ΚΥΠΡΟΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑΜΕ ΑΚΟΜΑ

Η Είδηση

Την προκήρυξη του 6ου διαγωνισμού Επιχειρηματικών Βραβείων Δικοινοτικής Συνεργασίας 2014 (Stelios Award for Business Co-operation in Cyprus) ανακοίνωσε ο Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου, ιδρυτής της easyJet, εμπνευστής πολλών καινοτόμων ιδεών και δημιουργός επιτυχημένων επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, στόχος των Βραβείων του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος Στέλιος, που έχουν πλέον καταστεί θεσμός, είναι η προώθηση και η ανάπτυξη της επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων επιχειρηματιών του νησιού.

Όπως αναφέρεται, σε ειδική τελετή απονομής των βραβείων που θα πραγματοποιηθεί περί τα μέσα Οκτωβρίου στη Λευκωσία, ο Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου θα βραβεύσει 10 επιχειρηματικές ομάδες με το ποσό των 10.000 ευρώ την κάθε μια.

Το Σχόλιο

Πιστεύω ακράδαντα ότι και τέτοιες πρωτοβουλίες κρατούν ζωντανές τις ελπίδες για μία ρεαλιστική λύση του Κυπριακού. Ενός προβλήματος, που έχει απομονωμένη θαρρείς την σημαντικότερη παράμετρό του, που είναι οι πολίτες του νησιού, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι.

Όσο οι πολίτες αυτοί θα άγονται και θα φέρονται από πολιτικά  και κρατικά συμφέροντα που θα τους υπόσχονται λύση δίχως προοπτική, λύση δεν θα υπάρξει.

Όσο κάποιοι θα βολεύονται από την λιμνάζουσα κατάσταση στο νησί, κυρίως επειδή πλούτισαν εύκολα και γρήγορα εξαιτίας της κατάστασης, είναι ανώφελο να συνταχθεί κάποιος με αυτούς, ακόμα και εάν θεωρητικά διαλαλούν ότι θέλουν «δίκαιη και βιώσιμη λύση».

Η καλώς εννοούμενη επιχειρηματικότητα, φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Συνεργάζονται. Συνεννοούνται. Μαθαίνει ο ένας από τον άλλον. Προσφέρουν εργασία. Παράγουν πλούτο. Ανοίγουν πόρτες. Δίδουν ευκαιρίες.

Ο επιχειρηματίας – και αναφέρομαι μόνο σε εκείνον που έχει Παιδεία, ήθος, εντιμότητα και αρχοντιά – είναι ένας άνθρωπος που ψάχνει και βρίσκει λύσεις. Που προσπαθεί συνεχώς να γίνεται καλύτερος. Που ξέρει ότι το δικό του κέρδος είναι και κέρδος άλλων ανθρώπων, κέρδος της ίδιας του της χώρας.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, το συγκεκριμένο είδος επιχειρηματία δεν το είδαμε και πολύ.

Μας ξεγέλασε, χαλώντας και το όνομα των καλών, ο διαπλεκόμενος επιχειρηματίας, αυτός που εξαγόραζε χάρες και εξυπηρετήσεις από ευάλωτους, αγράμματους και πεινασμένους πολιτικούς.

Μας ξεγέλασε ο επιχειρηματίας που ήθελε να επενδύει την μία μέρα λίγα, και την επόμενη να εισπράττει πολλά. Εκείνος που, πολύ γρήγορα, θυσίασε την ποιότητα του προσφερόμενου προϊόντος ή της προσφερόμενης υπηρεσίας χάριν του αστραπιαίου κέρδους.

Μας ξεγέλασε ό άτιμος. Ο επιδειξιομανής. Ο μη δημιουργικός. Ο μαφιόζος. Ο άσχετος. Ο ακατάσχετος. Ο νομίσας ότι γνωρίζει τα πάντα.

Η υγιής επιχειρηματικότητα για την οποία μιλώ εδώ, με αφορμή την πρωτοβουλία του Στέλιου Χατζηιωάννου στη Κύπρο, πρέπει να διαχωρίσει τη θέση της από τέτοια άτομα, που έχουν αμαυρώσει το όνομα των υπολοίπων.

Πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της να ενώσει την κοινωνία, ιδίως στην Κύπρο που είναι μια σταλιά τόπος και δεν έχει την πολυτέλεια να μένει άλλο διχασμένη.

Σαράντα τόσα χρόνια τώρα, αφήσαμε να αναπτυχθεί ένα παραεμπόριο στη Κύπρο, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλαμε να ανοίξουμε τις πόρτες μας στην υγιή και καθαρή επιχειρηματικότητα.

Προτιμήσαμε να κάνουμε τα στραβά μάτια για να περνάνε ναρκωτικά από διάφορα γνωστά «περάσματα» στη Πράσινη Γραμμή, παρά να νομιμοποιήσουμε και να στηρίξουμε μια διαυγή συνεργασία μεταξύ λίγων επιχειρηματιών.

Αφήσαμε να ανθίσει, και στον βορρά και στον νότο, ό,τι πιο βρώμικο και παράνομο μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους, με σωματεμπορία, λαθρεμπόριο, και τουρισμό τζόγου, και κάθε φορά που τολμούσε κάποιος να μιλήσει για υγιή επιχειρηματικότητα τον δαιμονοποιούσαμε και τον αποπαίρναμε.

Πιστεύω ότι ο δρόμος της επιχειρηματικότητας μπορεί να φέρει τους απλούς ανθρώπους κοντύτερα. Θα δοκιμαστούν οι σχέσεις τους στη πράξη. Και τα περίφημα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» θα οικοδομηθούν από τα κάτω προς τα πάνω, και όχι αντίστροφα.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου, όλοι ξέρουν ότι είναι ένας πείσμων άνθρωπος, χωρίς καμία πολιτική αρετή, που απλώς εκτελεί τις εντολές της Άγκυρας εξασφαλίζοντας, μαζί με την υποστήριξή της, και το δικό του πολιτικό χαρτοφυλάκιο.

Είχαμε και εμείς τους δικούς μας, κάτω του μετρίου πολιτικούς. Δεν θέλω και δεν ωφελεί να μπούμε σ’ αυτήν την κουβέντα, γιατί θα χαθεί η ουσία της.

Εκείνο που λέω, λοιπόν, ότι είναι ανώφελο πλέον να αφήνουμε την τύχη μας στα χέρια τέτοιων ανθρώπων. Και να ενεργοποιηθούμε σε τομείς που μας παίρνει – ένας από τους οποίους είναι και ο επιχειρηματικός.

Δεν είναι εύκολο μονοπάτι ετούτο. Αλλά με θέληση και αποφασιστικότητα, με ανοικτό μυαλό και ειλικρινή συνεργασία, μπορούμε να τον περπατήσουμε μαζί με εκείνους με τους οποίους ζούμε δίπλα-δίπλα και, εάν χρειαστούμε ο ένας ένα ποτήρι νερό από τον άλλον, αντί να το ζητήσουμε στα ίσα από αυτόν, το εισάγουμε από το εξωτερικό!...