Μια εικόνα από τα σύνορα της Ευρώπης*

Έχοντας παρακολουθήσει όλη τη μέρα χθες ό,τι συσχετίζεται με την νέα προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, αναρωτιέμαι εάν το καίριο ερώτημα είναι «γιατί άργησαν τόσο πολύ οι μεγάλοι της Ευρώπης να ενδιαφερθούν και να παρέμβουν;», ή εάν πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε επάνω στο γεγονός ότι, έστω και αργά, ενδιαφέρονται και θα παρέμβουν, και μάλιστα με το παραπάνω;

Συμπλέω ανεπιφύλακτα με την δεύτερη εκδοχή, γνωρίζοντας πλέον ότι το πάγιο και μόνιμο παράπονό μας απέναντι «στους μεγάλους», όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, αλλά κυρίως ότι δεν θα τους πείσουμε και ποτέ ότι έχουμε δίκιο και αξίζουμε βοήθειας.

Αυτό το ότι «όλος ο κόσμος μας χρωστάει, επειδή είμαστε μικροί και αδύναμοι», μπορεί να φαντάζει μελαγχολικά συμπαθές, αλλά κατά βάθος βγάζει μιζέρια  και άγνοια των βασικών κανόνων με τους οποίους παίζεται η πολιτική.

Χρειάστηκε, ως προς τούτο, να έρθει χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις Καστανιές του Έβρου, έχοντας παρατεταγμένο δίπλα του όλο το ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τους φέρει «πρόσωπο-με-πρόσωπο» με το πρόβλημα (αφού προηγουμένως φρόντισε τα στελέχη του να έχουν κάνει την κατάλληλη προεργασία με ένα δυνατό briefing και lobbying στους εταίρους), και να τους πει, αλλά και να τους δείξει, δυο πολύ απλά πράγματα:

1. Ό,τι η Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της να συγκρατήσει τις ορδές των προσφύγων/μεταναστών. Και,

2. Ό,τι η Ελλάδα αναγνωρίζει πως είναι υπαρκτό το πρόβλημα που έχει η Τουρκία, αλλά δεν μπορεί να το λύσει υπό το βάρος ενός εκβιασμού του Προέδρου της.

Έτσι, η Ελλάδα κέρδισε χθες τεράστια ηθική και υλική υποστήριξη από την ΕΕ, και ταυτόχρονα η Τουρκία έλαβε μια σαφή προειδοποίηση ότι «η Ευρώπη είναι αλληλέγγυα με την Ελλάδα, και όποιος τολμήσει να δοκιμάσει αυτήν την αλληλεγγύη, θα απογοητευθεί».

Λόγια της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, στις κοινές δηλώσεις με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel, τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου David Sassoli και τον Πρωθυπουργό της Κροατίας Andrej Plenković, (ως έχων της Προεδρία της ΕΕ), στις Καστανιές Έβρου.

Κι αφού αναφέρθηκε ακολούθως στα συγκεκριμένα μέτρα που θα ληφθούν άμεσα από τις Βρυξέλλες για να τελειώσει αυτή η τραγική κωμωδία του Ερντογάν, γύρισε προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη και του είπε σε … άπταιστα αγγλικά «I thank Greece for being our, European aspida».  

Στη γλώσσα της πολιτικής σημειολογίας, οι παρατεταγμένοι στη σειρά ηγέτες των ανώτερων οργάνων της ΕΕ των 27 κρατών, ήταν μια πολύ ισχυρή εικόνα. Που, εάν κρίνουμε από τα περισσότερα από 10 χιλιάδες άμεσα, και σχεδόν όλα  επαινετικά σχόλια που έγιναν κατά το live streaming (απευθείας αναμετάδοση) της κοινής συνέντευξης τύπου μετά την περιοδεία τους (και από αέρος, με ελικόπτερο) στην κατειλημμένη από χιλιάδες μετανάστες περιοχή του Έβρου, πέρασε πολύ δυνατά και στον κόσμο.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, επαίνεσε τις δυνάμεις ασφαλείας, που όλες αυτές τις μέρες κράτησαν τα σύνορα της Ελλάδος (που είναι και σύνορα της ΕΕ, είπε η Επίτροπος) αλώβητα από τον εκβιασμό και τις απειλές του  Ερντογάν.  «Προσέκρουσαν επάνω στην ενότητα και το θέλημα του ελληνικού λαού, αλλά και στην αλληλεγγύη της ΕΕ, που εύχομαι να εκδηλωθεί και έμπρακτα.», πρόσθεσε ο κ. Μητσοτάκης. Για να συμπληρώσει ότι «μετανάστες και πρόσφυγες δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως όργανα από κανέναν. Είναι και αυτοί θύματα της κατάστασης.».

Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε στις ενημερωτικές μας σελίδες. Ήθελα εδώ να «μεταδώσω», με τη δική μου βέβαια ματιά και κρίση, μια εικόνα από τα σύνορα, που δείχνει ότι και οι μικρές χώρες, εκτός του ότι έχουν δικαίωμα και απαίτηση ίσης μεταχείρισης με τις άλλες, πρέπει και μπορούν να το επιτύχουν αυτό, όχι με μιζέρια και κλάψες, αλλά με ευθύ και υπεύθυνο λόγο.

«Κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ που ήρθατε και είδατε από κοντά το πρόβλημα. Εδώ, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν κοιμηθεί τέσσερις μέρες τώρα, διότι φυλάνε τα σύνορά σας, τα σύνορά μας, τα ευρωπαϊκά», ήταν ο επίλογος, χθες, του Μητσοτάκη.

(*) Δημοσιεύτηκε στις 4/3/2020 στην στήλη μου Πρόσωπα & Προσωπεία της κυπριακής εφημερίδας "Φιλελεύθερος".