Ένα κείμενο που με άγγιξε πάρα πολύ, και που διάβασα πριν από κάποιους μήνες σε κυπριακή εφημερίδα, είναι αυτή η επιστολή-νεκρολογία του Γιαννάκη Σ. Τσαγγαρίδη από την Κύπρο, για τον καλαδελφό του Νικόδημο Γιάννη
Τσολάκη, από το χωριό Αγρός της επαρχίας Λεμεσού, που πέθανε το περασμένο καλοκαίρι, 2014.
Είναι από αυτά τα κείμενα που ανακαλύπτεις τυχαία και που, ακόμα κι΄όταν, όπως εδώ, το "θέμα" τους είναι δυσάρεστος, ένας θάνατος, σε κάνουν να νοιώθεις ωραία. Ή καλύτερα, σου φέρνουν μια γλύκα στη ψυχή.
Από αυτή, ακριβώς, την αλιεία εξαιρετικών κειμένων, γεννήθηκε η ανάγκη και η ιδ΄λεα της δημιουργίας αυτού του blog. Συλλέγοντας σκόρπια φύλλα σκέψης...
Οι ουρανοί απέκτησαν απο τις 20 Αυγούστου ένα νέο συγκάτοικο των
Αγίων και Αγγέλων, τον Νικόδημο Γιάννη Τσολάκη απο τον παραδεισένιο Αγρό.
Ο αξέχαστος γεννήθηκε στις 4 Μαΐου το 1919 στον Αγρό. Ο αείμνηστος
αφού τελείωσε το Αρρεναγωγείο Αγρού, ασχολήθηκε με τα περιβόλια του πατέρα του
από μικρό παιδί.
Στο Δημοτικό που φοίτησε είχε ως δάσκαλό του τον Νέαρχο
Κληρίδη, ο οποίος ίδρυσε τον Όμιλο διάδοσης της τριανταφυλλιάς στον Αγρό. Είχε
φυτέψει τριανταφυλλιές σε πολλά χωράφια του πατέρα του.
Σε ηλικία 18 μόλις
χρονών άνοιξε δικό του κατάστημα (υφασματοπωλείο) στον Αγρό και ασχολήθηκε με
το εμπόριο. Μετά απέκτησε τους πρώτους ψυκτικούς θαλάμους για τα φρούτα του
Αγρού και της Πιτσιλιάς.
Ο αλησμόνητος παντρεύτηκε το 1947 την Ελένη, την οποία έχασε το
2001, και με την οποία απέκτησε 7 παιδιά. Το 1967 ίδρυσε την εταιρεία Αδελφοί
Τσολάκη μαζί με τον αδερφό του Ανδρέα και τον γαμπρό του Παναγιώτη, η οποία
εταιρεία συνεχίζει μέχρι σήμερα με τον καταξιωμένο υιόν του Χριστάκη Τσολάκη, ο
οποίος πρωτοπορεί και παράγει βιολογικό ροδόσταγμα και βιολογικά καλλυντικά τα
οποία εξάγονται ανά το παγκόσμιο.
Ο αξέχαστος ήταν μετριόφρων, καλοκάγαθος, πράος, τίμιος και με
κανένα δεν μάλωσε ούτε πίκρανε. Θα σε θυμόμαστε για πάντα!
Γιαννάκης Γ. Τσαγγαρίδης
(*) Ο πίνακας είναι έργο του Κύπριου ζωγράφου από την Άσσια, Αδαμάντιου Διαμαντή, από την συλλογή του "Ο κόσμος της Κύπρου".
No comments:
Post a Comment