Κάποτε τα
περίπτερα στην Αθήνα, ήταν για εφημερίδα, τσιγάρα και ένα τηλεφώνημα. Υπήρχε
κόσμος που δεν είχε συσκευή σπίτι του. Χρειαζόσουν μέσον για να σου βάλει νέα
γραμμή ο ΟΤΕ σε λιγότερο από 3μηνο. Μέχρι τότε, βολευόσουν στο κιόσκι της
γειτονιάς σου. Ο περιπτεράς, εκ των πραγμάτων, αποκτούσε μεγάλη ισχύ. Ήξερε τι
καπνό φουμάρεις, ποιες οι πολιτικές σου πεποιθήσεις, και με ποια γκόμενα είχες
ραντεβού το βράδυ. Σήμερα, τα περίπτερα στην Αθήνα έχουν γίνει Executive Kiosks, σπονσαρισμένα, τα πιο πολλά από εταιρείες
καπνικών προιόντων. Πωλούν τα πάντα. Τα περισσότερα ανήκουν σε Group of Companies, και ο περιπτεράς δεν δίνει δεκάρα ποιος
είσαι, τι κάνεις, πόθεν έρχεσαι και που πας. Οι εφημερίδες λιγόστεψαν. Οι τίτλοι,
ξεπλυμένοι, κρέμονται στα μανταλάκια. Με 10 ευρώ ανανεώνεις τον χρόνο ομιλίας
σου. Τα προφυλακτικά έχουν γεύση κράνμπερι. Κάπου κοντά, μπορείς να ψωνίσεις
και βίζιτα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Κι εμείς, πουλιά που διώξαν μας…(*)
Persona Grata , ο Ανδρέας Καζαμίας , εκπαιδευτικός, συντονιστής στην πανεπιστημιακή κλινική της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου...

-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι...
-
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
No comments:
Post a Comment