Monday, August 12, 2013

ΦΟΒΑΜΑΙ...


 
 
 
ΟΤΑΝ η σημαία εμπλέκεται στα αιτήματά μας

ΟΤΑΝ το σύνθημα αρχίζει με τη φραση "κάτω τα χέρια"

ΟΤΑΝ τα χέρια γίνονται γροθιές, και οι γροθιές απειλή

ΟΤΑΝ ακούω τη φράση «είναι χρέος της Πολιτείας»

ΟΤΑΝ οι "αγανακτισμένοι" πάνε διακοπές

ΟΤΑΝ δεν υπάρχει πλοίο στο λιμάνι

ΟΤΑΝ η μουσική δεν ακούγεται πια

ΟΤΑΝ η βροχή διαρκεί πολύ λίγο

ΟΤΑΝ τ' αστέρια δεν κάνουν βουτια στη Γη

ΟΤΑΝ ο εφιάλτης δεν σταματά, ακόμα κι αν ξυπνησεις

ΟΤΑΝ δεν μπορείς ν' αντιμετωπίσεις το ψέμμα

ΟΤΑΝ δεν έχει νερό η βρύση

ΟΤΑΝ δεν έχουν νόημα τα λόγια

ΟΤΑΝ οι άνθρωποι πνίγονται στο ... συμφέρον τους

ΟΤΑΝ κλείνει απότομα μια πόρτα

ΟΤΑΝ το παιδί σου ζήτα βοήθεια και δεν μπορείς

ΟΤΑΝ δεν φτάνεις το χέρι που σου απλώνεται

ΟΤΑΝ δεν έχεις τον Θεό σου

ΟΤΑΝ αντικρίζω το άδειο πρόσωπο ενός ανθρώπου που δεν πιστεύει σε τίποτα

ΟΤΑΝ ένα λουλούδι δεν έχει μυρωδιά

ΟΤΑΝ μια ντομάτα δεν έχει γεύση

ΟΤΑΝ το γάλα διαρκεί μήνες

ΟΤΑΝ οι εφημερίδες γράφουν ότι ένας ξένος ηγέτης λέει πως είναι αισιόδοξος για το δικό μου μέλλον.

ΟΤΑΝ ο ξένος ηγέτης δεν έχει πει ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά το συμπεραίνει ο Τύπος.

ΟΤΑΝ μου υπενθυμίζουν ότι είμαι «ο κυρίαρχος λαός».

ΟΤΑΝ αποφασίζουν για μένα χωρίς εμένα.

ΟΤΑΝ ρίχνω τη ψήφο μου στη κάλπη.

ΟΤΑΝ το βλέμμα σταματά πάντα σ' έναν τοίχο

ΟΤΑΝ στην άλλη μεριά του τοίχου είναι το σπίτι μου.

ΟΤΑΝ περνάω από σπίτια με πανύψηλες μάντρες και μηχανήματα παρακολούθησης

ΟΤΑΝ ο άλλος μου μιλάει στον ενικό.

ΟΤΑΝ αστράφτει και βροντά, και είμαι μέσα

ΟΤΑΝ σε κάθε βημα μου σκοντάφτω σε κανόνες

ΟΤΑΝ τελειώνει η 9η του Μπετόβεν

OTAN μαρσάρει μια μοτοσικλέτα

ΟΤΑΝ ο οδηγός έχει το χέρι κρεμασμένο από το τζαμι του αυτοκινήτου

ΟΤΑΝ δεν μπορείς ελεύθερα να εκφραστείς

ΟΤΑΝ δεν σου συγχωρούν το λάθος

ΟΤΑΝ δεν σου επιτρέπουν το λάθος

ΟΤΑΝ βλέπεις νάρχεται καταπάνω σου η "λαική μάζα"

ΟΤΑΝ περπατώ νύχτα στο δάσος

ΟΤΑΝ κινδυνεύεις να μείνεις μετέωρος σε μια απότομη βουνοπλαγιά

ΟΤΑΝ σηκώνεται αέρας που βουίζει

ΟΤΑΝ με απειλεί με μόνιμη εγκατάσταση ο νοτιάς

ΟΤΑΝ δεν φυσσά καθόλου

ΟΤΑΝ ο άλλος σφυράει κλέφτικα

ΟΤΑΝ θυμάμαι τι έχουν πεί οι ίδιοι άνθρωποι πριν

ΟΤΑΝ ακούω τι λένε μετά

ΟΤΑΝ δεν με παίρνει ο ύπνος και αργεί να ξημερώσει

ΟΤΑΝ η απάντηση στην ερώτηση "τί έχεις;", προς κάποιον που επιδεικτικά δεν σου μιλά, είναι ένα ξερό και φαρμακερό "τίποτα"

(Συνεχίζεται... Βοηθήστε και σείς! Το μέϊλ το ξέρετε)

3 comments:

  1. .. όταν υπάρχουν ελάχιστοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που σκέφτονται και -πιθανώς- πράττουν όπως εσείς.
    Εξαιρετικό κείμενο!

    ReplyDelete
  2. Όταν κάποιος/α που τον/την γνώρισες πρόσφατα εξ αιτίας υπόθεσης κοινού συμφέροντος, αφού δε έχετε συνομιλήσει ιδιωτικά άπειρες ώρες τηλεφωνικά και κάποια στιγμή του/της προτείνεις "δεν συναντιόμαστε να τα πούμε από κοντά" και παίρνεις την απάντηση "θα γίνει και αυτό...αγαπητέ/ή..."

    ReplyDelete
  3. Οταν εμεις οι μεγαλοι με κακεντρεχεια και ταχατες συμπονοια
    δεν βλεπουμε αισιο μελλον για τα παιδια.Μη μασατε παιδια το
    μελλον ειναι ολο δικο σας κι ισως ειναι καλλιτερο απ το παρελθον
    Οταν το αγχος της κρισης μηδενιζει αγαθα οπως την υγεια ,την αγαπη,την δεμενη οικογενεια ,την πιστη,τη φιλια.

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...