Τραγούδι του Kiki Lesendric σε στίχους Νίκου Μωραίτη. Το ερμηνευει, μ' έναν ολοζώντανο, φρέσκο, και πολύ "καθαρό" τρόπο η Ραλλία Χρηστίδου - σε πείσμα όλων εκείνων που κουράστηκα να τους ακούω να λένε ότι το ελληνικό τραγούδι έχει πεθάνει. Η δισκογραφία, ναί. Το τραγούδι, όχι. Και θ' αντέξει. Καλό Σαββατοκύριακο.
Friday, September 30, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΛΑΓΩΜΕΝΟΥ
Τα Προσώπατα είναι Προσώπατα!*... Σας παρακαλώ: Μην χρησιμοποιείτε συνεχώς τη φράση «δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιος ή ηλίθια», που συναντώ...

-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι...
-
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
No comments:
Post a Comment