Δείγμα Γραφής

«Ονομάζοντας Ανθρώπινη Κωμωδία ένα έργο που πάνε κιόλας δεκατρία χρόνια αφότου το άρχισα, είναι ανάγκη να πω την κατευθυντήρια σκέψη μου, να εξηγήσω δια βραχέων το σχέδιό του, να μιλήσω γι’ αυτά τα πράγματα σάμπως να μου ήταν αδιάφορα. Δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο όσο θα πίστευε το κοινό. Η λίγη δουλειά γεννά μεγάλη φιλαυτία, αντίθετα η πολλή δουλειά σου μεταδίδει άπειρη μετριοφροσύνη ~ Οι διαφορές ανάμεσα σε έναν στρατιώτη, έναν εργάτη, έναν υπάλληλο, έναν δικηγόρο, έναν φυγόπονο, έναν σοφό, έναν πολιτικό, έναν έμπορο, έναν ναυτικό, έναν ποιητή, έναν φτωχό, έναν ιερέα, μολονότι συλλαμβάνονται πιο δύσκολα, είναι εξίσου σημαντικές μ’ εκείνες που διακρίνουν το λύκο, το λιοντάρι, το γάιδαρο, το κοράκι, τον καρχαρία, τη φώκια, το πρόβατο κτλ. Υπήρχαν λοιπόν και θα υπάρχουν εσαεί κοινωνικά είδη όπως υπάρχουν τα ζωολογικά είδη».

Μέρος του Προλόγου από το κεφάλαιο «Σκηνές της Ιδιωτικής Ζωής», από το μνημειώδες έργο «Η Ανθρώπινη Κωμωδία» του Γάλλου μυθιστοριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Ονορέ Ντε Μπαλζάκ. (1842). Σ’ αυτό το βιβλίο θα βρει ο αναγνώστης εκατοντάδες διεξοδικές παρατηρήσεις για τα κατεξοχήν μπαλζακικά θέματα: Οικογένεια, πολιτική χρήμα, θρησκεία πίστη, παρθενία, αφοσίωση, φιλοδοξία, κραιπάλη και ψυχική διάλυση.