Πως οι καπνοβιομηχανίες ψαρεύουν τους νέους καπνιστές

Μεγάλη έρευνα σε 22 χώρες καταδεικνύει ότι καπνικά προϊόντα πωλούνται και προωθούνται κοντά σε σχολεία, και εκτιμάται ότι πρόκειται για στοχευμένη τακτική μιαςας τεράστιας βιομηχανίας, αυτής του καπνού «για να στρατολογήσει τους νέους ώστε να διατηρήσει τα μεγάλα κέρδη της».

Η ανησυχητική διαπίστωση είναι αποτέλεσμα μεθοδικών ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως στο Περού, στην Ινδονησία και στην Ινδία, όπου τα ποσοστά παιδιών που αρχίζουν το κάπνισμα ακόμα και από τα πρώτα σχολικά τους χρόνια είναι εξαιρετικά υψηλά.

Στη Λίμα, στη Τζακάρτα και στο Δελχί, ανταποκριτές της εφημερίδας είδαν:

n  Τσιγάρα γλυκά, όχι με καπνό, αλλά στο σχήμα και στο χρώμα κανονικού τσιγάρου, να πωλούνται σε κιόσκια με καραμέλες και σοκολάτες, κοντά σε σχολεία.

n  Υπαίθριες διαφημίσεις τσιγάρων, κοντά σε δημοτικό σχολείο.

n  Ατομικά τσιγάρα (ένα-ένα, εκτός πακέτου), να πωλούνται σε μαθητές, πάλι κοντά σε σχολείο, μαζί με ατόφιο καπνό σε μικρά σακουλάκια που συνηθίζεται να το μασούν.

Η μη κερδοσκοπική οργάνωση «Εκστρατεία για Παιδιά Χωρίς Τσιγάρο» συγκέντρωσε και ανέλυσε μελέτες που έχουν εκπονηθεί από το 2014 από διάφορους φορείς υγείας, ένας από τους οποίους είναι και το φημισμένο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Το πιο τρανταχτό από τα ευρήματα αυτής της μεγάλης επιστημομικής έρευνας σε 22 χώρες του κόσμου, σε 4 ηπείρους, είναι ότι «τσιγάρα και προωθητικές καμπάνιες βρίσκονται σε ορατά σημεία κοντά σε καραμέλες, γλυκά, αναψυκτικά και γραφική ύλη μέσα σε καταστήματα ή σε πάγκους, σχεδόν πάντοτε εντός του οπτικού πεδίου των παιδιών».

Με πιο απλά λόγια μπαίνει ένα παιδί σε κατάστημα ή περίπτερο για να αγοράσει μια καραμέλα, μια σοκολάτα, μια τσίχλα, ένα τετράδιο, ή ένα μολυβάκι, και δεν υπάρχει περίπτωση να μην πέσει το βλέμμα του σε καπνικά προϊόντα ή σε διαφήμιση προώθησης αυτών.

«Τα τσιγάρα Marlboro που φτιάχνονται από την Philip Morris, αλλά και οι μάρκες Pall Mall, Kent, Dunhill και Lucky Strike που παράγονται από την British American Tobacco (ΒΑΤ), πωλούνταν και προωθούνταν σε απόσταση 300 μέτρων, ακόμα και μικρότερη, από σχολεία, σε σχεδόν όλες τις χώρες που ερευνήθηκαν», γράφει η Guardian.

Οι εταιρείες δεν αποδέχονται την κατηγορία. Η Philip Morris λέει ότι δεν κάνει μάρκετιγκ με στόχο τα παιδιά πουθενά στον κόσμο. Και η BAT ανέφερε ότι έχει αυστηρούς κανόνες εναντίον της «στοχοποίησης» μικρών παιδιών ως δυνητικούς πελάτες.

Όμως:

Στη Λίμα, η δημοσιογραφική έρευνα της Guardian βρήκε τσιγάρα με διάφορες γεύσεις να διαφημίζονται ελεύθερα και μάλιστα πολύ κοντά σε σχολεία. Ένα πακέτο των 10 ή 20 τέτοιων τσιγάρων της Lucky Strike έρχεται με 9 διαφορετικά αρώματα, όπως πχ μέντας, λεμονιού, σταφυλιού, και άλλα. Υπήρχαν και ανοικτά πακέτα, διότι προφανώς πωλούσαν ατομικά τα τσιγάρα, και ατ πακέτα αυτά ήταν επάνω στους πάγκους των καταστημάτων δίπλα σε καρεμέλες, σοκολάτες και μπισκότα. Τα αρωματικά αυτά τσιγάρα αρέσουν ιδιαίτερα στα παιδιά, είπε μια πηγή στην εφημερίδα. Ενώ η εταιρεία BAT αρνείται ότι η αρωματοποίηση των τσιγάρων γίνεται για να προσελκύσει μικρά παιδιά, «αλλά μόνο για να προσφέρουμε μια διαφορετική καπνιστική εμπειρία σε ενήλικες καπνιστές».

Philenews/The Guardian Weekly

Μια τρομερή βροντή, και ξεψύχησε ο μεγαλύτερος συνθέτης όλων των εποχών!

Ετούτη τη μέρα, 26^η Μαρτίου του 1827, πέθανε στην Βιέννη, κατά τη διάρκεια μιας φοβερής καταιγίδας, σε ηλικία μόλις 56 ετών, ο Γερμανός συνθέτης Λούντβιχ φαν Μπετόβεν, ο κατά πολλούς μεγαλύτερος όλων των εποχών.  Ο επιστήθιος φίλος του Ανσέλμ Χιούτενμπρενερ που ήταν στο πλάι του στο κρεβάτι, είπε ότι τη στιγμή που ξεψύχησε ο συνθέτης το δωμάτιο «σείστηκε από μια τρομερή βροντή».

Η αυτοψία έδειξε εκτεταμένη ηπατοπάθεια, που εκτιμάται (βλ. Βιογραφία του Μπετόβεν από την Μπάρι Κούπερ, εκδόσεις Oxford Press) ότι οφειλόταν σε μεγάλη και συστηματική κατανάλωση αλκοόλ.

Η κηδεία του τελέστηκε στις 29 Μαρτίου στην Βιέννη με την παρουσία 20 και πλέον χιλιάδων ανθρώπων. Ένας από εκείνους που συνόδευσαν το φέρετρο του Μπετόβεν κρατώντας μια δάδα ήταν ο επίσης μεγάλος κλασικός συνθέτης Φραντς Σούμπερτ, ο οποίος πέθανε έναν χρόνο μετά και ετάφη δίπλα του.

Ετούτη τη μέρα, τη σημερινή, 26 Μαρτίου του 1811, ο Μπετόβεν ολοκλήρωνε ένα από τα ωραιότερα κατ’ εμέ έργα του, το Τρίο για Πιάνο, έργο 97, γνωστό και ως «Τρίο του Αρχιδούκα», αφού ο συνθέτης το αφιέρωσε στον Αρχιδούκα Ροδόλφο της Αυστρίας.

Το έργο είναι σε 4 μέρη: Αλέγκρο μοντεράτο, Σκέρτσο –Αλέγκρο, Αντάντε καντάμπιλε, και Αλέγκρο μοντεράτο – Πρέστο.

Το ερμηνεύουν τρεις σπουδαίοι μουσικοί: Ο πιανίστας Εμιλ Γκιλέλς, ο βιολονίστας Λεονίντ Κογκάν και ο τσελίτας Μιστισλάβ Ροστροπόβιτς.

Η ηχογράφηση έγινεε σε στούντιο στη Μόσχα το 1956.

Καλημέρα σας, καλή εβδομάδα και καλή ακρόαση

Ο ακροβάτης του Cirque De Soleil που έπεσε στον θάνατό του.

Ο Γιάν Αρνό, 38, ένας από τους πιο έμπειρους ακροβάτες της  φημισμένης σε όλο τον κόσμο πολυθεματικής ομάδας ακροάματος Cirque du Soleil (Το Τσίρκο του Ήλιου), έκανε βουτιά προς τον θάνατό του μπροστά στα έντρομα μάτια των θεατών στη Φλόριντα, ΗΠΑ, το Σάββατο βράδυ.

Ένας ιμάντας από τον οποίο κρατιόταν και έκανε μια ακροβασία ξέφυγε από την λαβή του, κατά την διάρκεια της παράστασης με τίτλο Volta.

Μεταφέρθηκε αμέσως σε νοσοκομείο της Τάμπα, αλλά λίγο αργότερα υπέκυψε στα βαριά του τραύματα.

«Η οικογένεια του Cirque de Soleil τελεί υπό σοκ από αυτήν την ανείπωτη τραγωδία. Ο Γιαν ήταν μαζί μας εδώ και 15 χρόνια, και όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά τον αγαπήσαμε βαθιά», δήλωσε ο Πρόεδρος του μουσικο-ακροβατικού θιάσου, Ντανιέλ Λαμάρ.

Πρόκειται για τον 3^ο ακροβάτη του θιάσου που βρίσκει τον θάνατο εν ώρα παράστασης τα τελευταία 34 χρόνια.

Συνάδελφοί του που παρακολουθούσαν το νούμερό του από τα παρασκήνια, είπαν πως πρόσεξαν ότι του ξέφυγε ο ιμάντας από τη λαβή του, και ότι ήταν πασίδηλη η προσπάθειά του να ξανακρατηθεί.

Ένας θεατής, ο Μπεν Ρίτερ, είπε ότι μόλις ο ακροβάτης προσγειώθηκε στη σκηνή «έχασε τις αισθήσεις του και έμεινε στο καναβάτσο ακίνητος».

Ο γεννημένος στη Γαλλία Γιαν Αρνό ήταν παντρεμένος και είχε δύο ανήλικα παιδιά.

Οι υπόλοιπες παραστάσεις του θιάσου στη Φλόριντα ακυρώθηκαν.

*Με πληροφορίες από Πρακτορεία, Guardian και Daily Telegraph

Γράφω...

Μπαίνω στο Διαδίκτυο και καθώς διαβάζω σερφάροντας, μου έρχονται ιδέες και τις γράφω. Ακούω πράγματα στο ραδιόφωνο, ειδήσεις, εκπομπές λόγου και μουσικής. Μου έρχονται σκέψεις και εικόνες, και πάλι γράφω. Ανοίγω ημερολόγια, ψάχνω ατζέντες, βρίσκω στίγματα, αφορμές για να γυρέψω επιπρόσθετες πληροφορίες. Τις σημειώνω και αυτές. Και σε κάποιο κείμενο τις συμπεριλαμβάνω. Περπατώ στο δρόμο, οδηγώ στη πόλη, παρατηρώ τα τοπία και τους ανθρώπους. Όλο κάτι βρίσκω, ποτέ κάτι αδιάφορο. Φωτογραφίες μου γεννούν συναισθήματα. Τα βάζω στο χαρτί. Μουσικές με πλημμυρίζουν, λέξεις μου έρχονται εύκολες, τις βάζω σε σειρά και γίνονται λόγος. Κι αυτό που μόλις έγραψα τώρα, προέκυψε επειδή συνειδητοποίησα όλα τα προηγούμενα που μόλις διαβάσατε!

Ένα στιγμιότυπο

Στα φανάρια της τροχαίας στην Αθήνα , υπάρχουν πολλοί επαίτες. Κάποιοι πουλάνε διάφορα πράγματα, χαρτομάντιλα οι πιο πολλοί, κάποιοι σου καθαρίζουν τα τζάμια και ό,τι τους δώσεις, και κάποιοι επιδεικνύουν μιαν υπαρκτή ή ψεύτικη αναπηρία τους και ζητούν ελεημοσύνη. Χθες, στην περιοχή του Αμαρουσίου, πλησίασε το αυτοκίνητό μου ένας ηλικιωμένος άνθρωπος. Σκούρο το δέρμα του, και βαθιά ρυτιδωμένο. Κρατούσε χαρτομάντιλα. Άνοιξα το τζάμι και αμέσως πρόταξε το χέρι που κρατούσε τα χαρτομάντιλα. Του έδειξα δύο πακέτα που είχα ήδη στο αυτοκίνητο, από κάποιους προηγούμενους αν θυμάμαι καλά, για να του πω με τον τρόπο αυτόν «δεν πειράζει, κρατείστε το δικό σας, και δώστε το σε άλλον». Είπε με το βλέμμα «όχι», και μου παρέδωσε το τόσο σημαντικό για τον ίδιο προιόν του. Του άφησα στη παλάμη ένα ευρώ. Απομακρύνθηκε λίγο. Τον είδα να κοιτάζει το αντίτιμο στο χέρι του. Έκανε στροφή και ξαναγύρισε κοντά στο αυτοκίνητο, χαμογελώντας σεμνά και με τις ρυτίδες εξαφανισμένος. Έβαλε το χέρι στο στήθος και μου’ κανε ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ που το κουβαλώ ακόμα μέσα μου, σαν ένα απόκτημα ανεκτίμητης αξίας. Που, τι μου κόστισε;

Η Λίστα της Ανθρώπινης Δύναμης

Κλαίει η Simone Lamsma. Κλαίει το βιολί της.

Κλαίει η Davida Scheffers. Κλαίει και το αγγλικό κόρνο της.

Κλαίω κι εγώ.

Καθώς έρχονται μπροστά στα μάτια μου όλες οι εικόνες από την εκπληκτική ταινία του Σπίλμπεργκ, Η Λίστα του Σίντλερ.

Καθώς, μέσα από κάθε μικρή ιστορία, ανακαλύπτω στον άνθρωπο δυνάμεις κατά πολύ υπέρτερες εκείνων που τον καταστρέφουν ή τον μετατρέπουν σε θηρίο.

Καθώς φτερουγίζει μέσα μου η ελπίδα ότι ο φασισμός που πάλι πάει να σηκώσει κεφάλι, από μικρές αντιστάσεις εκατομμυρίων απλών ανθρώπων, θα νικηθεί και, ίσως κάποια μέρα εκλείψει κιόλας ολωσδιόλου.

Κλαίω καθώς μαθαίνω διαβάζοντας ότι η Davida πάσχει από μια σπάνια νευρομυϊκή αρρώστια, που της προκαλεί πολύ πόνο, και που την έκανε να πιστέψει ότι δεν θα μπορούσε ποτέ ξανά να παίξει μουσική, και μάλιστα με μια υψηλού επιπέδου, καταξιωμένη ορχήστρα. Τα κατάφερε όμως. Έπαιξε όλο το σόλο του αγγλικού κόρνου, στο κομμάτι που έγραψε ο Τζον Ουίλλιαμς για την ταινία του Σίντλερ. Και, όπως θα δείτε στο βίντεο, ο επίλογος με το σόλο βιολί της Lamsma της έφερε δάκρυα στα μάτια.

Στο ακροατήριο, ίσως προσέξετε και την κόρη της Davida, που εκείνη ακριβώς την ημέρα έγινε 18 χρονών. Και ξέρει πια ότι η δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, όταν αυτή απορρέει από το δίκαιο, το καλό και το όμορφο, φέρνει τα μικρά και μεγάλα θαύματα της ζωής.

Του Κουτρούλη ο γάμος*

ΑΘΗΝΑ.-

Φώτης Κουβέλης, 69, Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, κάποτε από τους πιο αξιοσέβαστους στην χώρα. Οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν στα social media από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο Πρωθυπουργός Τσίπρας τον συμπεριλαμβάνει στον (τρόπος του λέγειν) «ανασχηματισμό» του, ως Αναπληρωτή Υπουργό Άμυνας με προϊστάμενο τον Πάνο Καμμένο, νομίζω πως δεν έχουν προηγούμενο ως προς την κραυγαλέα αποδοκιμασία, άλλοτε με χιούμορ καυτό, άλλοτε με σκληρές εκφράσεις, ενός τέτοιου προσώπου.

Τα περισσότερα σχόλια τον εμφανίζουν ως «έναν θλιβερό καιροσκόπο». Σχεδόν όλα υπενθυμίζουν ότι με την αποχώρησή του από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου για το θέμα του κλεισίματος της ΕΡΤ, έγινε η αφορμή να απολέσει η τότε κυβέρνηση την απαιτούμενη πλειοψηφία για να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας (μολονότι, όπως λέγεται, του πρόσφερε την θέση ο κ. Σαμαράς), και να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. Τα υπόλοιπα, τα γνωρίζουμε…

Πολλοί ανακάλυψαν επίσης ένα tweet του κ. Κουβέλη, με ημερομηνία 3 Μαΐου του 2012, αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές που δεν έβγαλαν κυβέρνηση, στο οποίο έγραφε: «Συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του Κου Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε». Χθες, στάθηκε προσοχή πλάι του κατά την υπουργική του ενθρόνιση στο Υπουργείο Αμύνης, και αντάλλαξαν θερμές φιλοφρονήσεις εκατέρωθεν.

Πάρτι έκαναν, βεβαίως, και οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες στην Ελλάδα. Το πιο επιτυχημένο, ίσως, πρωτοσέλιδο, το είχε ο συνονόματος «Φιλελεύθερος», που κινείται σε αυτόν ακριβώς τον χώρο, τον φιλελεύθερο, και εκδοτικά δεν έχει σχέση ή συγγένεια με εμάς. Αναφέρεται σε «Πολιτική αδυναμία Τσίπρα για Κανονικό Ανασχηματισμό», αφού κατ΄ουσίαν αντικατέστησε τους παραιτηθέντες Παπαδημητρίου και Αντωνοπούλου, και από το ανακάτεμα της υπάρχουσας τράπουλας απλώς προέκυψε ένα κενό (με την μετακίνηση Βίτσα από το Άμυνας στο Μεταναστευτικής Πολιτικής), και έτσι ανεσύρθη από τα πολιτικά αζήτητα ο πρώην ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς.

«Του Κουβέλη ο γάμος», είναι ο μεγάλος τίτλος του «Φ», που παραποίησε τη φράση «Του Κουτρούλη ο Γάμος», που χρησιμοποιείται για να περιγράψει καταστάσεις απείρου κάλλους! Κατά την εφημερίδα, ο Πρωθυπουργός αφού απέφυγε να διαταράξει εσωκομματικές ισορροπίες, «κατέληξε στον πολιτικό επαίτη και πρώην υβριστή του». Κύριο Κουτρούλη!

Αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς. Χθες το μεσημέρι, στο εστιατόριο Pasaji την Στοά Σπύρου Μήλιου, Βουκουρεστίου, λίγο πιο κάτω από το θέατρο Παλλάς. Μια αρκετά μεγάλη παρέα επισκεπτών από τη Κύπρο έχει τελειώσει το φαγητό της, και έρχεται το γκαρσόνι με τον λογαριασμό. Ένας της παρέας του ζητεί να κάνει έκπτωση, εκείνος απαντά ότι «δεν γένεται αυτό», και ο «παρέας» τον διατάσσει «φώναξέ μου τον μάστρο σου». Καταφθάνει μετά από λίγο ένας «μάστρος» θηλυκού γένους», που τυγχάνει να τη γνωρίζω κιόλας. Εξηγεί και αυτή, πολύ ευγενικά στη παρέα, ότι «παιδιά, δεν γίνονται εκπτώσεις σε εστιατόρια, και μάλιστα σε τέτοιου επιπέδου σαν το δικό μας». Αλλά εκείνοι επιμένουν, ζητώντας της μάλιστα να μην κόψει απόδειξη ως αντάλλαγμα της μείωσης της τιμής. Η κοπέλα πάλι τους το κόβει, και ο «παρέας», υψώνοντας τότε τη φωνή, της λέει «γι’ αυτό είστε ακόμα σε κρίση, ενώ εμείς έχουμε βγει, και εκεί θα μείνετε». Πραγματικά ντράπηκα για λογαριασμό τους – μου φαίνονταν και καλοκρατούμενοι, τρομάρα τους. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αλλά πριν συμβεί αυτό, σηκώθηκα και έφυγα μόνος μου, σκεπτόμενος ποιος, άραγε, είναι ακόμα σε κρίση;

Η Σκέψη της Ημέρας

«Όταν παρακολουθώ τις ειδήσεις και βλέπω όλες τις εικόνες και στατιστικά στοιχεία, μοιάζει σαν να είναι όλα θέμα ρουτίνας. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε που ζούσαμε με φρίκη τους βομβαρδισμούς στο Χαλέπι. Τώρα, η ιστορία επαναλαμβάνεται στη Γκούτα. Κι είναι σαν όλα να έχουν γίνει αποδεκτά. Ο κόσμος έχει χάσει την ανθρωπιά του, αφού καθώς βλέπουμε τις σκηνές καταστροφής στη Συρία, κανείς δεν φαίνεται να συγκινείται» - Anas Al Basha, Σύριος ακτιβιστής και πρόσφυγας. Δείτε αυτό το β΄θντεο από την Deutsche Welle

https://twitter.com/twitter/statuses/968982081224298499

(*) Η στήλη μου Πρόσωπα & Προσωπεία στην κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 2/3/2018