λεπτά. Μετά ρίξτε και τις γαρίδες και ανατέψτε τα όλα μαζί. Προσθέστε στο τέλος τον μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Αδειάστε τις γαρίδες με την σάλτσα τους μέσα στην κατσαρόλα με τις πέννες και ανακατέψτε. Σερβίρετε συνοδεύοντας με ένα παγωμένο λευκό κρασί η και ροζέ.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (Εβδομάδα 12.02.2012 - 18.03.2012)

300.000 λιγότερα οχήματα Ι.Χ. και Δ.Χ. θα κινηθούν φέτος καθώς χιλιάδες φορολογούμενοι παρέδωσαν τις  πινακίδες κυκλοφορίας ή απέσυραν τα οχήματά τους, για να μην πληρώσουν τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας. Φίλος που μου έστειλε τη πληροφορία, έκανε τους ακόλουθους υπολογισμούς που, αν μη τι άλλο, δείχνουν ότι η λεγόμενη "πολιτική οικονομία" έχει πολλές διαστάσεις! Λοιπόν:

"Αν τα τέλη κυκλοφορίας είχαν μειωθεί σε 100 ευρώ μέσο όρο, τα έσοδα του κράτους από τα 300.000 αυτοκίνητα θα ήταν 30.000.000 ευρώ.

Αν τα αυτοκίνητα αυτά έβαζαν το καθένα από 30 ευρώ βενζίνη την 7μάδα και το κράτος έπαιρνε τα μισά (15 ευρώ) θα ήταν 300.000 Χ 15=4.500.000 ευρώ την εβδομάδα χ 52  εβδομάδες ο χρόνος=234.000.000 ευρώ. Σύνολο 264.000.000 ευρώ.

Τα μισά αυτοκίνητα (150.000) θα περνούσαν ΚΤΕΟ το 2012 και θα πλήρωναν παράβολο συνολικά 6.000.000 ευρώ. ΣΥΝΟΛΟ  270.000.000 ευρώ. Αν υπολογίσουμε την απώλεια του ΦΠΑ από ανταλλακτικά, την απώλεια του ΦΠΑ από παροχή υπηρεσιών (εργατικά για επισκευές, service κ.τ.λ.), και την απώλεια του ΦΠΑ από ασφαλιστήρια συμβόλαια, φτάνουμε στο σύνολο των 500.000.000 ευρώ. Με την απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων και την πτώση κίνησης στα συνεργεία θα απολυθούν υπάλληλοι, οι οποίοι θα μπουν στον ΟΑΕΔ .

Δηλαδή φτάνουμε κόστος  περίπου 600.000.000 ευρώ !!!!!

ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΤΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΗΤΑΝ 100 ΕΥΡΩ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΜΕΣΑ /ΕΜΜΕΣΑ ΕΣΟΔΑ  600.000.000 ΕΥΡΩ.
ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΝΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΟΥΝ  ΤΟ 2011 ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ και τα χαράτσια ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ / συντάξεις?  740.000.000 ΕΥΡΏ.
ΤΙ NA ΠΕΙΣ ?????"

                                    ***********
12,178 πολίτες εξ Ελλάδος εγκαταστάθηκαν και εργάζονται στη Κύπρο κατα το 2011. Την προηγούμενη χρονιά, είχαν μεταναστεύσει στο νησί 9,515 άτομα. Στη Κύπρο, οι  περισσότεροι Ελλαδίτες ασχολούνταν με το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, ενώ πολλοί είναι και αυτοί που απασχολούνται στις κατασκευές, τα ξενοδοχεία και το δημόσιο.

1000 Σύριοι πρόσφυγες διέφυγαν στην Τουρκία, μέσα σε μία μόνο μέρα, (Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012), για να γλιτώσουν από πιθανό σφαγιασμό τους από κυβερνητικά στρατεύματα στα βόρεια της χώρας.

Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΘΛΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο κ. Αδαμάντιος Πεπελάσης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όσοι τον γνωρίζουν, ή παρακολούθησαν την πορεία του στο δημόσιο βίο αυτού του τόπου, ξέρουν. Όσοι δεν τον γνωρίζουν, αξίζει να μπούν στον κόπο και να τον μάθουν - όχι από εύκολες και πρόχειρες αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, αλλά από έγκυρες πηγές, και από βιβλία που έχει συγγράψει ο ίδιος.

Σήμερα, αναδημοσιεύουμε στο filoftero (και νάναι καλά ο φίλος μου Βασίλης Κρομμύδας που μου την επισήμανε), μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό "ΜΟΝΟ", του οποίου το ιστολόγιο επίσης αξίζει επισκέψεων, και είναι στη διεύθυνση http://monopressgr.wordpress.com/

Λέμε, με μεγάλη ευκολία, ότι ο πνευματικός κόσμος σωπαίνει. Ποτέ δεν την μάσησα αυτήν την καραμέλλα. Εγραψα μάλιστα κάποτε, και επικρίθηκα έντονα για αυτό, ότι ο πραγματικά πνευματικός άνθρωπος δεν έχει καμμία υπορέωση να μιλά όταν το προστάζει το πόπολο. Μιλά με το έργο του, και όποιος έχει την Παιδεία και την θέληση, άς τον ακούσει, άς τον διαβάσει, άς τον στοχαστεί.

Χαίρομαι που ο κ. Πεπελάσης, που ειναι πράγματι από τους σκεπτόμενους ανθρωπους αυτού του τόπου, επέλεξε να μιλήσει σε ένα "μικρό" μέσον, και όχι σε ένα κραυγαλέο - μέγα, ας πούμε...

Η συνέντευξή του λέει πολλά. Και πάλι, μπορεί κάποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Αυτή είναι η μαγεία του διαλόγου στην ορθολογική σκέψη και επικοινωνία. Την παραθέτω, ελπίζοντας να μας βοηθήσουν τα λόγια του να ανοίξουμε ακόμα περισσότερο τα μάτια μας και, όταν κληθούμε, όποτε κληθούμε, να αναδείξουμε δια της ψήφου μας έναν οποιονδήποτε πολιτικό, να θυμηθούμε πόσες και πόσες φορές δεν πήγαμε στη κάλπη φτωχοί τω πνεύματι!....

                       

Την ημέρα που η Αθήνα υποδεχόταν το χιόνι, συναντήσαμε τον Αδαμάντιο Πεπελάση στο καταφύγιο του στη Φιλοθέη.

Διαπρεπής οικονομολόγος, χρόνια καθηγητής σε αμερικανικά πανεπιστήμια και με μακρά θητεία στη διοίκηση τραπεζών, είχε το προνόμιο να διατελέσει συνεργάτης και φίλος όλων σχεδόν των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης.

Τους έζησε όλους από κοντά, τους συμβούλευσε και συγκρούστηκε μαζί τους. Ο ίδιος αρνήθηκε τη θέση του βουλευτή επικρατείας που του πρότεινε τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο στενός φίλος του, Α. Παπανδρέου. Η μαρτυρία του 90χρονου σήμερα διανοούμενου οικονομολόγου έχει διπλή σημασία. Αφενός, ξεκαθαρίζει το νέο οικονομικό και πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται. Αφετέρου, στο δεύτερο μέρος της κουβέντας μας, καταθέτει ενώπιον της ιστορίας, τις κρίσεις του για τις πολιτικές προσωπικότητες που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική κακοδαιμονία μας. Ο λόγος του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς δεν προέρχεται από έναν αριστερό διανοούμενο με την κλασική έννοια του όρου, αλλά από έναν φιλελεύθερο που βρισκόταν πολύ κοντά αλλά και τόσο μακριά από τα δώματα της εξουσίας. Η συνέντευξη ποταμός που μας παραχώρησε, σε μεγάλο βαθμό είναι απολογητική αλλά και απολογιστική. Αποδομεί εκ των έσω τον μύθο που περιέβαλλε τα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, απευθύνοντας ένα δριμύ κατηγορώ με βαρύτατους χαρακτηρισμούς στους δυο μοιραίους της οικογένειας Παπανδρέου με την οποία συνδεόταν φιλικά μέχρι λίγα χρόνια πριν. Τα ερωτήματα που θέτει είναι αμείλικτα και δεν γίνεται να μείνουν αναπάντητα.