H Kyoko και η Mariko
Η Κyoko γεννήθηκε στα περίχωρα της Osaka. To όνομα της σημαίνει παιδί της πόλης. Τις το έδωσε η μητέρα της επειδή τη γέννησε στην πόλη λίγα χρόνια αφού μετανάστευσε στα μέσα της δεκαετίας του 80. Ηταν μια απο τα εκατομμύρια που μεταναστευσαν για να υλοποιηθεί το Ιαπωνικό θαύμα
Η Kyoko δουλεύει σε μια επιχείρηση και όταν κανουν διαλειμα τις αρέσει να πηγαίνει στο παρκο και να χαζεύει τα λουλούδια. Δεν εχει ζήσει ποτέ σε χωριό ή έστω σε αγροτική κωμόπολη όπως η φίλη της η Mariko. Το όνειρό της είναι καποτε ενα κατορθώσει να ζήσει κοντά στην φύση
Θυμάται τις ιστορίες της μητέρας της για τη ζωή στο χωριό. Στην αρχή οι αφηγήσεις ήταν ανέμελες. Σιγά σιγά όμως την έσφιγγαν γιατί ξεθωριάζανε την πραγματικότητα της ζωής τους. Τα όνειρα του 80 γεμίσανε σκιές.
Η Mariko γεννήθηκε στο χωριό Yamato σήμερα τμήμα της καινούργια πόλης Koshu βόρεια του Τόκιο, κοντά στις πηγές του ποταμού Tama. Μετανάστευσε πριν λίγα χρόνια όταν τα περιβαλλοντικά προβλήματα του ποταμού κατστρέψαν και τους τελευταίους παραδοσιακούς θύλακες.
Το όνομά της σημαίνει αληθινό παιδί του χωριού.
Με την Kyoko εκτός απο συνάδελφοι στην ίδια άχαρη δουλειά, διοκητικό προσωπικο σε μια μεγάλη μεταφορική εταιρία, είναι και φίλες.
Η Mariko μπορεί να ξεχαστεί μπροστά σε ένα λουλούδι. Ο καϋμός της είναι το δεν έζησε ποτέ μια πραγματική γιορτή της Sakura τότε που αρχές τις άνοιξης πηγάινουν στο ύπαιθρο να γιορτάσουν την ανθισμένη κερασιά.
Η Kyoko κουβαλάει ακόμα την δίψα του πολιτισμού. Κοινωνική, εξωστρεφής, και με μια αθεράπευτη εμμονή να μιλάει στο κινητό τηλέφωνο. Η Mariko το παιδί της πόλης την αγαπάει, αλλά όταν την δεί να μιλάει με τις ώρες στο κινητό απομακρύνεται και περιμένει να ξαναβρεί την φίλη της.
Ως τότε τις κάνουν συντροφιά τα λουλούδια.
Αυτά δεν έχουν κινητό.
Έχουν όμως ψυχή.
Η Κyoko γεννήθηκε στα περίχωρα της Osaka. To όνομα της σημαίνει παιδί της πόλης. Τις το έδωσε η μητέρα της επειδή τη γέννησε στην πόλη λίγα χρόνια αφού μετανάστευσε στα μέσα της δεκαετίας του 80. Ηταν μια απο τα εκατομμύρια που μεταναστευσαν για να υλοποιηθεί το Ιαπωνικό θαύμα
Η Kyoko δουλεύει σε μια επιχείρηση και όταν κανουν διαλειμα τις αρέσει να πηγαίνει στο παρκο και να χαζεύει τα λουλούδια. Δεν εχει ζήσει ποτέ σε χωριό ή έστω σε αγροτική κωμόπολη όπως η φίλη της η Mariko. Το όνειρό της είναι καποτε ενα κατορθώσει να ζήσει κοντά στην φύση
Θυμάται τις ιστορίες της μητέρας της για τη ζωή στο χωριό. Στην αρχή οι αφηγήσεις ήταν ανέμελες. Σιγά σιγά όμως την έσφιγγαν γιατί ξεθωριάζανε την πραγματικότητα της ζωής τους. Τα όνειρα του 80 γεμίσανε σκιές.
Η Mariko γεννήθηκε στο χωριό Yamato σήμερα τμήμα της καινούργια πόλης Koshu βόρεια του Τόκιο, κοντά στις πηγές του ποταμού Tama. Μετανάστευσε πριν λίγα χρόνια όταν τα περιβαλλοντικά προβλήματα του ποταμού κατστρέψαν και τους τελευταίους παραδοσιακούς θύλακες.
Το όνομά της σημαίνει αληθινό παιδί του χωριού.
Με την Kyoko εκτός απο συνάδελφοι στην ίδια άχαρη δουλειά, διοκητικό προσωπικο σε μια μεγάλη μεταφορική εταιρία, είναι και φίλες.
Η Mariko μπορεί να ξεχαστεί μπροστά σε ένα λουλούδι. Ο καϋμός της είναι το δεν έζησε ποτέ μια πραγματική γιορτή της Sakura τότε που αρχές τις άνοιξης πηγάινουν στο ύπαιθρο να γιορτάσουν την ανθισμένη κερασιά.
Η Kyoko κουβαλάει ακόμα την δίψα του πολιτισμού. Κοινωνική, εξωστρεφής, και με μια αθεράπευτη εμμονή να μιλάει στο κινητό τηλέφωνο. Η Mariko το παιδί της πόλης την αγαπάει, αλλά όταν την δεί να μιλάει με τις ώρες στο κινητό απομακρύνεται και περιμένει να ξαναβρεί την φίλη της.
Ως τότε τις κάνουν συντροφιά τα λουλούδια.
Αυτά δεν έχουν κινητό.
Έχουν όμως ψυχή.
Του Γ.Λ.
|
| "Χαμένες στην...αναπόληση; Ή λίγων λεπτών ανάπαυλα από το μεροκάματο του ...τρομου;" Σοφία |
No comments:
Post a Comment