4, μόλις, λεπτά διήρκησε η ομιλία του σπουδαιότερου Έλληνα αθλητή ομαδικού αθλήματος, του Νίκου Γκάλη, κατά την τελετή ένταξής του στο Hall of Fame των καλύτερων καλαθοσφαιριστών όλων των εποχών. Η τελετή έγινε στην γενέτειρά του, Αμερική. Εκεί μπήκαν τα θεμέλια, επάνω στα οποία πάτησε ο Γκάλης για να γυρίσει στην πατρίδα του και να της μάθει μπάσκετ.
Κάθε παιδί που βλέπω, κάθε μέρα που κυκλοφορών στην
Αθήνα, σε συνοικίες πλούσιες και φτωχές, να ρίχνει μπάλες μέσα σ’ ένα καλάθι,
λέω πως είναι παιδί του Γκάλη. Και νοιώθω τόση περηφάνια, και τόση ευγνωμοσύνη
απέναντι στον άνθρωπο αυτόν, ώστε δύσκολα μπορώ να συγκρατήσω τη συγκίνησή μου.
Είναι από εκείνους που έχω στη χρυσή μου λίστα των ανθρώπων που αξιώθηκα, σε
τούτη τη ζωή, να συνυπάρξω όχι μόνο στον
ίδιο Πλανήτη, αλλά και στην ίδια χώρα.
No comments:
Post a Comment