Friday, October 5, 2012

ΕΝ ΒΡΑΣΜΩ ΨΥΧΗΣ


Είδα στην τηλεόραση τις σκηνές, με τις έντονες διαμαρτυρίες των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμανγκά μέσα στον χώρο του Πενταγώνου. Ο λόγος της διαμαρτυρίας τους, υπερβαίνει κάθε τι άλλο. Εργάζονται εκ περιτροπής, μία φορά την εβδομάδα, και είναι απλήρωτοι.

Αυτή η αλήθεια, η ωμή και αδιασάλευτη, ανήκει μόνο σε αυτούς. Να την χειριστούν και να την "διαπραγματευτούν" όπως θέλουν. Εγω, που εκ πεποιθήσεως είμαι εναντίον κάθε μορφή βίας, αποδέχομαι και επικροτώ κάθε ενέργεια από ανθρώπους που έχουν το δίκαιο μέ το μέρος τους, η οποία:

-- δεν θα συνοδεύεται με βία εκ μέρους τους, αλλά θα προκαλεί τη βία εναντίον τους από τους άλλους, εν προκειμένω από εκείνους που τους έφεραν σε αυτην την τραγική κατάσταση.

-- δεν θα καπελλώνεται και δεν θα οικειοποιείται από καμμία πολιτική ή/και συνδικαλιστική παράταξη.

-- θα επιδιώκει, θα επιζητεί και θα καλωσορίζει υποστήριξη από κάθε κοινωνικό φορέα, κάθε πολίτη, που θα αποδεχθούν ότι αυτός ο αγώνας είναι δικός τους, και ότι θα τον κερδίσουν γιατί έχουν δίκιο, αλλά επίσης γιατί θα τον κερδίσουν χωρίς βία, αλλά με αποφασίστικότητα τέτοια, που θα αποκαλύψει σε όλο τον κόσμο το μέγεθος της αδικίας που υφίστανται.

Κάθε φορά, που βγαίνει στις τηλεοράσεις ο Λαφαζάνης και ο Φωτόπουλος για να κάνουν δηλώσεις υπέρ εργαζομένων, ή να ουρλιάξουν από τις ντουντούκες ότι "η τρομοκρατία δεν θα περάσει", δίνουν αυτομάτως το δικαίωμα στα παπαγαλάκια των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης (ξέρετε, αυτά με το άκαμπτο άν χείλος, the stiff upper lip, όπως λένε οι Εγγλέζοι), να λένε με την γνωστή τους υποκριτική συγκίνηση "ασφαλώς, έχουν δίκιο οι άνθρωποι", αλλά και να την συμπληρώνουν μετά, αυτήν την ίδια υποκριτική συγκίνηση, με το αναμενόμενο, κάθε βράδυ στις 8, ηθικό(;) τους δίδαγμα της μορφής, "δεν επιτρέπεται όμως να καταλαμβάνουν τον χώρο που εκπροσωπεί το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων, και μέσω αυτού την υπερηφάνεια της χώρας".

Μωρέ, δεν πάτε στον αγύριστο! Και εσείς που κρατάτε τις ντουντούκες, και εσείς που κρατάτε τα μικρόφωνα. Αφείστε τον κόσμο να πεί ελεύθερα, και μόνος του, τις δικές του αλήθειες!

No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...