ΓΙΑ ΞΕΚΙΝΗΜΑ...

Καλημέρα, καλή εβδομάδα.
Μεγάλη Εβδομάδα.

Προσεύχομαι τη σιωπή. Λαχταρώ τον πόνο και τη λύτρωσή της. Μίλησα, μιλάω, τόσο πολύ. Είπα, λέω, τόσο λίγα.

No need to explain. Just to understand.
 

Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ. Μενουέτο, από την όπερα Βερενίκη.

Κλασικό ξεκίνημα στην "εκπομπή" μας που και τούτη την εβδομάδα "εκπέμπει" από το filoftero, διότι έτσι τόφεραν τα πράγματα και πρέπει να το περάσουμε κι αυτό.

Ας ακουσουμε τώρα την Φαντασία στο Greensleeves του Ralph Vaughan Williams, από την Ορχηστρα της Ακαδημίας του Αγίου Μαρτίνου στους Αγρους, με μαέστρο τον σερ Νέβιλ Μάρινερ. Το Greensleeves είναι ένα μεσαιωνικό, παραδοσιακό αγγλικό τραγούδι.
 

103 χρόνια συμπληρώθηκαν τον περασμένο Μάρτιο από την γέννηση του Σάμιουελ Μπάρμπερ, ενός ξεχωριστού αμερικανού συνθέτη που διακρίθηκε για την εκφραστικότητα και τον λυρισμό του κινούμενος σε μεταρομαντικά μουσικά μονοπάτια.

Το «Αντάτζιο για έγχορδα» είναι όχι μόνο το πιο γνωστό του έργο, αλλά και από τα πλέον δημοφιλή έργα, που γράφτηκαν τον 20^ο αιώνα. Είναι μεταγραφή για ορχήστρα εγχόρδων του δεύτερου μέρους του δικού του «Κουαρτέτου Εγχόρδων αρ. 1», που συνέθεσε ο Μπάρμπερ το 1936. Στην διαχρονική του αξία ασφαλώς βοήθησε στο  ότι χρησιμοποιήθηκε ως υπόκρουση στις κηδείες των επιφανών προσωπικοτήτων (Ρούζβελτ, Πρίγκηπας Ρενιέ), αλλά και στην επιμνημόσυνη δέηση των θυμάτων της 11^ης Σεπτεμβρίου. Οι ακροατές του ΒΒC το ψήφισαν το 2004 ως το πιο «θλιμμένο» κομμάτι στην ιστορία της κλασσικής μουσικής. Το ακούμε από την συμφωνική ορχήστρα της Νέας Ζηλανδίας.

Αν είστε κάπου που μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας για περίπου 10 λεπτά και να το ακουστε ετσι, κάντε το.

  

Εδώ, θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για μία καταπληκτική διαφήμηση, και θα επιστρέψουμε αργότερα.