Monday, May 16, 2011

Η λεωφόρος των σπασμένων ονείρων...

Σαββατο. Φιλος καλός, πηγε με άλλους 20-25 παλιούς συμμαθητές του στα Εξάρχεια για ούζα. Η περιοχή, άμεσα συνυφασμένη με μνημες των σχολικών και εφηβικών τους χρόνων. Ηπιαν ούζα, και κουβέντιασαν, με κέφι περιορισμένο. Οταν επιτέθηκαν οι αναρχικοί στη λαική αγορά των Εξαρχείων (οι ίδιοι, προτιμούν να λένε "επιτεθήκαμε στο αστυνομικό τμήμα, αλλά η δική τους αλήθεια είναι πάντα ... αλλιώτική από την κοινή), ένα από τους παλιούς συμμαθητες πήγε σπιτι του, έγραψε το ακόλουθο κείμενο, και το έστειλε στον καλό μου φίλο. Με την άδειά τους, το αναδημοσιεύω.


Φίλτατοι φίλοι,

Πίνουμε και τρώμε σε μια γωνιά των Εξαρχείων. Είμαστε λίγοι αλλά είμαστε όλοι. Μας ενώνει η αρχή αλλά τώρα πια μας ενώνει και το τέλος. Πίνουμε και τρώμε, και εγώ ανακατεύω στο μυαλό μου ρόλους και χρόνους. Τελικά ποιοι είμαστε; Οι πιτσιρικάδες της ελπίδας του τότε ή οι μασκαράδες της
καταστροφής του σήμερα; Τρυφεροί εραστές της ζωής και του θανάτου ή οι απατημένοι, η προδομένοι της καθημερινότητας μας; Οι υπερασπιστές της ποιότητας του αναγκαίου ή οι φαφλατάδες της ποσότητας του περιττού; Φρέσκοι
επαναστάτες, ανατροπείς της ιστορίας μας ή βετεράνοι της υποκρισίας, ληστές του χώρου και του χρόνου. Σύγχηση και μπέρδεμα. Αλλά να ο κύριος "Ν" μας αποχαιρετά. Το καθήκον τον υποχρεώνει. Το σοσιαλιστικό κομμάτι του καπιταλισμού, εκτιμώντας τις επιδόσεις του στις βόμβες του ανάθεσε τώρα και
τις νότες. Κύριε "Ν" εύχομαι οι νότες να έχουν την ίδια επιτυχία με τις βόμβες. Το χρειάζονται και οι νότες και ο Νίκος. Και σύγχηση και μπέρδεμα αλλά και λύση. Κατέφυγα στη θηλυκή πλευρά του εαυτού μου. Αναζήτησα τον εραστή της μιας βραδιάς. Να μιλήσω για τα παράνομα, τα πρόστυχα, τα
απαγορευμένα. Να ανατρέψω την αταξία των "κακών λέξεων" που επιβεβαιώνουν τρομαγμένους ανδρισμούς. Δε γίνεται. Θα πετάξω τελικά την βόμβα. Θα την πετάξω στους δασκάλους μας. Σ αυτούς που μας έμαθαν την αλήθεια με χίλια ψέμματα, το δίκαιο με χίλιες αδικίες, τον έρωτα με χίλιες χιλιάδες ανέραστες θεωρίες. Και μετά θα σας πάρω όλους να κατηφορίσουμε στο δρομάκι που ξέρετε για να ξαναγράψουμε από την αρχή το παραμύθι μας.


Χαλασμένοι του '69
Πελάτες και έμποροι της αστικής δημοκρατίας και του όποιου σοσιαλισμού
Προδότες της πολυγαμίας

No comments:

Post a Comment

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...