ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...

Καλημέρα από τη Λεμεσό - υποψία φθινοπώρου, με τη θερμοκρασία στους 23 βαθμούς!

ΠΑΡΑΞΕΝΟ ον ο άνθρωπος. Ζει, για παράδειγμα, μερικές από τις ωραιότερες, καιρικά, μέρες του χρόνου, και παρόλ’ αυτά γκρινιάζει. Και μόλις πέσει λίγο η θερμοκρασία για να γίνει πιο συμβατή με την εποχή, «αμάν, κρυάδα», παραπονιέται!

ΤΟΝ ρωτάς «γιατί;», και σου απαντά «μα δεν είναι φυσιολογικό τέλος Νοεμβρίου να έχουμε καλοκαίρι». Την ίδια στιγμή όμως, μπαίνει στο σουπερμάρκετ και αγοράζει ένα τελάρο φράουλες!

Σαν σήμερα, 1865, η πρεμιέρα στη Ζυρίχη αυτής της εξαίσιας πιανιστικής σύνθεσης του Μπράμς, "Παραλλαγές σε ένα θέμα του Παγκανίνι".

Καιρό έχει να κάνω εκπομπή - τρία χρόνια τώρα κυνηγάω αυτό το "πράγμα" που το λέν "επικαιρότητα", και δεν το έχω πιάσει ούτε μια φορά! Έχω, βλέπετε, τη κακή συνήθεια να θέλω να καταλάβω κάτι, και έτσι πάντα καθυστερώ να δώσω την είδηση. Με εγκαλούν για αυτοί οι κατά καιρούς εργοδότες μου, και τους καταλαβαίνω. Σημασία στην εποχή μας έχει να προλαβαίνεις τους άλλους, κι όχι να χάνεις καιρό προσπαθώντας να σκεφτείς.

Συνεχίζουμε με Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν - από τους αγαπημένους μου



Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι δημοσιονομικά η Κύπρος τα έχει καταφέρει μια χαρά, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν η δημοσιονομική τακτοποίηση είναι αρκετή για να πει μια χώρα ότι πραγματικά έχει ξεπεράσει τη κρίση.

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι η κρίση, στην Ελλάδα και στη Κύπρο, πιθανότατα και αλλού, δεν είναι πρωτίστως οικονομική, φοβούμαι πως όλα τα κακώς κείμενα που κυριάρχησαν τόσα χρόνια στη ζωή μας θα εξακολουθούν να είναι εδώ.

Πολλά δείγματα αυτής της χρόνιας ασθένειας έχω εντοπίσει και σε αυτή τη ολιγοήμερη επίσκεψή μου στο νησί. Είναι τόσο κραυγαλέα και απεχθή, που για μένα η δημοσιονομική τακτοποίηση δεν λέει απολύτως τίποτα.

Η απληστία μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, η ζηλοφθονία, η ματαιοδοξία, η διαφθορά, η επιδειξιομανία, η έπαρση, είναι όλα ακόμα εδώ.

Ο Γκάντι έλεγε ότι για να κερδίσει η Ινδία την πραγματική της ανεξαρτησία, "θα πρέπει πρώτα εμείς να αποδείξουμε ότι την αξίζουμε". Και τόνιζε ακόμα πως "εάν αντικαταστήσουμε την βία των Αγγλων με δική μας βία, την απληστία τους με δική μας απληστία, την βούληση επιβολής τους επί τν ασθενέστερων με αντίστοιχη δική μας πρακτική, τότε καλύτερα να παραμείνουμε ως έχουμε, και να ξεσηκωθούμε μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι για πραγματική υπέρβαση".

Παρόλο που στη Κύπρο είναι πιο σοβαροί, πιο οργανωμένοι, ώς κράτος, από ότι εμείς στην Ελλάδα, εξακολουθώ να πιστευω ότι δεν είναι έτοιμοι για την μεγάλη υπέρβαση, και ότι οι περισσότεροι προτιμούν να επιστρε΄ψουν στην πρότερη ζωή τους, και μάλιστα σε μια χώρα μοιρασμένη _"εμείς από εδώ, εκείνοι από εκεί".

Μακάρι να κάνω λάθος!