Η ΜΥΡΤΩ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ

«Η Μυρτώ Τάσιου, κόρη της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου και του σκηνοθέτη Παύλου Τάσιου, βρέθηκε νεκρή», ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου, ο εκδοτικός της οίκος, Καστανιώτη. Βρισκόταν σε ταξίδι στην Αθήνα, ύστερα από πολλά χρόνια διαμονής στο Ουτζέντο της Ιταλίας.

Η Μυρτώ για την Μυρτώ, όπως συστηνόταν στο βιογραφικό της που συνόδευε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Η Αλίκη δε μένει πια εδώ:

«Γεννήθηκα στις 10 Οκτωβρίου 1967. Μητέρα μου είναι η Κατερίνα Γώγου, ηθοποιός και ποιήτρια. Πατέρας μου είναι ο Παύλος Τάσιος, σκηνοθέτης. Και οι δύο πέθαναν νέοι.

Όταν ήμουν μικρή, πήγα στη Σχολή Μοντεσόρι και μετά έβγαλα μια καλών τεχνών, γιατί είχα πάθος για τη ζωγραφική. Μετά ειδικεύτηκα στη βυζαντινή τέχνη. Άρχισα να δουλεύω με τον Μιχάλη Αγγελιδάκη.

Στο μεταξύ έκανε μπαμ η επιτυχία της Κατερίνας. Δυστυχώς έφερε αντίθετα αποτελέσματα. Άρχισε να πίνει και να αυτοκαταστρέφεται με όλους τους τρόπους. Ένιωθα ενοχές που δεν μπορούσα να τη βοηθήσω και μπλέχτηκα κι εγώ μέσα.

Ο πατέρας μου με παρακολουθούσε διακριτικά. Μου έκανε την πρόταση να πάω στην κοινότητα Saman στο Παλέρμο κι εγώ δέχτηκα.

Ένα χρόνο μετά το θάνατο της Κατερίνας άρχισα να παίρνω τα πάνω μου. Ξανάρχισα να ζωγραφίζω και να γράφω. Έβλεπα το μέλλον μου με διαφορετικό τρόπο. Όλες οι αναμνήσεις έγιναν πεταλούδες, πέρασαν. Είκοσι χρόνια πέταξαν. Το μόνο που ζητάω είναι να ζήσω ελεύθερη χρωματιστά».

Η κηδεία της θα τελεστεί την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015 και ώρα 11:30 π.μ. από το Γ` νεκροταφείο Αθηνών (Νίκαια).

Ανταπόκριση στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων

ΑΧ, ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ!...

Σε μια χώρα τόσο αψυχολόγητη όπως η Ελλάδα (στοιχείο που για μόνιμους χαβαλέδες αποτελεί και προτέρημα), είναι δύσκολο να πει κάποιος «εάν δεν γινόταν ετούτο, σήμερα θα ήμασταν  καλύτερα» - ή και χειρότερα αν προτιμάτε.

Είναι καιρός όμως που δεν με αφήνει σε ησυχία η σκέψη ότι δεν είναι τραβηγμένο να κάνω μια παρόμοια υπόθεση για την περίπτωση του Φώτη Κουβέλη, του οποίου το σύντομο πέρασμα από την κυβερνητική πολιτική καθόρισε σε πολύ μεγάλο βαθμό, και για μένα επί το χειρότερο, τα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων περίπου δύο χρόνων.

Στις εκλογές του Ιουνίου 2012, το κόμμα του οποίου ηγείτο, η ΔΗΜΑΡ, ψηφίστηκε από το 6,26% του εκλογικού σώματος, και κέρδισε 17 έδρες στην Βουλή. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι κέρδισε την υποστήριξη πολλών ψηφοφόρων οι οποίοι, στην προηγούμενη, άκαρπη εκλογική αναμέτρηση της 4^ης Μάιου του ιδίου έτους, είχαν διαισθανθεί ότι μόνο το σχετικά νεοσύστατο αυτό κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την διαφαινόμενη ακυβερνησία και, συμμαχώντας με Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, να αποτελέσει ένα ανάχωμα λογικής, ελέγχου και πολιτικής ευαισθησίας, και να συσπειρώσει δυνάμεις σε έναν δύσκολο αγώνα διαχείρισης της χειρότερης οικονομικής κρίσης που έπληξε τον τόπο από την Μεταπολίτευση και μετά.

ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΝΤΙΜΠΕΪΤ 100 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΜΙΑ ΣΑΚΚΟΥΛΑ ΜΕ ΦΑΓΗΤΟ

Βγήκα από την εκδήλωση που περιγράφω πιο κάτω, γύρω στις 9 το βράδυ Τετάρτης, 9 Σεπτεμβρίου. Εκείνη την ώρα, άρχιζε το ντιμπέϊτ των πολιτικών αρχηγών. 

Στο στενό πεζοδρόμιο έξω στην είσοδο της Κυπριακής Εστίας, στην οδό Κέκρωπος στη Πλάκα. στριμώχτηκαν άνθρωποι ταλαιπωρημένοι. Κρατούσαν στα χέρια τους σακούλες με δύο κατεψυγμένα κοτόπουλα η κάθε μία, και προβληματίζονταν πως θα καταφέρουν να πάρουν στο σπίτι τους ένα κιβώτιο που τους έδωσαν επίσης, με ξηρή τροφή - μακαρόνια, ρύζι, αλεύρι, και άλλα.

Οι πιο πολλοί είχαν μεταβεί στη Πλάκα από τα σπίτια τους με δημόσια συγκοιωνία. Αρκετοί, μου είπαν πως πήγαν με τα πόδια.

Ταυτόχρονα, πρόσεξα ότι όλοι, μα όλοι, ήθελαν να ξεμπερδεύουν γρήγορα με αυτήν την ... εκκρεμότητα, διότι κόσμος περνούσε στην Κέκρωπος και δεν ήθελαν να τους βλέπουν έτσι, "σαν επαίτες, να κρατούμεν σακκούλες με φαγητά".

Όταν η αξιοπρέπεια συναντάται με την ανάγκη, η σύγκουρση είναι σφοδρή. Μέσα σου γίνεται μάχη αδυσώπητη. Όπου κι αν αγγίξεις, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Από παντού βλέπεις να σε κοιτάζουν. Δεν αντέχεται.

Ο παρκαδόρος στον κλειστό χώρο στάθμευσης δίπλα στην Κυπριακή Εστία, βοηθούσε όσους άπορους είχαν αυτοκίνητο, (δύο-τρεις δηλαδή, μη φανταστείτε περισσότερους), να φορτώσουν το "βοήθημα", και δεν τους πήρε λεφτά. "Ντράπηκα", μου λέει.

"Κι έχεις αυτούς", μου κάνει αμέσως μετά, δείχνοντάς μου στην τηλεόραση που ήταν στον τοίχο τους πολιτικούς αρχηγούς που άρχισαν το ντιμπέϊτ, "να λένε μαλάκίες, ψέμματα". 

Δεν ήθελα να μπω σε τέτοια συζήτηση. Ένοιωσα, όμως, το δίκιο της, έστω και με τον ωμό λόγο που χρησιμοποίησε ο παρκαδόρος.

Με αυτές τις σκέψεις και αυτές τις εικόνες, κάθησα να γράψω την ανταπόκρισή μου στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ). Είχα κι εγω την τηλεόραση ανοικτή καθώς έγραφα, αλλά δεν άκουγα τίποτα. Όχι πως δεν είχα ανοίξει τη φωνή, μια χαρά στο φουλ ήταν. Πως όμως να ακουστεί το τίποτα;

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΑΠΟ MOODY'S, ΜΕ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ

Τέσσερεις ελληνικές τράπεζες υποβάθμισε η Moody’s, εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι οι κατέχοντες ομόλογα υψηλότερης και χαμηλότερης εξασφάλισης ίσως υποστούν «κούρεμα», συμμετέχοντας έτσι αναγκαστικά στην αναμενόμενη κεφαλαιοποίηση των τραπεζών κατά την πρώτη φάση εφαρμογής του νέου Μνημονίου.

Συγκεκριμένα, ο αμερικανός οίκος αξιολόγησης προχώρησε στην υποβάθμιση της αξιολόγησης των τίτλων της Alpha Bank, της Eurobank, της Εθνικής Τράπεζας και της Τράπεζας Πειραιώς σε C, ενώ ταυτόχρονα διατήρησε την αξιολόγηση Caa3 για  τις μακροπρόθεσμες καταθέσεις των ίδιων τραπεζών, καθώς και για την Τράπεζα Αττικής.

Η υποβάθμιση αυτή ολοκληρώνει την αξιολόγηση των τραπεζών από τη Moody’s που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο.


Κι όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της, η υποβάθμιση «πρωτίστως αντανακλά την εκτίμηση ότι οι ομολογιούχοι υψηλότερης και χαμηλότερης εξασφάλισης (senior, junior) θα αναγκαστούν να συμμετάσχουν στη διάσωση (bail-in) και θα υποστούν σημαντικές ζημιές στο πλαίσιο της επερχόμενης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών».

6 ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ ΠΑΝΕ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Επισημαίνοντας ότι στρατεύτηκαν μεν με το Ποτάμι, αλλά αυτή τη στιγμή, λένε, προέχει να μη βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και να αφεθεί στον Τσίπρα η πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων πάλι, 6 στελέχη του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη δηλώνουν ότι στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου θα στηρίξουν την Νέα Δημοκρατία.

Είναι οι:

Φιλιππίδης Αλέξανδρος, Πανελλήνια Επιτροπή Ποταμιού

Κεχαγιόγλου Ελευθέριος, Εμπειρογνώμονας Τομέα Νησιωτικής πολιτικής Ποταμιού

Βλάχος Πασχάλης, Συντονιστής Τομέα Οικονομικών Ποταμιού

Παπακωνσταντίνου Σωτήριος, Συντονιστής Α΄ Πειραιώς Ποταμιού

Λυμπερόπουλος Βασίλειος-Παναγιώτης, Συντονιστής Τομέα Ασφάλισης Ποταμιού

Σεμιτέλος Ευστάθιος, Εμπειρογνώμονας Τομέα Δημόσιας Διοίκησης Ποταμιού

Και στην κοινή δήλωσή τους αναφέρουν τα εξής:

«Είμαστε απλοί εργαζόμενοι πολίτες. Είμαστε επαγγελματίες της ζωής, όχι της πολιτικής. Η κρίση μάς πλήγωσε, αλλά το επτάμηνο «αριστερό» πείραμα μάς αποτελειώνει. Δεν αντέχουμε τα capital controls  που διαλύουν την επαγγελματική μας ζωή. Δεν θέλουμε να το ξαναζήσουμε.

Αρχικά στρατευθήκαμε με το Ποτάμι. Αυτή τη στιγμή όμως προέχει το ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα, έστω και με μια ψήφο διαφορά. Δεν μπορούμε να ξαναδώσουμε στον απερχόμενο πρωθυπουργό την πρώτη θέση και άρα την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων που μας οδήγησαν ένα εκατοστό πριν την καταστροφή.

Σήμερα όσο ποτέ απαιτείται συναίνεση και ευρύτερη συνεργασία όλων των μεταρρυθμιστικών, φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Αυτή τη συνεργασία μπορεί να τη διασφαλίσει μόνο η πρώτη θέση της Νέας Δημοκρατίας στις επικείμενες εκλογές.

Η χώρα παραπαίει. Απαιτείται πλέον διακυβέρνηση.

Απαιτείται πλέον ένα μικρότερο και κυρίως πιο παραγωγικό κράτος.

Απαιτείται απελευθέρωση της πραγματικής, της δημιουργικής οικονομίας, της ζωτικότητας των Ελλήνων από τα ασφυκτικά δεσμά ενός παμπάλαιου, απολιθωμένου κράτους.

Δεν μπορεί αυτή η μεγάλη αλλαγή να γίνει με επικεφαλής ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε αυτή. Δεν μπορεί να γίνει με ιδεοληπτικούς αριστερούς στο τιμόνι. Δεν μπορεί να γίνει με ορκισμένους κρατιστές.

Μπορεί να γίνει μόνο με σύμπραξη ΟΛΩΝ των δυνάμεων του μεσαίου χώρου, όλων των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας.

Δεν επιδιώκουμε θέση σε λίστες και κομματικά παιχνίδια. Θέλουμε να εισφέρουμε με την πρακτική και θεωρητική μας γνώση στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της χώρας. Συνεργαζόμαστε για την παραγωγή επεξεργασμένων πολιτικών, με επιστημονικό τρόπο, και τη δημιουργία μιας νέας γενιάς πολιτικών στελεχών του μεσαίου, μεταρρυθμιστικού χώρου.

Τα ψέματα τελείωσαν. Η καταστροφή παραμονεύει. Η απελθούσα κυβέρνηση δοκιμάστηκε και μας πήγε σε εφτά μήνες δυο χρόνια πίσω. Όχι άλλα πειράματα. Κοστίζουν σε δουλειές και γεννούν ανθρώπινη δυστυχία. Ήρθε η ώρα για το ΜΕΤΑ.

Ας βρούμε επιτέλους τα ελάχιστα που μας ενώνουν».

Η Ελλάδα του «δεν έχει νόημα»…

                  

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Ελληνικής Δημοκρατίας απευθύνθηκε σε όλους τους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής και τους ζήτησε, αφού δεν τελεσφόρησε η προσπάθεια 2 εξ αυτών, του κ. Μεϊμαράκη και του κ. Λαφαζάνη, (ή έν πάση περιπτώσει, η όποια προσπάθειά τους), να δουν μήπως μπορούμε επιτέλους ως έθνος να συνεννοηθούμε παρά να τρέχουμε για ψύλλου-πήδημα σε εκλογές και να έχουμε και τον κάθε τυχάρπαστο να μας λέει «ο λαός θα αποφασίσει», να προσέρθουν σε Σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών υπό την προεδρία του για να καταβληθεί μία ύστατη προσπάθεια, όλοι μαζί γύρω από ένα τραπέζι, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας για να πάρει η χώρα μιαν ανάσα, να μην πνιγεί ολότελα.

ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΑΡΧΗΓΟΙ δέχτηκαν. Μεϊμαράκης (ΝΔ), Λαφαζάνης (Λαϊκή Ενότητα), Θεοδωράκης (Ποτάμι) και Γεννηματα (ΠΑΣΟΚ). Και άλλοι τέσσερεις, όχι. Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ), Μιχαλολιάκος (Χρυσή Αυγή), Κουτσούμπας (ΚΚΕ) και Καμένος (ΑΝΕΛ). Για κάθε έναν από τους τελευταίους, το προεδρικό ανακοινωθέν αναφέρει τα ίδια ακριβώς λόγια: «Απάντησε αρνητικά, δηλώνοντας ότι η κατά τ’ ανωτέρω σύσκεψη δεν έχει νόημα και ότι δεν πρόκειται να προσέλθει σ’ αυτήν».

ΑΥΤΟ ΤΟ «δεν έχει νόημα», μου έκατσε στο λαιμό! Εκτός του ότι το βρίσκω αναιδές, θεωρώ ότι είναι και πέρα ως πέρα απαράδεκτο. Δεν μπορεί, κύριε, να είσαι πολιτικός αρχηγός, να σε καλεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε σύσκεψη με όλους τους υπολοίπους, όχι για να αποφασίσεις εάν θα φας κουπέπια ή γεμιστά για μεσημεριανό, αλλά για να εξαντλήσεις κάθε πιθανότητα μήπως βρεις «κοινό έδαφος» με τους υπόλοιπους συναδέλφους σου για το καλό της χώρας, και συ να απαντάς «δεν έχει νόημα»!

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι δίδεις αυτήν την απρεπή απάντηση επειδή θεωρείς πως «το καλό της χώρας» το ξέρεις, το θέλεις, μόνο εσύ. Ότι μόνο εσύ μπορείς να το πετύχεις, και γι’ αυτό θεωρείς πως «δεν έχει νόημα να κάθομαι και να συζητώ με άλλους». Εκλογές, να τελειώνουμε.

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ μόνο στον Τσίπρα. Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που έχουν κάνει το Σύνταγμα της χώρας λάστιχο. Που έχουν κάνει τον κόσμο λάστιχο, και τον τραβάνε πέρα από τα φυσικά του όρια. Τρείς εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε 7 μήνες. Δύο βουλευτικές, και ένα δημοψήφισμα που διεκδικεί Γκίνες ηλιθιότητας. Σε ποιόν να το πεις και να μην χάσει κάθε ιδέα για σένα;

ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΣΑ ΟΜΩΣ, πάλι! Είπαμε εδώ, σε τούτες τις «ανταποκρίσεις από το μέτωπο», να μιλάμε για νορμάλ ανθρώπους. Σαν αυτούς, ας πούμε, της φωτογραφίας, που αποτελούν την επιστημονική ομάδα ρομποτικής Pandora, είναι ερευνητές (με πενιχρά μέσα και λιγοστούς πόρους) του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διαγωνίστηκαν στην κατηγορία αυτόνομων ρομποτικών οχημάτων και πήραν τη 2η θέση στον διαγωνισμό που έγινε στο Hefei της Κίνας.  Μάλιστα στον τελικό ισοβάθμησαν σχεδόν με την ομάδα Hector του πανεπιστημίου του Darmstadt και πλησίασε βαθμολογικά πολύ κοντά στην κορυφή.

ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ διαγωνισμού, στον οποίο συμμετέχουν ερευνητές από τους χώρους της Ρομποτικής, της Μηχατρονικής, των Ευφυών Συστημάτων και της Τεχνητής Νοημοσύνης, είναι η ανάπτυξη ενός ή περισσοτέρων ρομποτικών οχημάτων, τα οποία μπορούν να πλοηγούνται σε χώρους όπου έχουν υποστεί καταστροφή και να ανιχνεύουν επιζώντες. Και αξίζει, νομίζω, να μνημονεύσουμε τα ονόματα των μελών αυτής της ομάδας που συστάθηκε το 2007 και σήμερα απαρτίζεται από τον Αναπληρωτή Καθηγητή Λουκά Πέτρου, τον Επίκουρο Καθηγητή Ανδρέα Συμεωνίδη, τον Επίκουρο Καθηγητή Χαράλαμπο Δημούλα, τον Δρ. Εμμανουήλ Τσαρδούλια, καθώς και από 22 προπτυχιακούς φοιτητές του ως άνω Τμήματος του ΑΠΘ.

ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που εκπροσωπούν την Ελλάδα που δεν θα έλεγε ποτέ «δεν έχει νόημα».

Ο πολεμικός σας ανταποκριτής

(Δημοσιεύτηκε στη στήλη μου "Πρόσωπα & Προσωπεία" στην κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος", Κύπρου, 31.08.2015)