Friday, October 29, 2010

Ηλίθιο κράτος!...



Στο φύλλο της 26.10.2010 της εφημερίδας το «Βήμα», δημοσιεύτηκε η ακόλουθη επιστολή του κ. Στέργιου Λ. Μούργκου, PhD καθηγητή ε.σ. στο JCC City University of New York, που δείχνει όλον τον παραλογισμό του σύγχρονου, υποτίθεται, ελληνικού κράτους. Την παραθέτω αυτούσια, με την ελπίδα κάποιος (σίγουρα όχι «υπεύθυνος») να απαντήσει στην καταληκτική ερώτηση που θέτει ο κ. καθηγητής:

«Ο πόνος και η αγωνία για την τύχη των νέων επιστημόνων στη χώρα μας δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν. Η αγωνία όμως αυτή μεταβάλλεται σε απέραντη οδύνη αλλά και ασυγκράτητη οργή για κάποιον που τυχαίνει να είναι ακαδημαϊκός δάσκαλος, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με περιστατικά σαν το παρακάτω, του οποίου υπήρξα αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας. Σε λαμπρό νεαρό επιστήμονα (32-33 ετών), με M.Sc. από το London School of Economics, MBA από το New Hampshire University, και PhD από το Yale, ο ΔΟΑΤΑΠ (που είναι ο αρμόδιος, εδώ στην Ελλάδα, Οργανισμός για την αναγνώριση των τίτλων της αλλοδαπής), αρνήθηκε να προχωρήσει σε αναγνώριση ισοτιμίας των πτυχίων του ακόμη και με εκείνον των ΤΕΙ, μη επιτρέποντάς του έτσι να εγγραφεί ούτε καν στο Μητρώο Διδασκόντων (στα Αγγλικά) σε ιδιωτικά Κολλέγια (ενώ κάποιος απόφοιτος επαρχιακού ΤΕΙ, που συντήρησε με την παρουσία του τις καφετέριες της περιοχής, το δικαιούται αυτόματα!). Και τούτο γιατί ο νέος αυτός είναι απόφοιτος, με άριστα, του Αμερικανικού Κολλεγίου (Deree). Και φυσικά, όπως δήλωσε, δεν του μένει άλλη επιλογή, όπως και σε πάρα πολλούς άλλους, παρά η φυγή από τη χώρα. Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος αισθάνομαι αβάσταχτη θλίψη και ανείπωτη ντροπή για την τυχη που επιφυλάσσει η χώρα μας στα νέα παιδιά. Ως πότε η Ελλάδα θα πνίγει τα παιδιά της; Ως πότε θα διώχνει τους καλύτερους και ικανότερους που τόσο έχει ανάγκη; Πότε, επιτέλους, θα σταματήσει αυτός ο έσχατος παραλογισμός; Μπορεί κάποιος “υπεύθυνος” να δώσει απάντηση;».


Όχι, κύριε καθηγητά μου, δεν μπορεί. Γιατί σε αυτά τα αξιώματα, όπου ψηφίζονται και εφαρμόζονται τέτοιοι νόμοι και τέτοιες διατάξεις, υπεύθυνος άνθρωπος δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο «κολλημένα» μυαλά και διεφθαρμένες υπάρξεις. Υπάρχουν αρρωστημένα «κεκτημένα συμφέροντα», και μία ανεκδιήγητη εμμονή στην υποτιθέμενη «διαφορετικότητα του Ελληνα». Αυτήν την «διαφορετικότητα» που μας έχει πάει τόσο πολύ πίσω.

4 comments:

  1. Kai gia mena poy to DOATAP ta anagnwrise ol’ ayta (meta apo aima k idrwta) kai poy, proskaira, kanw 'ereyna' stin Elllada, oi prooptikes den einai kalyteres. Mporesa kai hrtha stin Ellada mesw mias ypotrofias apo thn Eyrwpaikh Enwsh (Marie Curie). An kai den to thelw, to kserw oti se ligoys mhnes, poy tha teleiwsei h ‘texnhth anapnoh’, ayto to 'fili ths zwhs', tha ksanaparw to disaki moy gia na ginw gia mia akoma fora ekpaideytikos/akadhmaikos metanasths. Sta 36 moy. Otan kapoios mporei, kai thelei, na prosferei ta megista.

    vasiliki m.

    ReplyDelete
  2. Δεν ξέρω ποιο είναι το δέντρο και ποιο το δάσος. Σίγουρα το άρθρο θίγει πολλά θέματα μαζί. Η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, είναι ένα από αυτά. Όπως και η ανεργία, η οικογενειοκρατία και η αξιοκρατία. Σε κάθε περίπτωση το γνώριζε, πιστεύω, την ημέρα της εγγραφής στο Deree, ότι κάπως έτσι θα κατέληγαν τα πράγματα.

    ReplyDelete
  3. Δεν ξέρω ποιο είναι το δέντρο και ποιο το δάσος. Σίγουρα το άρθρο θίγει πολλά θέματα μαζί. Η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, είναι ένα από αυτά. Όπως και η ανεργία, η οικογενειοκρατία και η αξιοκρατία. Σε κάθε περίπτωση το γνώριζε, πιστεύω, την ημέρα της εγγραφής στο Deere, ότι κάπως έτσι θα κατέληγαν τα πράγματα.

    ReplyDelete
  4. Αναρωτιέμα, Αγγελε. Εαν ο νεαρτός αυτός, όπως δεκάδες χιλιάδες άλλοι, φτασει μια μερα πολύ ψηλά στην επιστημη του, ακόμα και σε Νόμπελ, φαντάζεσαι την ξεφτίλα του κράτους όταν αυτός ο άνθρωπος πεί, δημόσια, "με συγχωρείτε, αλλά δεν θέλησα να σπουδάσω σε ελληνικό πανεπιστημιο γιατί θεωρώ κακές τις σπουδές εκεί, δεν μπορουσα κιολας να φυγω αμέσως στο εξωτερικό, και επέλεξα το Deree, δεν έμεινα μόνο όμως σε εκείνο το πτυχίο, εάν επέστρεφα μόνο με αυτό θα καταλάβαινα ίσως την μη αναγωριση, αλλά έκανα μεταπτυχιακό στο LSE, διδακτορικό στο Yale, ή στο Χάρβαρντ, η στη Σορβόννη, και ναί, δεν φανταζόμουν τότε ότι, επιστρεφοντας πιά με αυτά τα πτυχία, αυτό το κράτος θα με αξιολογούσε κατωτερα από έναν απόφοιτο των ΤΕΙ, που δεν τον υποτιμώ, αλλά άν ηθελα ΤΕΙ, θα το είχα τελειώσει για πλάκα;"

    ΧΜ

    ReplyDelete

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...