Τιμωρός καιρός...

Από την Πρωτοβουλία Συναυλιών Αλληλεγγύης στις Γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά", λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση, που έχει σχέση με τις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν από μερίδα πολιτών εναντίον καλλιτεχνών, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση εκείνη κατα του Γιώργου Νταλάρα.

"Τα φαινόμενα βίας, οι τραυματισμοί μουσικών και η καταστροφή μουσικών οργάνων, ιδιαίτερα στην τελευταία συναυλία, έχουν αναιρέσει το νόημα και το χαρακτήρα των μουσικών εκδηλώσεων που σχεδιάσαμε.  Ξεκινήσαμε με την πρόθεση, να οργανώσουμε συναυλίες άρτιες καλλιτεχνικά και τεχνικά, με ελεύθερη είσοδο στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, όπως έτσι ακριβώς θα τις παρουσιάζαμε και σε ένα κεντρικό θέατρο της πόλης. 

Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι γνωστά σε όλους. Αυτοί που έπρεπε να καταδικάσουν, καταδίκασαν και αυτοί που «νόμιζαν» ότι έπρεπε να χαρούν, χάρηκαν.  Η βία των λίγων επιβλήθηκε στους πολλούς κατακτώντας το «ζωτικό της χρόνο» στα ΜΜΕ.  Επειδή η χρονική συγκυρία, ενόψει των επερχόμενων εκλογών απαιτεί  νηφαλιότητα, ξεκάθαρα μηνύματα και περίσκεψη, δε θα προσφέρουμε  μια ακόμα ανοιχτή εκδήλωση, αφορμή και πεδίο τυφλής αντιπαράθεσης σε όσους επιθυμούν κάτι τέτοιο.  Δε θα μετατρέψουμε τους χώρους μαζικής προσέλευσης του κόσμου σε αρένα, για αυτούς που επιδιώκουν με τις ενέργειές τους, να συνεχίσουν τον κύκλο της βίας των άκρων.  Τώρα, απαιτείται κατανόηση και αναβολή κάθε δράσης που αλλάζει το νόημα της πρωτοβουλίας μας.

Σταματούμε εδώ, παρότι είναι προφανές ότι μπορούμε και έχουμε να πούμε πολλά περισσότερα από αυτά που διαδραματίστηκαν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.  Αυτά στην ώρα τους!  Θεωρούμε όμως, ότι η οποιαδήποτε ανακύκλωση των γεγονότων, ενισχύει αντιδημοκρατικές προθέσεις και πρακτικές, κανονικοποιεί τη βία και αναπαράγει την πόλωση, δημιουργώντας ένα εύφλεκτο υλικό που απειλεί όλους μας αυτήν τη δύσκολη ώρα. 

Με ψυχραιμία, στο επανιδείν." 

                                                              ********************

Την περασμένη εβδομάδα πήρα μία συνέντευξη, τηλεφωνικώς, από τον Γιώργο Νταλάρα, και ένα μέρος της μεταδόθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του Αντέννα Κύπρου όπου, εδώ και μερικές εβδομάδες έχω αναλάβει καθήκοντα Διευθυντή Σύνταξης.

Δεν έκρυψε τη στεναχώρια και την απογοήτευσή του για τα επεισόδια εις βάρος του, αποδίδοντάς τα σε "μία μειοψηφία ανθρώπων που, σε παλαιότερα χρόνια, θα ενέπιπταν στην κατηγορία εκείνη που ονομάζαμε ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ".

Είπε ακόμα, (και ως προς τούτο συμφωνώ απολύτως μαζί του), ότι δεν μπορεί να αποδεχτεί την επιθατική απαίτηση ορισμένων να δώσει εκείνος από τα λεφτά του για να φάνε όσοι συμπολίτες μας πεινούν. Διευκρίνησε, κατ΄αρχάς, ότι οι μόνοι χορηγοί που μπήκαν στις συναυλίες του στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, ήταν χορηγοί επικοινωνίας, ώστε να πληροφορηθούν για αυτές όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Όλα τα υπόλοιπα έξοδα (αμοιβές μουσικών, πληρωμή για τον χώρο, ηχολήπτες, φωτιστές, κλπ), τα έβαλε ο ίδιος από την τσέπη του.

Ο Γιώργος Νταλάρας έχει πουλήσει, στην μακρά σταδιοδρομία του, περισσότερα από 200 εκατομμύρια άλμπουμ. Οπως μου έλεγε και ο ίδιος, εάν κέρδιζε από κάθε δίσκο μόνο 1 ευρώ, σημαίνει ότι έβγαλε, από τους δίσκους μόνο, 200 εκατομμυρια ευρώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να ντρέπεται για αυτό; Και, ακόμα χειρότερα, γιατί θα πρέπει να λογοδοτεί για αυτό σε διάφορους τυχάρπαστους και μίζερους; Δηλαδή, άλλοι συνάδελφοί του στο εξωτερικό, όπως ο Στίγκ, όπως ο Ελτον Τζόν, όπως ο Πίτερ Γκέϊπριελ, και τόσοι άλλοι, που έχουν καταξιωθεί μεσω της δουλειάς τους, από την οποία έβγαλαν και πάρα πολλά λεφτά, θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο επίθεσης από "αγανακτισμένους" για να δώσουν τα λεφτά τους σε φτωχούς;

Πού ξέρουν όλοι αυτοί οι χούλιγκανς ποιός έχει βοηθήσει πάσχοντες συνανθρώπους μας, και πως τους έχει βοηθήσει; Αλλά, ακόμα και να μήν έχει προσφέρει κάποιος φιλανθρωπικό έργο, ποιός έχει το δικαίωμα να τον προπηλακίσει;

Από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η βίαιη συμπεριφορά εναντίον δημοσίων προσώπων, εξέφρασα την έντονη διαφωνία και ανησυχία μου. Ακόμα και εκεί που είναι δικαιολογημένη η οργή πολιτών εναντίον συγκεκεριμένων προσώπων του δημοσίου βίου, ακόμα και εάν είναι αληθές, δυστυχώς, ότι πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν "διαλυθεί" από εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος το οποίο αποδείχθηκε, όντως, άχρηστο και επικίνδυνο, η τυφλή λαική βία δεν αποδίδει καμμία δικαιοσύνη, και αντίθετα δημιουργεί προυποθέσεις ολέθριας εκτροπής.