Πολλή καταχνιά σήμερα μέσα μου. Ακόμα μια κλωτσιά από το "σύστημα" - θα το διαχειριστώ και αυτό με σιωπή εσωτερική. Απ' έξω, θα ζω και θα επινοώ "μικρές ιστορίες" για την προσωρινή εκπομπή στο Δεύτερο. Θα ρίχνω τη φαντασία μου δόλωμα στα ωραία τραγούδια. Απόψε, επιλέγω ένα που βγάζει τα αισθήματά του στη φόρα, και τα φωνάζει. Ο Παπακωνσταντίνου και η Κικίδη είναι καταπληκτικοί. Καλή ακρόαση...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΛΑΓΩΜΕΝΟΥ
Τα Προσώπατα είναι Προσώπατα!*... Σας παρακαλώ: Μην χρησιμοποιείτε συνεχώς τη φράση «δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιος ή ηλίθια», που συναντώ...
-
Με τσίγκλησε η «επανεμφάνισή» τους μαζί – μια καλοκαιρινή περιοδεία ανά την επικράτεια, που ξεκίνησε ηδη από τον Λυκαβηττό, και φέρει τον τι... -
Αυτή η ανάρτηση στο Facebook , υπό τον τίτλο «Επίκαιρες Σκέψεις Γέροντος»», είναι από τα πιο συγκλονιστικά «πράγματα» που έχω διαβάσει το...
Πώς σας φαίνεται;;
ReplyDeleteΤο χέρι σου στο δικό μου, φύλλο και φτερό, ένας αργός ταχυδρόμος. Σαν ινδιάνικο ποιήμα - αν οι Ινδιάνοι είχαν ταχυδρόμους με ποδήλατα...
http://www.youtube.com/watch?v=Fs1jXZPPMyw