Σε όλα τα παιχνίδια, υπάρχουν και οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας.
Σε όλα τα παιχνίδια, βλέπεις οικογένειες στις κερκίδες. Μαμάδες, μπαμπάδες, παιδιά.
Ειναι μεγάλη απόλαυση να παρακολουθείς τέτοιους αγωνες, ακόμα και άν είναι μεταξύ ομάδων που δεν ειναι από τις πρώτες.
Στις 7.30 εδω, ο Ολυμπιακός θα παίξει στο Καραϊσκάκη, για πρώτη φορά ενωπιον των οπαδών του, με τον αξιόμαχο και σοβαρό Αστέρα Τρίπολης του Βαγγέλη Βλάχου, που κάποια μέρα θα ήθελα να επέστρεφε στα παλιά του λιμέρια, της ΑΕΚ. Της ΑΕΚ, που αυριο θα πάει στον Βόλο για να αναμετρηθεί με τον εκεί Ολυμπιακό του Αχιλλέα Μπέου. Ωχ!
(Μόλις κέρδισε πέναλτι η Μπρόμουιτς...τό'ριξε πάνω στον τερματοφύλακά μας ... τη γλιτώσαμε!)
Ο Παναθηναικός θα παίξει στο φρεσκοφυτεμένο ΟΑΚΑ εναντίον του Πανιωνίου, οι οπαδοί του οποίου, όταν έμαθαν ότι η ΑΕΚ θά έπαιζε στην έδρα τους, στη Νέα Σμυρνη, εναντίον της σκωτσέζικης Νταντί για το Europa League, παλιό ΟΥΕΦΑ, πήγαν καί έσκαψαν και κατέστρεψαν το δικό τους γήπεδο, για να μήν αγωνιστεί εκεί η μισητή τους "Ενωση".
Ο φίλος μου Νίκος Δημου, στην στηλη του "Υπερκείμενα" στο τεύχος 214 του LiFO, έγραψε ένα καταπλητκικό άρθρο με τίτλο "Νόμπελ Μίσους", (http://www.lifo.gr/mag/columns/3146),
που αναφέρεται και στο αίσχος της Νέας Σμυρνης, αλλά γενικώς σ' αυτή τη "συφιλη" που κουβαλάει μαζί του, σε κάθε του, θαρρείς, δραστηριότητα, ο γνωστός μας νεοέλληνας.
Αυτός ο φθόνος, αυτό το μίσος, κυριαρχεί παντού. Στην πολυκατοικία, στον δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο και στο πανεπιστημιο, στην οικογένεια, στην παρέα.
Διαβάστε, σας παρακαλώ, το μνημειώδες άρθρο του Michael Lewis στο τελευταίο Vanity Fair. Εχει τίτλο "Beware of Greeks Bearing Bonds", και μπορείτε να το βρειτε στην ηλεκτρονική διευθυνση http://www.vanityfair.com/business/features/2010/10/greeks-bearing-bonds-201010. Ειναι, ίσως, το πιο ακριβές και "αληθινό" άρθρο που γραφτηκε ως τωρα για την κρίση στην Ελλάδα. Εμεινε εδω περίπου 3 μηνες, μιλώντας με πολλούς ανθρπους (πήγε και στο Βατοπαίδι) και ερευνώντας όλες τις πτυχές της κρίσης.
Αναφερεται εκτενώς σε αυτό που ονομάζουμε "ψυχοσύνθεση του Ελληνα", και ειδικώς στον παράγοντα "μίσος". Γραφει:
"Οί Ελληνες είναι χαριτωμένοι άνθρωποι; έχουν χιούμορ, είναι ξύπνιοι, και εξαιρετικοί στην παρέα τους. Εφυγα από δεκάδες συνεντεύξεις λέγοντας στον εαυτό μου "τί καταπληκτικοί άνθρωποι!". Ομως, αυτό το συναίσθημα, το δικό μου για τον Ελληνα, δεν το έχει ο ίδιος ο Ελληνας για τον δικό του συνάνθρωπο. Τό δυσκολότερο πράγμα στην Ελλάδα είναι να καταφέρεις έναν Ελληνα να πεί καλή κουβέντα γιά έναν συνάνθρωπό του πίσω από την πλάτη του. Καμμία επιτυχία, κανενός είδους, δεν αντιμετωπίζεται χωρίς καχυποψία. Κάθε ένας είναι σχεδόν σίγουρος ότι κάθε άλλος κλέβει την εφορία, ή δωροδοκεί πολιτικούς, ή δωροδοκείται ο ίδιος, ή λέει ψέμματα για τα περιουσιακά του. Η επιδημία του ψευδους και της κλεψιάς, αποκλείει κάθε πιθανότητα να υπάρχει στη χωρα αυτή 'κοινωνική ζωή'. Η κατάρρευση της συλλογικότητας και της κοινωνικότητας, ενθαρρυνει ακόμα περισσότερα ψέμμα, ακόμα περισσότερες μπαγαμποντιές, ακόμα περισσότερες κλεψιές.".
Ο Λούις είναι σίγουρος ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Τα νουμερα, λέει, θα διορθωθούν. Τα χρέη θα μικρύνουν. Οι αγορές θα ανακάμψουν.
Ειναι σίγουρος, επίσης, ότι η Ελλάδα, παρόλα αυτά, δεν θα βγει από την κρίση. (cut...η Ουέστ Μπρόμουιτς προηγήθηκε μέσα στο Emirates, 0-1!).Διότι απλουστατα, λέει, αυτό που λέμε "κοινωνικός ιστός" θα παραμείνει διαλυμένος.
Καλή επιτυχία Χρήστο στη νέα σου αυτή μπλογκοπροσπάθεια. Πως χαλάρωσε ο κοινονικός ιστός? πως το "εγω για την πάρτη μου και στα τέτοια μου οι άλλοι" έγινε κανόνας ? (με πολλές εξαιρέσεις βέβαια). Ηταν πάντα έτσι ? Οι αρχηγοί χηραγωγούν την κοινωνία η είναι απλά ενας "καθρέπτης της που της μοιάζει" ? Δύσκολα ερωτήματα που μπορεί να μην απαντηθούν εδω σε αυτή την παρέα αλλα τουλάχστον να τα κάνουμε φύλλο και φτερό μήπως βρούμε κάποα άκρη. Στελιος ΝΥ
ReplyDelete