ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

https://www.bbc.com/news/av/world-asia-52046339/coronavirus-inside-a-covid-19-intensive-care-unit

Αυτό το ρεπορτάζ του BBC, υπόδειγμα σοβαρής και "μεγάλης" δημοσιογραφίας,

ιδίως σε καιρούς "πολέμου" όπου κάθε πληροφορία-ενημέρωση έχει πολλαπλή αξία, πραγματικά σου κόβει την ανάσα. Δείχνει επίσης και πόση μεγάλη σημασία έχει η άριστη συνεργασία εδώ των ανθρώπων της "πρώτης γραμμής" με το μέσο ενημέρωσης. Πόσο επαγγελματικά συνεργάστηκαν, σε ένα πολύ δύσκολο και κρίσιμο για την αξία των ασθενών περιβάλλον, ώστε να δώσουν στην κοινή γνώμη την εικόνα και την πληροφορία που πρέπει. Αυτό που, με μια λέξη απροσμέτρητης αξίας, λέμε ΑΛΗΘΕΙΑ.

Θα προσέξετε, ακόμα, τον σοβαρό και μεστό λόγο, δίχως ίχνος υπερβολής, δραματικού ύφους και πομπωδών εκφράσεων, τόσο των ιατρών και νοσηλευτών, όσο και του ρεπόρτερ του BBC.

Γνωρίζω από πρώτο χέρι πώς, και με πόσο κόπο και σοβαρότητα σχεδιάστηκε και εκπονήθηκε όλη αυτή η "δημοσιογραφική επιχείρηση". Δεν είναι εύκολο ένας ιατρός-εντατικολόγος να δεχτεί, αυτός και η ομάδα του, να απασχοληθούν επί αρκετή ώρα με ένα ρεπορτάζ. Όπως θα ακούσετε και θα δείτε, ζουν έναν πόλεμο όπου "συνεχώς έρχεται κόσμος".

Ούτε και είναι εύκολο ένας διευθυντής νοσοκομείου να δώσει έγκριση για να γυριστεί αυτό. Πρέπει να έχει πειστεί, και να ξέρει, ότι αξίζει τον κόπο. Ότι θα επωφεληθούν από αυτό οι πολίτες που θα το δουν. Ότι θα καταλάβουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Και ότι θα δουν και θα ακούσουν, πέρα από το στερεότυπο "οι ηρωικοί ιατροί και νοσηλευτές", γιατί είναι ακριβώς αυτό. Αυτό, για το οποίο πριν λίγες μέρες, όλοι η Αγγλία σταμάτησε για λίγα λεπτά ό,τι έκανε, και χειροκρότησε όρθια τους ανθρώπους του, όχι δίχως προβλήματα, Εθνικού Συστήματος Υγείας της.

Γίνονται πιο εύκολα τα πράγματα όμως όταν, για να συναινέσει ένα ιατρός και ένας διευθυντής νοσοκομείου σε αυτό το αίτημα για "ρεπορτάζ στην εντατική", του το ζητά κάποιος, εν προκειμένω το BBC, που από τον δικό του χώρο, δίνει την ίδια μάχη. Όταν αυτό το μέσον προβάλλει το στόρι, και όχι τον εαυτό του, πόσω μάλλον τον ή τους παρουσιαστές ή ρεπόρτερς του.

Αν ήταν δικοί μας, Χριστέ μου τι θα ακούγαμε εάν τους επέτρεπαν να μπουν σε μια ΜΕΘ "πολεμική". Θα έπαιζαν τρέιλερ διαφημιστικό τρεις μέρες. Το "κυρίες και κύριοι" και το "συγκλονιστικές στιγμές", θα πήγαινε σύννεφο. Τα γυρίσματα θα

εστιάζονταν στο "Ουάου" και όχι στο "δες" και "άκου". Πραγματικά, δώστε βάση στο απίστευτα επαγγελματικό γύρισμα αυτού του ρεπορτάζ. Την λήψη, την σκηνοθεσία, το μοντάζ.

Και βέβαια στο αποτέλεσμα, που ήταν και είναι το ζητούμενο: Να δει ο κόσμος τι γίνεται, τώρα, εκεί μέσα, στις Μονάδες. Τι δουλειά κάνουν γιατροί και νοσηλευτές; Πώς είναι οι ασθενείς; Τι σου κάνει αυτός ο φοβερός ιός;

Είπα πολλά, ναι. Γιατί εντυπωσιάστηκα και τρόμαξα. Σε αυτά τα περίπου 5 λεπτά ρεπορτάζ, χώνεψα απολύτως ποιον αγώνα δίνουμε όλοι εναντίον του κορωνοϊού. Χώνεψα απολύτως τι συμβαίνει τώρα, πέρα και πάνω από τους αριθμούς, που καθημερινά μας ανακοινώνουνε, μαθαίνουμε και αναμεταδίδουμε.

(*) Κομμάτι μου στο Protagon.gr