Saturday, October 1, 2011

Η ΛΕΖΑΝΤΑ ΠΟΥ ΓΥΡΕΥΑ

"Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα".


(Κώστας Τριπολίτης, Ανεμολόγιο.)

Αυτόν τον στίχο επέλεξε ο φίλος του μπλογκ Σπύρος Αϊδίνης, από τη Θεσσαλονίκη, για να περιγράψει αυτές τις "ομιλούσες κεφαλές", οι οποίες στα μάτια του, λέει, αντιπροσωπεύουν "τους άχρηστους της ελληνικής πολιτικής".

Ευχαριστούμε, Σπύρο. Και σε λίγες μέρες θα λάβεις ταχυδρομικά το μικρό, συμβολικό σου δώρο, το Τρίο για πιάνο, κλαρινέτο και τσέλο, έργο 11, του Λούνβιχ φαν Μπετόβεν. Καλή ακρόαση, και άκουσε με διαίτερη προσοχή το υπέροχο αντάτζιο του 2ου μέρους.

Ήδη, ανέβηκε στη διπλανή στήλη, η καινούργια φωτογραφία που αναζητά την λεζάντα της.

No comments:

Post a Comment

Κράτησα τη ζωή μου...

      Χρόνια Πολλά! Καλά και ευλογημένα. Σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα. Που σημαίνει ότι κάποιος ή κάποια στην ζωή σου σε νοιάζετα...