"ΑΥΤΟΣ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΧΟΡΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΛΑ"!

ΑΝΤΡΕΑΣ ΚΑΜΠΟΜΑΡ, Ουρουγουανός συγγραφέας που διαμένει μόνιμα στη Βρετανία, λάτρης βεβαίως και του ποδοσφαίρου (δεν μπορείς να μην είσαι από εκείνες τις χώρες). Το νέο του βιβλίο μάλιστα, με αυτήν «την λατρεία» καταγίνεται, και έχει συζητηθεί πολύ στα ξένα ΜΜΕ μιας και συμπίπτει με το Μουντιάλ στη Βραζιλία. Το βιλίο φέρει τον μακρύ τίτλο «Golazo! To Υπέροχο Παιχνίδι από τους Αζτέκους ως το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Πλήρης Ιστορία του Πως το Ποδόσφαιρο Διαμόρφωσε την Λατινική Αμερική». Κατ, αρχάς το «Γκολάτσο» είναι, λέει, μία έκφραση που χρησιμοποιοείται από τους λατινοαμερικανούς για να περιγράψουν ένα εξαιρετικό, ένα σπάνιο γκολ. Άς πούμε κάτι σαν το δικό μας «γκολκάρα!» αν και, όπως γράφει ο Καμπομάρ, το «γκολάτσο!» είναι κάτι σαν το «άριστα με τόνο» που θα βάλει ο καθηγητής σε ένα γραπτό φοιτητή μία φορά τα δέκα χρόνια.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ, όμως, του ποδοσφαίρου στη Λατινική Αμερική είναι πολλές φορές «και ένα άσχημο παιχνίδι», με εθνικές εντάσεις μεταξύ των χωρών, με πικρές αντιπαλότητες, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Από την άλλη όμως, επισημαίνει ο Καμπομάρ, «η επιτυχία και η φήμη των Λατινομαερικανών ποδοσφαιριστών, αναδεικνύει την αντίθεση προς τις αποτυχίες των πλείστων πολιτικών που έχουν κυβερνησει αυτές τις χώρες». Ερμηνεύοντας δε το παιχνίδι τους, βρίσκει ότι οι πιο σπουδαίοι ποδοσφαιριστές της Λατινικής Αμερικής, από τους Βραζιλιάνους Ντομίνγκος Ντα Γκία, Πελέ και Νεϊμάρ, μέχρι και τους Αργεντινούς Μαραντόνα και Μέσι, και άλλους από άλλες χώρες, όλοι έχουν στα πιο πρώιμά τους χρόνια ασχοληθεί με τον χορό! Ισως δε και από αυτό να έμεινε και η φράση «αυτός, παιδί μου, χορεύει με την μπάλλα!».