ΨΑΧΝΩ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΟΥ Σ'ΕΝΑ ΑΛΑΤΙ!

Το άρπαξα απερίσκεπτα από το ράφι ενός σουπερμάρκετ, και το πρόσεξα καλύτερα πριν από λίγο όταν το χρησιμοποίησα. Η μάρκα, Schwartz, με παραπέμπει σε Γερμανία. Δεν έπεσα και πολύ έξω. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1889 από τον Ουίλλιαμ Σβάρτς, γιο Γερμανού μετανάστη στο Χάλιφαξ, του Καναδά.

Ναι, αλλά επάνω στο μπουκαλάκι, γράφει και κάτι άλλο, που με μπέρδεψε ακόμα πιο πολύ. "By Appointment to Her Majesty the Queen", που σημαίνει ότι το συγκεκριμένο προιόν, το θαλασινό αλάτι Schwartz, έχει την έγκριση και πιθανώς και την προτίμηση της Αυτού Μεγαλειότητος, της Βασίλισσας της Αγγλίας, Ελισάβετ της Β'.

Κι αυτό, όμως, εξηγείται. Πρώτον, σκέφτηκα, ο Καναδάς είναι μέλος της Κοινοπολιτείας, και η Βασίλισσα της Αγγλίας, ως προστάτιδά του, δικαιούται να επιλέγει για την βασιλική της κουζίνα ένα δικό του προϊόν. Και δεύτερον ότι, όπως διαβάζω στο site της Schwartz, από το 1984 η εταιρεία εξαγοράστηκε από την βρετανική McCormick, που είσης ειδικεύεται στην συσκευασία και εμπορία εκλεκτών μπαχαρικών απ' όλο τον κόσμο.

Η ταμπέλλα στο συγκεκριμένο προιόν, γράφει Mediterranean Salt, γεγονός που με συγκινεί αφάνταστα, καθότι με φέρνει όλο και πιο κοντά στις ρίζες μου - έτσι, τουλάχιστον, νομίζω. Εντάξει, λέω, η McCormick συσκευάζει, όπως αναγράφεται στο μπουκάλι, το αλάτι αυτό κάπου "in the EE", δηλαδή στην Ε.Ε. Άρα, σκέφτομαι, έχω 1 στις 28 πιθανότητες να συγκεντρώνεται αυτό το εξαίσιο μεσογειακό άλας στη δική μου χώρα. Ή μάλλον, όχι. Οι πιθανότητες είναι 1 στις 7, αφού τόσες μόνο είναι οι μεσογειακές χώρες, που ειναι και μέλη της Ε.Ε. Δηλαδή: Ελλάδα, Κύπρος, Κροατία, Σλοβενία, Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία.

Ναί, αλλά το μπουκάλι λέει "προιόν συσκευασθέν στην ΕΕ". Άρα, χειροτερεύουν πάλι, για μένα, τα πράγματα, αφού μπορεί να το παίρνουν το αλάτι από πλείστες άλλες μεσογειακές χώρες, (20 μέτρησα στον χάρτη που είδα), και απλώς να το συσκευάζουν μετά σε χώρα-μέλος της ΕΕ.

Κάπου εδω, λοιπόν, παραδίδω το πνεύμα. Το θάλασσινό, μεσογειακό αλάτι που αγόρασα, μπορεί να είναι από το Μαρόκο ή το Άλγέρι, να έχει συσκευασθεί στο Βέλγιο, να ανήκει πλέον σε βρετανική, πολυεθνική εταιρεία, και μάλιστα υπό την έγκριση της Βασίλισσας, και να έχει ρίζες στον Καναδά και στη Γερμανία.

Καί καλά τότε, εγώ που ζώ σε χώρα που είναι στην Μεσόγειο, που παράγει θαλασσινό αλάτι, που είναι μέλος της ΕΕ,που έχει μετανάστες και στον Καναδά και στη Γερμανία, και που, έστω, δεν έχει την έγκριση της Βασίλισσας, αλλά δεν γαμιέται, γιατί αγόρασα αυτό το μπουκάλι από δικό μας σουπερμάρκετ;

Διότι ηλίθιε, ηκούσθη τότε μία βροντώδης φωνή από το υπερπέραν, ούτε το σουπερμαρκετ απ' όπου το αγόρασες είναι ελληνικό, κι άς έχει ελληνικό όνομα, κι ας πουλάει τα μεσογειακά αλάτια πιο φτηνά απ' ότι τα γνήσια ελληνικά.

Συγχίστηκα!