Διαβάζοντας καμιά φορά τα σχόλια στο facebook, πάλι στην ίδια διαπίστωση καταλήγω. Από τη μία όσοι στιγματίζουν κάτι που συμβαίνει τώρα. Από την άλλη, όσοι αντιλέγουν "ναι αλλά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι αμέτοχοι;" - όπως γράφει εδώ ο πρώτος κύριος. Συμπέρασμα: Μια χώρα που οι πολίτες της δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Μιλούν μια γλώσσα ποδοσφαιρική. "Ο διαιτητής μας έσφαξε". "Ναi, αλλά πέρυσι πήρατε πρωτάθλημα με πέτσινα πέναλτι". Κι αρχίζουν μετά να βρίζονται. Δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι η χώρα. Ξεκολλήστε!
Αυτό γράφτηκε με αφορμή την ανάρτηση του Γιάννη Λοβέρδου για ουρές που σχηματίζουν Έλληνες και ξένοι πολίτες στο κέντρο της Αθήνας για να λάβουν βοήθημα, δηλαδή τροφή, από το πρόγραμμα «Φαγητό και Καρδιά» του Ιδρύματος Στέλιου Χατζηιωάννου.
Η εφημερίδα που δημοσίευσε την είδηση, το Πρώτο Θέμα, βγήκε με τον δραματοποιημένο τίτλο «Απίστευτες Εικόνες για μια γκοφρέτα στο κέντρο της Αθήνας». Πιθανώς να υπήρχαν και γκοφρέτες στο πακέτο με τα τρόφιμα που διατίθεται στους ανθρώπους, αλλά είναι γνωστή και η δική μας δημοσιογραφική απληστία, να θεωρούμε ότι η απλή παράθεση μιας είδησης δεν αρκεί, και χρειάζεται να την γαρνίρουμε με διάφορα μπαχάρια.
Ο Γιάννης σχολίασε «Να που καταντήσαμε. Να στέκονται στην ουρά, όχι μόνο μετανάστες, αλλά και (μέχρι πρότινος) νοικοκυραίοι για 4 γκοφρέτες. Είναι αδιανόητο. Ντροπή. Θλίψη»,
Και ακολούθησαν τα comments που με έκαναν να γράψω το πιο πάνω σημείωμα. Στα οποία δεν θα δώσω συνέχεια, διότι θα ήταν ακριβώς σαν να διέψευδα τον εαυτό μου. Δηλαδή, να κολλούσα και εγώ στον καυγά της κερκίδας!
