Wednesday, July 8, 2020

Δεν φεύγει από το μυαλό μου αυτή η άθλια εικόνα





Ο Πρόεδρος Τραμπ στάθηκε στον Κήπο των Ρόδων, στον Λευκό Οίκο, ανακήρυξε τον εαυτό του «Πρόεδρο του νόμου και της τάξης», κι έπειτα πέρασε περπατώντας από ένα πλήθος που διαδήλωνε ειρηνικά, που μόλις είχε ψεκαστεί από χημικά από τις αστυνομικές δυνάμεις, ξαναστάθηκε μπροστά σε μία εκκλησία και διαφήμισε τον χριστιανικό του εαυτό.

Πλέον, όποιος γνωστός ή όχι μου πει για τον Τραμπ «ναι, αλλά έφτιαξε ξανά την οικονομία της Αμερικής», θα τον στείλω σε γιατρό που ειδικεύεται σε τέτοιες ψυχοπαθολογικές διαταραχές. Διότι, όταν βλέπεις μόνο αυτό που σε συμφέρει να κοιτάς, και δεν αντιλαμβάνεσαι καθόλου το γύρω από αυτό, ετούτη ακριβώς είναι η διάγνωσή σου.

«Μια κοινωνία που δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε δεν είναι η κοινωνία που θέλουμε. Πόσες ανθρώπινες ζωές πρέπει να χαθούν ακόμα για να καταλάβουμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν; Ότι πρέπει να διεκδικήσουμε μια κοινωνία πιο δίκαιη.» - Tweet από την ActionAid Hellas.

Η #ActionAid καταδικάζει την αστυνομική αυθαιρεσία κατά της μαύρης κοινότητας στις ΗΠΑ στηρίζοντας το αίτημα των οργανώσεων για διακοπή της χρηματοδότησης της αστυνομίας. @ActionAidUSA

Το αυτοκίνητό σου, φιλαράκο, είναι γερμανικό. Η βότκα που πίνεις, ρωσική. Η πίτσα που σ’ αρέσει, ιταλική. Το κεμπάμπ που καταβροχθίζεις, να ξέρεις τούρκικο είναι. Η δημοκρατία στην Ελλάδα γεννήθηκε. Ο καφές σου, από τη Βραζιλία.. Το τσάι σου, από Σρι Λάνκα. Οι ταινίες που σ’ αρέσουν, αμερικάνικες. Το ύφασμα του πουκαμίσου σου από την Αίγυπτο, ραμμένο στη Κίνα. Η βενζίνη που βάζεις στο αυτοκίνητο, από τη Σαουδική Αραβία. Κι όμως, όλο και πιο συχνά σε ακούω να παραπονιέσαι και να διαμαρτύρεσαι που ο γείτονάς σου είναι από άλλη χώρα, μετανάστης. Δεν μαζεύεσαι; Λέω εγώ. (Ομαδική σύνθεση από φίλους που μας κινητοποίησε ο Μάρκος)

Έκανα το λάθος σε άρθρο μου να απαριθμήσω μερικά από τα καλά της καραντίνας, και μου έκανε εντύπωση (αν και δεν θάπρεπε) που αρκετοί σχολίασαν από κάτω «αυτό, ακριβώς, θέλουν να πετύχουν αυτοί που μας έκλεισαν μέσα – να βγαίνουμε μόνο για δουλειά». Κάτι τέτοια άκουγε και διάβαζε παλιά ο Μάνος Χατζιδάκις, κι έλεγε θυμάμαι ότι τελικά πριν πάει κάποιος να ρίξει τη ψήφο του στη κάλπη πρέπει να του κάνουμε τεστ με βλακόμετρο. Αστιευόταν βέβαια, αλλά μεταξύ αστείου και σοβαρού κρύβονται πολλές φορές οι πικρές αλήθειες.

ΥΓ: Χθες ανακοινώθηκε ότι ο Τραμπ έκανε πράξη την απειλή του και έβγαλε τις ΗΠΑ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Με αυτόν τον τύπο στο τιμόνι, η χώρα χάνει όλο και πιο ραγδαία, όλο και πιο πολύ το κύρος της. Και αυτό, για τον υπόλοιπο δημοκρατικό, κόσμο δεν είναι καθόλου καλό. 

No comments:

Post a Comment

Έκλαιγα όλη νύχτα!...

  ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Από έναν δάσκαλο, που πριν από αρκετούς μήνες μου έστειλε ένα μέϊλ.   Δεν θέλω να πω το όνομά του, γιατί ζούμε μέρες αδ...