ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο τρομοκράτης, απολαμβάνει την Δημοκρατία που εχθρεύεται και εκδίδει βιβλίο. Τα θύματά του δεν μπορούν να μιλήσουν…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ, 56, μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» (17Ν), που έδρασε από το 1975 έως το 2002, δολοφόνησε 23 ανθρώπους σε 103 επιθέσεις εναντίον επιλεγμένων στόχων. Είναι έγκλειστος στις φυλακές του Κορυδαλλού στην Αθήνα, έχοντας καταδικαστεί τελεσίδικα σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 12 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην Οργάνωση. Από προχθές, σάλος μεγάλος έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα από την κυκλοφορία του βιβλίου του «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη», από τις Εκδόσεις Λιβάνη, που επίσης δέχονται πολλαπλά πυρά από ανθρώπους που θεωρούν ότι «δεν μπορείς να δίνεις βήμα σε έναν στυγνό δολοφόνο», και ότι τα χρήματα που θα εισπραχθούν από τις πωλήσεις του επίμαχου βιβλίου «είναι ματωμένα χρήματα».

 

Ο ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ τρομοκράτης κάνει στο βιβλίο έναν απολογισμό της πορείας του, όπως την ονομάζει, και αναφέρεται στις περισσότερες τρομοκρατικές ενέργειες στις οποίες συμμετείχε, και που βεβαίως δεν τις θεωρεί τρομοκρατικές αλλά «επαναστατικές». Εάν για κάτι μετανιώνει, λέει, αυτό είναι η δολοφονία τον Ιούλιο του 1992 του νεαρού κοσμηματοπώλη Θάνου Αξαρλιάν, 20, ο οποίος περπατούσε προς το εργαστήρι του στο πεζοδρόμιο της συμβολής των οδών Καραγιώργη Σερβίας και Βουλής, κοντά στο Σύνταγμα, όταν θραύσματα ρουκέτας που στόχο είχε τον διερχόμενο με το αυτοκίνητό του, τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά, πέτυχαν εκείνον και τον σκότωσαν. «Αυτό ήταν το μοναδικό μας λάθος», γράφει στο βιβλίο του ο Κουφοντίνας, αφήνοντας όμως ταυτόχρονα και υπαινιγμό ότι ίσως να ευθυνόταν για τον θάνατο του Αξαρλιάν και η αστυνομία η οποία, κατά την άποψή του, δεν άφησε το ασθενοφόρο να προσεγγίσει στο σημείο όπου ο νεαρός κείτονταν στο πεζοδρόμιο τραυματισμένος για να του παράσχει πρώτες βοήθειες.

 

 

Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ αυτός, εκτός του ότι δείχνει και την ανανδρία και αδιαντροπιά των αυτοαποκαλούμενων «επαναστατών», είναι ολωσδιόλου ψευδής καθότι ο υπογράφων, ως δημοσιογράφος τότε της αθηναϊκής «Ελευθεροτυπίας», βρισκόταν περίπου 10 μέτρα από το σημείο όπου κτυπήθηκε ο Αξαρλιάν και όπως έγραψε τότε στην εφημερίδα ως αυτόπτης μάρτυρας, ακόμα και 3-4 άνθρωποι που έσπευσαν αμέσως να του παράσχουν πρώτες βοήθειες, ανάμεσά τους και ένας που έλεγε ότι ήταν γιατρός, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα διότι πολύ γρήγορα ο νεαρός κατέληξε. Η μητέρα του θύματος, Σταυρούλα Αξαρλιάν, ουδέποτε δέχτηκε τη «συγγνώμη» του Κουφοντίνα διότι, όπως είπε και στο δικαστήριο, παρόλο που τους ζήτησε να σταματήσουν τότε την εγκληματική τους δράση, αυτοί συνέχισαν να δολοφονούν ανθρώπους. «Ο Θάνος μου», έλεγε, «είχε ποιότητα ως άνθρωπος, και μπορούσε να προσφέρει πολλά στην κοινωνία».

 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, το «το μόνο λάθος μας ήταν ο Αξαρλιάν», είναι ένας άγριος, παραπλανητικός συναισθηματισμός, αφού ξέρει πολύ καλά ο τρομοκράτης ότι κτυπώντας σε εκείνο το σημείο της Αθήνας, από τα πιο πολυσύχναστα, μέρα-μεσημέρι, οι πιθανότητες να ήταν όχι μόνο ένα, αλλά δεκάδες τα θύματά του ήταν εξαιρετικά μεγάλες ΗΞΕΡΑΝ ο Κουφοντίνας και οι συν αυτώ, ότι το συγκεκριμένο τρομοκρατικό τους κτύπημα ήταν πιθανό να σκοτώσει πάρα πολλούς άλλους περαστικούς ανθρώπους, και όμως το έκαναν. Και το να βγαίνουν τώρα εκ των υστέρων, γνωρίζοντας ότι εκείνο το συγκεκριμένο κτύπημα τους έκανε να χάσουν την όποια «εκτίμηση» (κακώς, κάκιστα κατά τη γνώμη μου) τους είχε μια μερίδα της κοινής γνώμης εξανεμίστηκε, αποκαλύπτει την υποκρισία και τον απύθμενο λαϊκισμό τους.

 

 

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ στο εξώφυλλο του βιβλίου του Κουφοντίνα, απεικονίζει αντάρτες του ΕΑΠ-ΕΛΑΣ κατά τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων κατά των Γερμανών στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο συγγραφέας και πρώην, πλέον, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος, έγραψε στο Facebook του : «Ενας δολοφόνος, που πυροβολούσε τα ανύποπτα θύματά του πισώπλατα, κυκλοφορεί την "αυτοβιογραφία" του με φωτογραφία στο εξώφυλλο... αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ντροπή για τις εκδόσεις Λιβάνη. ΝΤΡΟΠΗ. Αυτή δεν είναι καπηλεία. Είναι ΑΝΑΓΟΥΛΑ».

 

O Εκδοτικός Οίκος Λιβάνη, σε σημείωμά του με αφορμή την κυκλοφορία του επίμαχου βιβλίου επισημαίνει ότι το εξέδωσε «από πίστη στην αρχή της διερεύνησης κρίσιμων φάσεων της ιστορικής και πολιτικής εξέλιξης». Παράλληλα τονίζει ότι έχει εκδώσει και άλλα βιβλία για την 17Ν και την δράση της, και ότι σε κάθε περίπτωση ο εκδοτικός οίκος δεν ταυτίζεται με τις απόψεις των συγγραφέων. Όπως και να έχει, ένα είναι σίγουρο: Ό,τι η Δημοκρατία είναι τόσο γενναιόδωρη που μπορεί να δίνει βήμα ακόμα και σε εκείνους που δεν πιστεύουν σε αυτήν.